Jeszcze mnie pokochasz

Rozdział 23

Esmeralda

Ta kolacja to był jakiś koszmar! Valeria siedziała obok Saula, chyba wszyscy łącznie z nim nie mogli nie zauważyć jak wypinała biust  w jego kierunku, jawnie z nim flirtowała, wstydziłam się za nią.

Kiedy w pewnym momencie Saul omal nie zakrztusił się kawałkiem ziemniaka, zrozumiałam że coś się dzieje, zerknęłam pod stół, Valeria ocierała się nogą o jego nogę a kiedy położyła rękę na jego udzie Saul przewrócił kieliszek z winem.

-Wszystko w  porządku Saul?-zapytałam słodko i złośliwie się uśmiechnęłam, zaczęła bawić mnie ta sytuacja.

-Jak najbardziej-odparł i spojrzał na mnie lekko zirytowany.

Ożywczą dyskusję Valeria prowadziła z Manuelem, ja i Angie  w ogóle nie brałyśmy udziału w  tej rozmowie, gdy w końcu przebrnęliśmy przez tę kolację Saul pierwszy wstał od stołu.

-Wybaczcie, dziś położę się wcześniej spać!

-Saul ty tak wcześnie chodzisz spać?-spytała Valeria- Jest dopiero 21, miasto o tej porze dopiero się budzi.

-Rzeczywiście-rzekłam złośliwie-Noc taka młoda!

Saul zmrużył oczy gdy wyzywająco się do niego uśmiechnęłam.

-Nie przeszkadzajcie sobie, życzę dobrej nocy wszystkim!

-Jaka szkoda-westchnęła Valeria.

-Val jesteś zmęczona po podróży, uważam że ty też już powinnaś się położyć-rzekłam stanowczo-Jutro nowy dzień.

-Masz rację, zaprowadź mnie do pokoju, jeszcze nie oganiam który jest mój, tyle tu pokoi, co będzie jak się pomylę i wejdę do niewłaściwego?

Manuel wybuchnął śmiechem.

-Prawda, co by się stało gdybyś pomyliła i weszła do pokoju Saula? To byłaby katastrofa!

Nie wiedziałam czy śmiać się czy płakać gdy Val ochoczo przytaknęła, wzięłam ją pod rękę i zaprowadziłam ją do jej pokoju.

Gdy Val wreszcie znalazła się w swoim pokoju ruszyłam do jadalni ale natknęłam się na Saula który zagrodził mi drogę.

-Nasyłasz na mnie swoją kuzynkę?

-Ja? Dlaczego tak myślisz?

Spojrzał na mnie z urazą w oczach.

-Prawie zgwałciła mnie pod stołem!

Z trudem powstrzymałam śmiech-Nie przesadzaj, po prostu bardzo jej się podobasz!

Saul zmarszczył brwi a ja parsknęłam śmiechem.

-Bawi cię to?-zapytał.

-Zachowujesz się tak jakby od dawna nie dotykała cię żadna kobieta!

-Jedyna kobieta która powinna mnie dotykać to ty! Bardzo tego pragnę! Pragnę abyś mnie dotykała w każdy możliwy sposób!

Przycisnął mnie do siebie- Nie mogę znieść że c noc wracasz do tego pokoju który dzielisz z Manuelem, wyobrażam sobie jak on cię dotyka i pieści, mam wtedy ochotę wpaść do pokoju i urwać mu głowę albo przynajmniej wykrzyczeć mu że jesteś moja i że cię kocham!

Zatkałam mu usta ręką-Błagam, nic nie mów! Ktoś cię usłyszy!

-Mam to gdzieś! Esme nie chcę aby on cię dotykał, całował, nie mogę tego znieść, nie śpię po nocach, ty tak po prostu oddajesz mu się bez walki!

-Saul przestań!

-Nie mów mi że jest twoim mężem, nie nazywaj go tak! Wiem że musisz z nim sypiać ale nie wierze ze robisz to z własnej woli!