Kahvelerini bitirdikten sonra biraz daha oturup eve dönmek üzere arabaya binmişlerdi. Yol boyu Hünkar'ın ağzından tek bir laf bile çıkmaması Züleyha'nın canını sıkmıştı. Bir süre sonra konağa varmışlardı. Hünkar içeriye girip annesinin yanına oturmuş annesiyle ilgilenmeye başlamıştı. Salona şöyle bir göz atan Hünkar Saniye'ye seslenir
H; Saniye kızım Ali Rahmet nerde.
S; Çalışma odasına çıktı hanımım
H; Tamam kızım sen işine bak.
Hünkar annesinin yanından kalkıp çalışma odasına çıkmak için merdivenlere yönelmişti ki gelen telefon sesiyle geri döndü ahizeyi kaldırıp
H; Alo
Y; Alo Hünkar hanım ben Yılmaz
H; Nasılsın Yılmaz
Y; Ben iyiyim Hünkar hanım siz nasılsınız akşama dışardan istediğiniz bir şey var mı diye soracaktım.
H; Yok çocuğum sağol dikkatli gelin.
Y; Görüşürüz Hünkar hanım
H; Görüşürüz Yılmaz..... der ve telefonu kapatır
Yukarıya Ali Rahmet'in çalışma odasına çıkar kapıyı vurur.
F; Rahatsız etmeyin demedim mi
Hünkar kapıyı açıp içeri girerken
H; Bana öyle bir şey söylemedin rahatsız ediyorsam çıkayım
F; Yok güzelim ben kızlar sandım.
H; Napıyorsun burada yatıp dinlenmen gerekiyor senin.
F; Düşünüyordum
H; Ne düşünüyorsun.
F; İnsan, en kolay kendini kandırır
Unuttum zanneder,unutamaz.
Düşünmüyorum zanneder, düşünür
Acımıyor zanneder , acır , acıtır.... bu hep böyle olacak nasıl unutturucam sana yaşattıklarımı, söylediklerimi.
H; Sen ilk defa kırmıyorsun ki beni
F; Nasıl yani
H; Aramız bozuk diye Behice'nin adını okula vermen, küçük konağın önünde mangal yaparken elini tutman , gözümün içine baka baka bana nispet yapar gibi arabana bindirmen bunlarda beni çok kırdı. Sevgimin büyüklüğüne sığınıp unutmaya çalıştım bu sefer ki biraz daha ağır oldu ama onu da unuturum ama bir daha olursa değil balkonda sabahlayıp hasta olman kutuplarda sabahlayıp hasta olsan bile bakmam yüzüne canımın acıyacağını, kalbimin kanayacağını, sensizliğin beni öldüreceğini bilsem bile bırakırım seni haberin olsun.
Hünkar'ın gözleri dolmuştu Fekeli Hünkar'a sarılarak
F; Biliyorum yavrum sana her baktığımda, her dokunduğumda bu yaptıklarım hep karşıma çıkacak vicdanım beni rahat bırakmayacak. Yapma yavrum söndürme gözlerini, düşünme daha fazla bunları hasta olacaksın.
Ali Rahmet Hünkar'a sarılıp teselli ederken kapının çalınmasıyla kapıya dönerler.
F; Gel
Züleyha kapıyı açar Hünkar'ı görünce
Z; Anne seninde burada olman iyi oldu
H; Hayırdır kızım
