De Geschiedenis van de Familie Fitzgerald ✓

Deel 1 - Hoofdstuk 2

Na het meningsverschil met zijn moeder, was er wel iets losgemaakt in Cees Fitzgerald. Misschien moest hij inderdaad maar eens een meisje gaan zoeken. Of, beter gezegd, misschien moest hij Tessa van Loon maar eens gaan veroveren. Het enige probleem was alleen: hoe? In stilte vervloekte hij zijn vroegoude moeder. Het mens had immers gelijk, hoe je het ook wendt of keert.

Cees was niet bepaald de meest sociale persoon op deze planeet, dus een plan bedenken om indruk te maken op Tessa was nog niet zo eenvoudig. Haar opbellen? Nee, dat durfde hij niet. Haar van huis ophalen dan? Onaangekondigd is dat een beetje vreemd, stalkerig zelfs. Dus nee, dat kan ook niet. Haar een keer 'toevallig' tegen het lijf lopen in de kroeg? Er zat niets anders op.

En dus ging Cees die avond op een strategische plek in zijn stamcafé zitten. Hij zat zowel dicht bij de bar als de deur, en kon met mensen praten maar ze ook negeren. Het leek wel alsof het een feestdag was, zo vol zat de kroeg.

Na een paar uur en heel wat drankjes arriveerde het doelwit uiteindelijk. De barman knikte met zijn hoofd naar Tessa toen deze de kroeg binnen stapte, en ze groette hem met zwoele stem terug. De barman, Bob, schonk Cees gauw een knipoog, en deze wist dat dit zijn startsein was. Nu moest het gebeuren. Na de laatste restjes bier die nog in zijn glas zaten achterovergeslagen te hebben, stond hij op van zijn kruk en baande hij zich een weg naar Tessa.

Tessa van Loon kon je het best omschrijven als een stoot. Haar blonde, gekrulde haren vielen half voor haar knalblauwe ogen, en haar lippen, en dan vooral haar onderlip, waren opvallend dun. Als ze je verleidelijk aankeek, beet ze erop, wat de dunheid ervan wellicht verklaarde.

Ze droeg kleding die haar lichaam prachtig accentueerden, en die ook nog eens stijlvol en hip waren. Wat wil een man nog meer?

Vandaag had ze zich gehuld in een lichte spijkerbroek met gaten en een superstrakke, oranje tanktop. Haar voeten waren in gigantisch hoge, zwarte stiletto's gestoken, bezet met zilveren steentjes die een tikkend geluid maakten op de tegelvloer van de kroeg.

Toen Cees naar haar toeliep, merkte ze hem op en glimlachte vriendelijk. "Hai, Ceessie Boy," zei ze, haar stem sexy en hoog. Ze ging iets door haar knieën om de niet zo heel lange Cees aan te kunnen kijken, omdat ze op haar hakken boven hem uittorende.

"H-hai, Tessa. Dat is lang geleden."

"Veel te lang, Ceesje. 19... 1970 was de laatste keer?" zei ze op een toon waarvan de meeste mannen (maar ook anderen) walgden. Cees, een wanhopige man, merkte dat echter niet en liep met open ogen in de val die Tessa had opgezet.

"Waar ben je al die tijd geweest?" vroeg ze, terwijl ze met haar hand langs zijn boord ging. Cees had nog geen antwoord op haar vraag kunnen geven, maar dat kon haar niets schelen. Ze ging immers zo in haar spel op. Ze likte subtiel langs haar roze gestifte lippen en schonk Cees een stoute glimlach.

Deze smolt door die blik en voelde wel duizend vlinders in zijn buik rondfladderen. Zijn maag draaide, zijn hoofd werd een beetje licht maar dat gaf allemaal niet. Cees was verliefd, en Tessa wist dat. Alleen wist Cees niet dat zij een spelletje met hem speelde.

"Waar ben je al die tijd geweest?" fluisterde in zijn oor.

"Oh, gewoon, overal en nergens," zei Cees, die zijn hand op zijn hoofd legde om zichzelf een houding te geven.

"Kom, kom, niet zo nerveus. Je kan het mij wel vertellen, hoor." Ze drukte haar lippen op Cees' mond, en deze verstijfde. Niet van angst, maar van pure verbazing. Nog steeds merkte hij niets van het spelletje van Tessa.

"Ik ben bezig een boek te schrijven," zei Cees, al was dat niet echt een antwoord op de vraag.

"Oeh," zei Tessa, en haar stem klonk nu laag en enigmatisch. "Waar gaat het over? Iets... leuks?"

Op dat moment besloot Cees te liegen, iets wat hij zelden deed (op de akkefietjes met Viviënne, Emma en Annelot na). Hij wilde Tessa niet vertellen waar zijn boek écht over ging (de geschiedenis van de munt), en dus zei hij: "Een romantisch verhaal."

Tessa leek onder de indruk. Ze likte weer langs haar lip en drukte haar boezem naar voren. "Spannend, hoor, Ceesie Boy. Dat had ik nou nooit van jou gedacht weet je."

"H-hoezo niet?" zei Cees, die zijn hartkloppingen en opwinding in... andere delen van zijn lichaam probeerde te verhullen.

"Nou, gewoon," zei Tessa, terwijl ze een over wenkte. Deze struinde met flinke pas op hun tafel af, terwijl hij zijn gezicht in de plooi hield. Het was immers een hilarisch tafereel: de ietwat sullige Cees aan tafel met deze stoot van een meid.

"Op de middelbare, je weet wel, vanaf de vierde en zo, toen we bij mekaar in de klas kwamen. In 19...67?" zei ze. Cees knikte bevestigend.

"Nou, toen kwam je een beetje over als een sukkel. Je weet wel, zo iemand die alleen maar dróómt van relaties."

Cees wist niet dat Tessa dit expres zei om hem op de kast te jagen.

"En nu?"

Tessa keek Cees op een andere manier aan. Niet meer zwoel, niet meer ondeugend, niet meer glimlachend. Er verscheen een haast kwaadaardige grijns op haar gezicht, en terwijl ze opstond, zei ze: "Nu nog steeds."

Ze wierp Cees met haar hand een kusje toe en liep weg, naar de deur. Onderweg floten allerlei geïnteresseerde mannen haar na, luid joelend en opgewonden. Ze draaide zich naar hen om, en Cees zag dat ze een nieuw slachtoffer zocht.

Ziek van zichzelf en van Tessa strompelde Cees Fitzgerald naar de bar. Bob wist niet wat er gebeurd was, maar hij gaf Cees een gratis drankje. "Blauwtje gelopen?" vroeg hij.

"Is dat zo duidelijk?"

Bob lachte, hard en lang. Hij moest zich aan de bar vastgrijpen om niet om te vallen van de lach. "Ja," wist hij eruit te persen. "Zo duidelijk is het."

Cees dronk zijn biertje gauw op en maakte dat hij wegkwam uit de kroeg. Hij liep de straat op en ging midden in de regenachtige nacht staan nadenken. Dat hij kleddernat werd, gaf niet.