Jeszcze mnie pokochasz

Rozdział 7

Manuel

-Jak to odmówiła?-zapytałem gdy Saul przekazał mi wiadomość.

-Kategorycznie odrzuciła twoją prośbę o jej rękę, nie chce za ciebie wyjść.

Byłem w totalnym szoku, miałem wrażenie że Saul jest z tego wielce zadowolony, spojrzałem na jego spodnie.

-Co się stało z  twoimi spodniami do cholery, co to za plama?

-Temperament Esme ujawnił się zaraz po ceremonii z kawą, wylała ją na mnie w geście protestu, miałem szczęście że nie była gorąca, to ocaliło mój sprzęt przed totalną katastrofą.

Spojrzałem na niego jak na wariata, ja pierdolę, im bardziej ona mi się stawia tym bardziej jej pragnę! Co to ma być? Z czego Saul się tak cieszy?

-To cię bawi?-zapytałem wściekły mojego brata.

-Cóż nie będzie łatwo, chyba się nie spodziewałeś że dziewczyna rzuci ci się w ramiona?

-Spalę całą tę ich cholerną rezydencję jeśli mi jej nie oddadzą!-zapowiedziałem-Wojna dopiero się zaczyna!

***

Esmeralda

Zamknęłam się w swoim pokoju, ojciec walił w drzwi pięściami.

-Esme otwórz, nie bądź dzieckiem, musimy porozmawiać.

Nie reagowałam, do drzwi podeszła mama , słyszałam jej glos.

-Vito daj spokój, później porozmawiacie!
-Czy ona nie rozumie co się stanie gdy nie oddamy jej Manuelowi? Nie wie w jakim jesteśmy niebezpieczeństwie? Otwórz bo wyważę drzwi!
Nie przejmowałam się jego groźbami, to niech wyważy drzwi.

-Dziwię się że Manuel tu się jeszcze nie pojawił ze swoimi gorylami!-narzekał mój ojciec.

-Jak się pojawi porozmawiamy z nim, a teraz zostaw ją w spokoju, wyjdzie jak się uspokoisz.

-Patrz, to jest  to twoje bezstresowe wychowanie, nigdy nie pozwoliłaś mi jej uderzyć, teraz powinienem wsiąść pasa i....

-Nie jest już dzieckiem!

-Zasługuje na porządne lanie! Straciłem nad  nią kompletnie kontrolę, pozwoliłem jej na wszystko, chciała wyjechać z kraju i studiować? Pozwoliłem jej na to! Wybrała sobie taki kierunek? Pozwoliłem jej  na to, nic nie mówiłem, Ofelia nie miała tyle swobody co Esme i wyrosła  na posłuszną dziewczynę.

-Ofelia popełniła samobójstwo bo zmusiłeś ją do tego ślubu!
-Tak trzeba Rosa dobrze o tym wiesz, Esme też nie zmieni tradycji, Manuel też nie próbuje jej zmieniać, wziął Ofelię mimo  że wcale nie był nią zainteresowany.

Moi rodzice jeszcze dyskutowali ze sobą a potem poszli do salonu, trochę ochłonęłam i wyszłam z pokoju, skierowałam siew stronę pokoju Silvestro.

-Silvestro masz czas?-spytałam brata.

-Coś się stało?

-Przeczytałam pamiętnik Ofelii.

-No i co ciekawego się z niego dowiedziałaś ?

-Wiesz może czy Ofelia się z kimś spotykała?

-Ofelia? Przecież ona prawie z domu nie wychodziła.

-Chyba że nocą!
-O czym ty mówisz? Raz ją tylko widziałem nocą w ogrodzie.

-Może wychodziła częściej.