27. Bölüm "Ruh-u Revanım"

1.5K 106 18
                                    

Oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın lütfen.

~~~~~~~~~~

Küçükken mutlu olabileceğimi hiç düşünmezdim çünkü yaşadıklarım bana bunları kabullenmemi söylüyordu sanki.

Ama artık düşündüklerimin ötesini yaşıyordum. Birgün dolacağını bildiğim o boşluk dolmuştu. Artık iliklerime kadar Batın doluydum.

Gözlerimi huzurla açtım. Bugün çok güzel bir olacaktı. Gerindim ve yerimde doğrulup yataktan çıktım, odamda ki lavaboya girip işlerimi hallettin ve çıkıp üç kapaklı dolabımdan bir pantolon ve tişört alıp giydim.

Odamdan çıkıp merdivenlerden inerken Nalan teyzein söylediği şarkıyı duydum ve gülümsedim. Sesi çok güzeldi ve iş yaparken söylemeyi çok seviyordu. Bende hızla mutfağa girdim ve ona eşlik ederek arkasından sarıldım.

İki keklik bir kayada ötüyor
İki keklik bir kayada ötüyor
Ötmede keklik derdim bana yetiyor
Aman, aman yetiyor
Ötmede keklik derdim bana yetiyor
Aman amman, yetiyorr

Annesine karada haber gidiyor
Annesine karada haber gidiyor

Yazması oyalı kundurası boyalı
Yar benim aman aman, yar benim

Uzunda geceler yar boynuma
Sar benim aman aman, sar benim

Arkasına sardığım kollarımı çözüp ona yardım etmek üzere işe koyuldum, bir yandan ha söylemeye devam ediyorduk.

İki keklik bir dereden su içer
İki keklik bir dereden su içer
Dertlide keklik dertsizlere dert açar
Aman amman, dert açar
Dertlide keklik dertsizlere dert açar
Aman amman, dert açar

Buna yanık sevda derler tez geçer
Buna yanık sevda derler tez geçer

Yazması oyalı kundurası boyalı
Yar benim aman aman, yar benim
Uzunda geceler yar boynuma
Sar benim aman aman, sar benim

Yazması oyalı kundurası boyalı
Yar benim aman aman, yar benim
Uzunda geceler yar boynuma
Sar benim aman aman, sar benim

Güzel düetimizi bittiğinde arkamızdan gelen alkış sesi ile oraya döndüm. Annem, babam, abim ve Gül kapının pervazına yaslanmış bize gülümsüyolardı.

Bende gülümseyerek yanlarına gittimve hepsini sırayla öptüm. "Hepinize günaydın." dedim canlı ve şen çıkan sesimle.

"Günaydın abicim günaydın da, bu neşenin kaynağı ne?" diye sordu göz kırparak. Açıkçası utanmıştım, çünkü iması açıktı.

Gül benim utandığımı görünce dirseğiyle abimin boşluğuna vurmuştu. Abim ona ne oldu şindi dercesine bakarken Gül "Uğraşma kızla, bugün onun için özel bir gün. Mutlu olmak hakkı." diyerek açıklama yapmıştı.

Aslında evlerine gideceklerdi fakat bugün isteme olacağı için annemin ve benim ısrarlarım üzerine burada kalmışlardı.

Gül'e gülümseyip masayı kurmaya devam ettim ve az sonra hepimiz oturup bugünün detaylarını konuşmaya başladık.

~~~~~~~~~~~~

~~~~~~~~~~~~

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bordo Bereli PrensimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin