Yanlış? (g x g)

۲

'çıkmazdayım, kurtar beni
bul beni, hisset beni,
sokağında hapset beni.'

•

Cemre:

Ne yani, etkilenmeli miyim?

Özgüven problemlerinin olmadığına inanır ve bu mesajdan etkilenirdim.

Ama inanamıyorum nedense.

Bilinmeyen:

İnanman gerekmiyor, beni düşünmen yeterli.

Cemre:

Hazal, kulağın çınlıyor değil mi?

Bil ki ben sövüyorum.

Yarın ağzını yüzünü de çınlatacağım.

Belirtmek istedim.

Bilinmeyen:

Beni Hazal sanman çok kırıcı.

O kadar küçük hissettirmiyor olmalıyım.

Hissettiriyor muyum?

Cemre:
Hazal benden bir yaş büyük. Doğru söylüyorsan ondan da büyük oluyorsun.

Vaov

Tamam, Hazal'ı eledik. Sıra annemde.

Anne, yüz yaşında kadınsın. Neden böyle şeylerle uğraşıyorsun?

Bilinmeyen:

Annen sanman daha da kırıcı.

O kadar büyük de hissettirmiyor olmalıyım.

Ve, bu biraz garip.

Neyse, uyu artık. Öğleden sonra sınavın var. Uykusuz olduğunda huysuz oluyorsun ve kaşların çatıkken bile çok güzel olmana rağmen bazen çekilmiyorsun.

Cemre:

Demek okuldan birisin.

Ve saçma okul gruplarına numaramı vermememe rağmen numaramı buldun.

Siz erkekler gerçekten dünyanın en aptal varlıklarısınız.

Bilinmeyen:

Biri sana iltifat edince ne yapacağını bilemeyip cevap vermemeyi seçtiğini unutmuşum.

Yaşlanıyorum sanırım.

Ayrıca, erkek olduğuma neden bu kadar eminsin?

--

"Balın! Gelmiyor musun?"

Genç kadın, birden kafasını eğdiği telefondan kaldırdı ve hızlıca telefonunu sakladı.

Arkadaşının garip bakışlarını görünce gülümseyerek hiçbir şey olmamış gibi davranmaya çalıştı.

"Geliyorum. Kitaplarımı toplamam lazım, git sen."

Bir şeyleri fark eden arkadaşı yine de uzatmayıp kafasıyla onayladı.

"Ders başladı. Geç kalma bak, azar yiyorsun sonra."

Kafasıyla onayladığında arkadaşı odadan çıktı. Genç kadın ne zamandır tuttuğunu fark etmediği nefesini verdi.

Kimsenin haberi olmamalıydı.

Biraz önce hızlıca kapattığı telefonuna bakınca mesaj olmadığını ve çevrim dışı olduğunu gördü. Uyuduğunu düşünüp gülümsedi.

Gerçi onu her düşündüğünde gülümsüyordu.

Yaptığı şeyin yanlışlığıyla ilgili zor susturduğu düşünceler tekrar kafasına dolunca gülümsemesi soldu. Daha fazla kendini yememek için kitaplarını topladı ve sınıfa doğru yol aldı.

Sınıfın kapısında üstünü ve sarı saçlarını düzeltip büyük bir gülümsemeyle içeri girdi.

"Günaydın!"

Sınıftakilere günün aymadığını görüp güldü ve kendi kendine sessizce cevap verdi.

"Size de günaydın Balın Hocam."

•