Luxious Academy 1: Realm Of The Elementals (COMPLETED)

02 | Suicide

←----• 02 •----→

"Suicide"
❅────────❅•°•°•❅────────❅
— Her POV —

THE CHILD WAS still sobbing when both of them got home. Sa munting isip ng bata, paulit ulit na nakikita niya ang kasalanan ng ama. Mabuti na lamang na nasa hospital ang kanyang ina kundi ay magtataka ito kung bakit siya umiiyak.

    Sa pagpasok niya ay agad siyang sinalubong nang nag-aalala na si Nanay Dwen. Ang magulang ni Dwain.

    "Bakit ka umiiyak iha? May masakit ba sayo hah? Sabihin mo sa akin." Tanong ng ginang sa kanya na lubos ang pag-aalala. Lumapit ito sa kanya at agad siyang niyakap na ikinagulat ng ginang ngunit agad din itong yumakap pabalik.

    "Dwain, ikaw ang kasama niya. Bakit siya umiiyak? May umaway ba sa kanya?" Sunod-sunod na tanong nito. Si Dwain na kakapasok pa lamang ng mansion ay masama din ang timpla ng mukha. Anumang oras ay kaya nitong makatumba ng sinuman ang mang-iinis sa kanya.

    "Sa totoo lang nay, gusto kong suntukin si Sir."

    "Ano ba iyang pinagsasabi mo, Dwain!" Halong gulat at galit na tanong ng ginang sa kaharap na binata.

    "Nay! Nakita niya ang tatay niya na may hinahalikang babae! Ano sa tingin nyo magiging reaksyon ko!?" Sabi nito.

    Kumawala ang bata sa pagkakayakap sa ginang at nakita ang gulat sa mukha nito. Doon mas lalong bumuhos ang luha ng bata.

    LUMIPAS ang anim na araw at bukas ay araw na ng linggo. Ang araw kung saan mag fa-family bonding ang pamilya na isa ring pangako ng ama sa kanya. 

    Sa nagdaang anim na araw rin na yun, pansin ng ama ang paglamig ng trato sa kanya ng bata. Maging ang iba ay nagtataka narin sa cold treatment na nangyayari lalo na ang ina ng bata.

    Oo, hindi pa niya sinabi sa ina ang nakita niya dahil sa takot na masaktan ang damdamin nito.

    Si Dwain naman ay lumalayo rin ng kusa sa naturang padre de pamilya sa naturang mansyon. Hindi nito maatim na kausapin ito dahil narin sa sama ng loob.

    At dumating na nga ang araw ng Linggo.

    Napangiti ng mapait ang bata sa sarili nitong kwarto. Nagpaalam ang ina sa bata na hindi makakasama, dahil may nag-aagaw buhay na sa sarili nilang hospital. At ang ama naman niya ang lubos na naka dismaya sa kanya.

    "I'm sorry princess, may mga urgent meeting ako with VIP clients in Laguna. I need to go there and stay for two days." Pagka-usap niya sa anak habang nakaluhod at hawak ang dalawa nitong balikat. Ang anak ay prente na nakaupo sa kanyang kama.

    The child shrugged her shoulders before answering him. "It's okay, Dwain and Nanay can come with me." 

    "Thank god, you speak! May I ask something?" The child then heaved a sigh as she saw his dad's reaction upon answering to him. Who wouldn't be this sad? After not being treated so well by someone your love?

    "Go on."

    "W-why are you… Avoiding me? Is there something wrong, princess?" He asked.

    "I don't know. Go now. I know that your work is important," she said before going to her comfort room. Hiding her own tears that are starting to fall.

    "Princess…" he said and heave a sigh. "Okay, I'll go now. Take care okay? I'll buy you something." Nakatalikod pa rin ang anak niya sa kanya ng maramdaman nito ang paglapit sa kanya upang halikan siya sa ulo.