Ölüm Meleği...

56. Bölüm

Quidditch sahasına geldiğimde inanılmaz bir kalabalık vardı. Gryffindor'un yarısından fazlası ve birkaç tane Hufflepuff bile buradaydı. Harry inanılmaz derecede gergin görünüyordu. Sonunda seçmeler başladığında süpürgeye bindim. Rüzgar bana çarparken gerginliğim azalmıştı.

Seçmelerin sonunda geçen seneden Katie Bell, Ginny ve ben kovalayıcıydık. İki tane vurucu Weasley ikizlerinden fazla iyi değillerdi ama idare edebilirlerdi. Tutucu seçmelerinde ise Slughorn'un kompartımanında karşılaştığım McLaggen ve Ron dikkat çekici adaylardandı. Harry:

"Katie ve Diana ikişer atış. Ginny bir atış. En fazla kurtaran tutucu olur."

İlk tutucu adayı beşinci sınıflardan bir çocuktu. Çocuk Katie'in ilk iki atışını kurtardı. Sıra bana geldiğinde süpürgemi hızlıca üstüne doğru sürdüm ve direk sert atış yaptım. Sayı yaptığımda gülümsedim. İkinci atışı aynı şekilde yaptım. Oda sayı olurken gülümsedim.

Sıra Mclaggen'a geldiğinde üç atış dört atış kurtarmıştı. Sıra bendeydi. Hızlıca ilerlerken çemberlerin etrafında bir tur attım. Quaffle elimden çıktığında McLaggen diğer tarafa yöneldi. Sayı yaparken izlemeye gelenlerin çoğu güldü. McLaggen sinirli bir şekilde kenara geçti. Şimdi karşımızda Ron vardı. Ama o süpürgeye sıkıca yapışmıştı. Ginny:

"Her an kusacak gibi görünmüyor mu?"

"Umarım bayılıp o süpürgeden düşmez."

Elimdeki quaffle'ı hızlıca havaya attım. Süpürgenin arkasıyla ona vurup hızlandırırken Ginny pası almış şekilde ilerliyordu. Ron onu yiyeceği anda kurtardı. Kalan dört atışı yapsakta Ron onları kurtarmıştı.

Tutucu Ron idi. McLaggen Harry ilekısa bir süre tartıştıktan sonra ilk antrenman gününü belirledik. Harry, Ron ve Hermione uzaklaşırken süpürgemi sırtıma vurup şatonun yolunu tuttum. Aklıma geçen yılki siğil olayı gelmişti. Mutsuz bir kahkaha atarken ruh:

"İyi uçtun."

"Hep benimle mi olmak zorundasın?"

"Sana bağlıyım unuttun mu?"

"Neyse?"

"Az önceki kahkahan... hüzün doluydu."

"Özledim... eski bir anıyı aklıma getirdi."

"Ah bu şato bana da bazı acı anıları hatırlatıyor. Mesela zindanlarda dolaşmamızı... ikisr kokuları..."

"Slytherin misin?"

"Evet. Evimin gururu idim."

"Bana hala adını söylemedin ama binanı söyledin."

"Adımı istersen öğrenebilirisin melek. Neyse benim gitmem lazım. Bu şatoda hala keşfedilecek şeyler var."

Ruh uzaklaşırken süpürgemi dolaba bıraktım. Ortak salonun koridoruna girdiğimde Ginny ve Dean buradaydı. Dean:

"Tebrikler Black."

"Sağ ol. Neyse size iyi günler."

Onları bırakıp yatakhaneye çıktım. Güzel bir cumartesi uyumak istiyordum. Biraz buna ihtiyacım vardı.