The Lier & Lyer Academy

Prologue

She is known as the highest and strongest gangster in
but she lives like a normal student. She have that ability to run fast like a wolf. No one knows about her ability except his best friend who has power too, power that can remove your memories.
She lives like a normal student not until something happen.
Is she's a wolf?

"Altheria" banggit ng isa sa taga-bantay ng palasyo.

"What?" tanong nito

"Pinapatawag ka ng kunseho" sabi naman nito

"Prepare for the night" sabi niya sa akin, pagkatapos i-abot ang isang baso ng wine.

Dumiretsyo na ako papunta sa aking kwarto upang gawin ang iniutos niya, kasama na rin ang aking plano.

Mamayang alas tres ang simula ng kaganapan sa ibaba kasama ang iba pang bisita kaya ninais ko munang humiga pagkatapos kong ilagay sa aking bag ang mga kailangan ko.

Tumayo na ako maya maya kunti at sinimulan ng umalis ng tumakas sa mga kawal na tatanga tanga dahil kung kailan oras na maraming bisita saka natutulog, pero ayos na rin upang hindi ganoon kahirap ang gagawin ko.

Nakakatayo na ako ng maramdaman ko ang mabibilis na galaw ng mga kawal na bampira na sumusunod sa akin.

Asan na ba siya?

Paulit ulit na tanong ko sa aking sarili. Kailangan na naming umalis, malapit na nila akong mahuli dahil ayaw kong pumayag sa nais nila.

"Asan ka na?" sigaw ko, sigurado akong sa aking pagsigaw ay siyang mas madali nilang matutukoy kung nasaan ako.

Malapit na ako sa aming napagusapang lugar. Nang maramdaman ko ang paonti-onting panghihina ng aking lakas, pero kailangan ko pang tumakbo ng mas malayo pa rito.

Natatakot ako hindi dahil baka mahuli nila ako, ang ikinatakot ko ay kung ano na ang nangyari sa kaniya.

Habang tumatagal at palayo ako ng palayo nag uunahang mag patakan ang aking mga pawis at luha. Luhang hindi ko inakalang may ilalabas pa nang makita ko siyang tahimik na naghihintay sa akin sa itaas ng punong iyon.

Papalapit ako ng papalapit sa kaniya ng mawala ng pakonti konti ang humahabol sa akin.

Ganun nalamang kabilis ang pagtatatalon ko sa mga puno upang mayakap siya.

"Shh!" pagpapatahan niya sa akin habang yakap yakap ako, pinag hahampas ko siya sa kaniyang dibdib dahil parang hindi niya ramdam ang takot at kaba ko.

"Okay lang yan" sabi niya sa akin habang inaalon ang aking likuran.

"What?" tuloy tuloy pa din ang pagluha ko habang sinasabi iyon, hindi ko siya maintindihan dahil parang hindi siya nakkaaramdam ng kahit kaba man lang

Inakupa ng dalawang kamay niya ang mag kabila kong pisngi at pinunasan niya ang mga luha ko gamit ang kaniyang mga daliri.

"Alam ko naman na hindi iyon ang kinakatakutan mo" sabi niya sa akin habang tumatawa ng mahinhin.

"Alam ko, ikaw pa ba" sagot ko dito na medyo naiinis kasi kalmadong kalmado pa din siya.

Anytime makikita na kami ng mga humahabol sa amin, pero ganun nalang ang pagiging kalmado niya.

Habang tumatagal ay ang kasabay ng pag patak ng mga maliliit na butil ng ulan.

He kissed me on my forehead.

After that, nararamdaman ko na ang paggalaw ng mga puno.

"Papalapit na sila, hindi pa ba tayo aalis" ngunit parang wala akong kausap, dahil halik halik niya pa din ako sa aking nuo.

"Still you no matter what your decision is" pabulong niyang sabi sa akin.

Pagkatapos niyang sabihin iyon ay bumaba na ako sa puno, pero hindi siya sumunod sa pagbaba.

"Hey! what are you doing?" tanong ko, na kinangiti niya lang habang nakatingin sa taas ng mga puno kung saan nagliliparan ang mga uwak na itim.

"Je t'aime" sabi niya habang nakatingin sa mga mata ko, kung saan kasabay niyon ay ang pagtagos ng pana sa kaniyang ulo at ang pagbagsak ng katawan niya.

|~|•|~|
The L&L Acadamy