Yanlış? (g x g)

۴۱

'istenmemek eşdeğermiş
yersiz yurtsuz kalmakla.'

•
Balın'dan

Karşımda hala sessizce duran ve ben hariç her yere bakan kıza baktım.

Sevdiğim kıza.

Öğrencim olan sevdiğim kıza.

Sınavımı çalmakla suçlanan kıza.

Ne hissediyordum bilmiyordum, sinirliydim evet ama farklı bir his vardı.

İnanamıyordum, sonra sessizce orada duran Cemre'ye bakıyordum, yediremiyordum.

Böyle bir şeyi neden yapmıştı ki? Sadece bunun için mi yaklaşmıştı bana? Sınavlara ulaşabilmek için kullanmış mıydı beni?

Bu düşünceler beynimde bir saniye bile durmadan dolanıyorken bana aşkla bakışları geliyordu aklıma. Bunların yalan olmadığını biliyordum. Görmüştüm işte, gözlerinde aylarca görmeyi dilediğim o sevgiyi dipdiri görmüştüm.

Peki niye bunu yaşıyorduk biz o zaman?

Hala sessizce duran Cemre ile daha öfkemin artmaya başlamıştı.

"Cemre? Bir şey desene!"

Derin bir nefes verdi. Ne söyleyeceğini bilmiyor gibiydi. Cemre'yi daha önce hiç böyle görmemiştim. Hep bir diyeceği olur, sözlerini asla esirgemezdi. Haklı olmasa bile bir şekilde üste çıkardı.

Neden şimdi sessizce duruyordu?

"Yalan mıydı her şey?"

Kısık sesle söylediğim cümleyle hızlıca kafasını kaldırıp bana bakmıştı.
Kaşları çatıktı. Bir şey demesine izin vermeden devam ettim.

"Yalan mıydı her şey Cemre? Bu yüzden mi yaklaştın bana, bu yüzden mi tuttun ellerimi?"

Ağzımdan çıkan kelimeler canımı çok acıtmıştı. Onun da acıttığını yüz ifadesinden anlamıştım. Gözlerinde kırgınlık vardı.

Ama onun kırgın olmaya hakkı yoktu.

"Balın... Konuşma böyle n'olur. Anlatmama izin ver."

Alaylı bir şekilde güldüm. Elimi saçlarımdan geçirip birkaç saniye sakinleşmeye çalıştım. Ona bu kadar öfkeli olmak istemiyordum. Sakince masamın önüne gelip kalçamı yasladım ve kollarımı göğsümde bağladım. Biraz daha sakindim.

"Konuş o zaman Cemre. Susma öyle, anlat her şeyi."

Derin bir nefes aldı ve dik bir şekilde durup bana baktı.

"Bir süredir beni sınavla ilgili rahatsız ediyor. Dün de o kadar rahatsız etti ki laf arasında 'okuldadır belki bilmiyorum' demiştim, ararken yakalanmış aptal."

Titrek bir nefes verdi. Kaşlarım çatık bir şekilde anlamaya çalışıyordum.

"B-balın... O, biliyor. Bizi biliyor işte. Şey, kampta görmüş. Gölün orada öpüşürken. Elinde fotoğraf var, o zamandan beri beni sıkıştırıyor."