De Geschiedenis van de Familie Fitzgerald ✓

Deel 1 - Hoofdstuk 13

Tijdens de kraamweken zaten Cees en Olivia Fitzgerald op een roze wolk. Hun kersverse dochter, Joséphine werd verwend en vertroeteld en ze hebben zich nooit zo gelukkig meer gevoeld als in die dagen.

Het begon al snel weer te kriebelen bij Olivia, maar Cees deed alsof hij dat niet doorhad. Eén kind was voor hem wel even genoeg. Toch snapte hij Olivia's kinderwens wel. Als zij voor de kinderen kon zorgen, had ze wat om de tijd mee te doden in hun grote, eenzame paleisje. Terwijl hij werkte, kon zij dan haar hart over de kinderen uitstorten. Aan de mogelijkheid dat Olivia ook prima kon gaan werken, dacht Cees niet. Zo werkte het nu eenmaal niet in zijn familie. Toen hij dit 'plan' aan Olivia voorlegde, stemde ze ook protestloos in.

"Dus ik zorg voor de kinderen en jij voor 'et geld?" vroeg ze, en de blik in haar ogen verried dat ze al met haar lot als werkeloze huismoeder had ingestemd. In die tijd was dat de normaalste zaak van de wereld, maar toch had Olivia als klein meisje al gedroomd van iets groters, van de wereld, van werken, van reizen en dat kon nu allemaal niet. Niet dat ze er iets aan kon veranderen.

"Ja, daar komt het zo'n beetje op neer, ja," zei Cees, en hij wreef ongemakkelijk door zijn haar. HIj snapte ook wel waar hij zijn vrouw mee opzadelde - hij kende haar, tot op heden nooit uitgesproken, dromen. Toch wist hij geen manier om onder de plak en druk van zijn familie en hun normen en waarden uit te komen.

"Oké," zei Olivia. Ze wist niet wat ze kon zeggen. In de babykamer begon Joséphine te huilen, waardoor ze een excuus had om de zitkamer te verlaten. Zwijgend en zuchtend heupwiegde ze de kamer uit, en Cees keek haar stilzwijgend na. Soms vond hij haar toch best mooi.

Gisteren had zijn vader hem gebeld met het 'heugelijke' nieuws dat hij een baan voor hem had 'verkregen'. In andere woorden: hij had iemand omgekocht om zijn zoon een goede positie in een bedrijf te kunnen laten innemen. Cees had zonder te vragen naar de inhoud van de functie ingestemd. Weigeren was geen optie.

Na een paar minuten kwam Olivia weer terug de zitkamer binnengelopen, met de kleine Joséphine tegen haar borst. Ze had een andere, nettere outfit aangedaan en haar haar opgestoken. In haar vrije hand hield ze een stropdas. Ze gooide hem naar Cees, die deze een beetje verbaasd opving.

"'Ier, doe om. Pierre en Eloise komen zo, we moeten er goed uitzien."

Cees zuchtte. "Moet ik dan weer de hele tijd Frans praten? Je weet hoe slecht ik daarin ben." Ondanks dat Pierre twee jaar ouder was dan Olivia, had hij het Nederlands nooit echt leren beheersen. Hij sprak het alleen op een basisniveau, en gebruikte het alleen bij strikte noodzaak. Het was daarom niet gek dat hij met een française trouwde.

"Ik 'elp je wel," zei Olivia, die Cees er niet zo makkelijk onderuit zou laten komen. "En zó slecht is je Frans nou ook weer niet."

"Bonzjoer," zei Cees knipogend, en hij knoopte zijn das terwijl hij ook zijn tong uitstak naar Olivia. Joséphine, die toevallig net met haar grote ogen naar haar vader keek, kirde van plezier. Olivia draaide de baby meteen haar richting op en keek haar met open mond aan. "'Oorde je dat, Cees? Ze lachte!"

"Het was meer kirren, maar goed," zei Cees, die was opgesprongen en naar zijn vrouw en dochter was gehold. Hij aaide Joséphine over haar neusje en er verscheen een lach op zijn gezicht.

De deurbel ging en Cees scheurde zich los uit het gelukkige moment. De deur moest open worden gedaan. Met zijn handen in zijn zakken en zijn das scheef van het rennen, slofte hij naar de voordeur. Terwijl zijn brein wanhopig alle Franse woordjes die hij op school ooit had geleerd weer opgroef uit de diepste krochten van zijn herinneringen, deed hij open. Er verscheen een gemaakte glimlach op zijn gezicht, die tegelijkertijd ook weer niet helemaal nep was. Gezelschap was immers hard nodig in het eenzame paleis.

"Pierre! Eloise!" zei Cees, quasi-verbaasd. "Wat leuk jullie te zien... eh... comme c'est agréable de vous voir," perste hij eruit en het stel knikte hem bewonderend toe.

"De même," zeiden ze toen ze hem passeerden. Eloise, die nog nooit in hun huis was geweest, keek onder de indruk rond. Ze deed haar zwierige, felrode jas (die dezelfde kleur had als haar lipstick en hakken) uit en openbaarde daarmee een zwart kanten jurkje, met een sprankelende parelketting om haar nek. Om eerlijk te zijn zag ze er vreselijk tuttig uit, maar Cees hield daarover wijselijk zijn mond. Eigenlijk viel het hem niet eens op, zo druk was hij met het bijspijkeren van zijn steenkolen Frans.

Olivia wachtte haar broer en schoonzus op in de deuropening van de zitkamer, die ze op wonderbaarlijke wijze in een minuut had omgetoverd. Waar ze kussens vandaan gehaald had, wist Cees niet, maar op de lavendelkleurige stoelen lagen nu kussens in dezelfde kleur. Terwijl ze Joséphine over haar hoofd aaide, begroette ze haar broer en Eloise.

"Voulez-vous boire quelque choses?" vroeg ze. Pierre keek vragend naar zijn vrouw die hem een - schijnbaar - veelbetekenende blik toewierp. Pierre glimlachte en maakte een gebaar dat erg leek op 'nee, hoor.' Olivia trok haar wenkbrauwen vragend op, en Eloise begon te glimlachen.

"Est-ce ce que je pense que c'est?" vroeg ze. Cees kraakte zijn hersens, en gelukkig liet deze hem niet in de steek. Een vertaling (is dit wat ik denk dat het is), rolde uit zijn brein.

Eloise begon bijna te trappelen van opwinding en Pierre drukte een kus op haar wang. "Oui!" zeiden ze in koor. "Je suis enceinte," zei Eloise en Olivia begon bijna te gillen van geluk.

Cees keek haar hulpeloos aan. "Ze is zwanger," wist Olivia te vertalen, en de twee vrouwen liepen dolgelukkig door de zitkamer en begon rap te praten in het mooie Frans, terwijl ze Joséphine bewonderden.

Pierre knipoogde naar Cees en fluisterde in zijn oor: "Waag 'et niet 'aar ooit te vertellen dat mijn Nederlands beter is dan 'et 'are." Cees mond viel bijna open en hij keek in Pierres speelse ogen. Hij bewoog zijn wenkbrauwen speels op en neer en liep toen zijn vrouw en zus achterna. Cees bleef hoofdschuddend in de deuropening staan.