Çözülmeye Hasret Düğümün || Berna Aslıhan

-13-

Herkese merhaba. Bu bölüme en uygun olduğunu düşündüğüm şarkıyı sizlerle de paylaşmak istedim.
Zeynep Bastık ~ Canozan - Toprak Yağmura
Herkese keyifli okumalar dilerim. Tadını çıkara çıkara okuyun e mi?

•••

Güneş tamirhaneye vurmadan kapıdaydım. Bütün gece boyunca yatağın içinde dönüp durmuştum. İçimde öyle büyük bir heyecan vardı ki resmen yeni yetme ergenlere dönmüştüm.

Bugün ne yapıp edip Sevda'yla konuşmalıydım. Tatil günü olduğu için çalışmayacaktı. Bir günlüğüne ben de çalışmasam onunla bir yerlere gidip vakit geçirsek iyi olacaktı. Yıllardır içimde tuttuğum duyguların artık gün yüzüne çıkma vakti gelmişti.

Kepengi kaldırıp kapının kilidini açtıktan sonra içeri girdim. Günlük temizliği bitirdiğimde güneş çoktan doğmuştu.

Ayça neredeyse gelirdi. Anahtarı bırakmadığı için arabayı içeri alamamıştım. Kapının önünde öylece duruyordu.

Küçük tüpün üzerinde demlediğim çaydan bir bardak alıp tabureyi altıma çektim. Cebimden çıkardığım sigaradan bir tane alıp yaktığımda hâlâ kendi kendime sırıtıyordum.

Saati kontrol ettiğim de sekize geldiğini gördüm. Sevda'nın henüz uyanmamış olduğunu düşünerek beklemeye devam ettiğim sırada kapıdan Ayça'nın sesini duydum.

"Ali?"

Oturduğum tabureden kalkıp kapıya ilerledim.

"Günaydın." dedi beni görünce. "Arabayı almaya geldim de sana da bir selam vereyim dedim."

"İyi yaptın. Vaktin varsa gel bir çay ikram edeyim."

Arkasına sakladığı poşeti çıkarıp gösterdi. "Poğaça almıştım. Yolda yerim diyordum ama sana kısmetmiş."

İçeri girip çantasını sandalyeye astı. Elimdeki sigarayı küllüğe bastıktan sonra raftan aldığım bardağa çayı doldurup yanına ulaştım.

"Şeker?"

Başını iki yana salladı. "Kullanmıyorum."

Çay kaşığını çıkarıp kenara koyduktan sonra bardağı uzattım.

Poşetteki kâğıda sarılı poğaçaları çıkarıp masaya koydu. "Zeytinli poğaça almıştım. Sever misin?"

Bana uzattığı poğaçayı aldım. "En sevdiğim desem..."

Gülümsedi. "Birçok insanın aksine ben de zeytinli severim. Tabii nereden alacağını biliyorsan."

Poğaçadan bir parça koparıp ağzıma attıktan sonra çayımdan bir yudum aldım. "Biz hep aşağıdaki fırından alıyoruz. Zeytini bol koyuyorlar ama bu da iyiymiş."

"Benim evin oradaki caddede bir fırın var, oradan alıyorum. Gerçekten güzel oluyor poğaçaları."

Cevap vermeden yemeye devam ettim. Ayça da bana ayak uydurdu ancak sessizliği uzun sürmedi.

"Gülümsüyorsun."

İnkâr etmedim. "Öyle..."

"Dün gece biz gittikten sonra sanırım güzel şeyler olmuş."

Bir parça daha attım ağzıma. "Sayende. Seni kıskandığını biliyordum ama açık konuşayım dün gecenin bir itiraf getireceğini beklemiyordum."

Şaşırmış gibi baktı. "Öyle mi? Vay canına! Bilsem daha önce yapardım bunu."

İçten bir ifadeyle gülümsedim.