~KATİLİN AŞKI~

🖤14.BÖLÜM💔

~ Uzun bir aradan sonra selam minik kalplerim♥️~
Sizleri çok özledim ve en sonunda kavuştuk hem de çoook mutlu bir haberle kavuştuk Katilin Aşkı kitabımız tam 500 kişi ve üstü okumaya ulaştı çok sevindirici bir şey sizlere çok teşekkür ederim okuyup oy ve yorum yapan herkese sizleri çok seviyorum iyi okumalar oy ve yorum yaparsanız gerçekten çok mutlu olurum🖤🌹♥️

🖤♾💔

Bastım tetiğe defalarca bastım olmadı silah ateş etmedi dağıtmadı beynimi,öldürmedi hayalet olan bedenimi,öldürmedi içimdeki duyguları.

Gözlerimden yaşlar giderek artarken tuttuğum silahı fırlattım ellerimi parke zemine vurarak ağlamaya başladım ölmeyi bile becerememiştim ne kadar aşağılık kızdım. Ölmek ya bu kadar zor olamaz dimi sıktığım silahın beynimi dağıtmasını istemiştim sadece ama olmamıştı.

Ayak seslerinden birinin yanıma geldiğini anladım onun kim olduğunuda anladım Bora'ydı benim mavi gözlü katilim. Ayak sesleriyle birlikte kokusuda geliyordu.

Başımı kaldırıp onun bana yüksekten bakan yüzüyle karşılaştığımda yüzünde onaylamaz bir ifade vardı gözlerini yüzümden ayırmadan elini pantolonunun cebinden çıkarıp önüme bir şeyler fırlattığında cebinden çıkanların kurşun olduğunu gördüm.

Önümde eğilip yanaklarımdan akan yaşlarımı baş parmağıyla sildi saçlarımı kulaklarımın arkasına yerleştirdi ve çenemden tutup konuşmaya başladı.

"Kendini öldürecek kadar manyaksın ama ben seni öldürecek kadar manyak değilim.Hadi kalk şimdi duş al ve uyu bu gece senin kabusun oldu kendine gel."

Ona anlam veremez bakışlarla baktığım sırada o benim kalkmayacağımı anlamış olacakki beni birden kucağına alıp merdivenlerden çıkmaya başladı. Tutmayan başımı onun omzuna koyduğumda bana baktığını hissettim ama ben ilk defa onun o mavi gözlerine bakmadım bakamadım.

Beni odama çıkarıp yatağa yatırdığında bir şey demeden odadan çıktı. Yatakta kaşık pozisyonu alıp gözlerimde tutmaya çalıştığım gözyaşlarımı serbest bıraktım.

Ağladım.
Ağladım.

Hıçkırıklarımın duyulmasını umursamayarak ağladım.

Ben bugün ilk defa kendi canımı kıymaya kalktım ben yıllardır cesaret edemediğim şeyi yaptım ben içimde öldürmüş olduğum ruhum gibi bedenimin de ölmesini istedim ama olmadı başaramadım bunu.

                               🖤♾💔

Odaya sızan gün ışığıyla ağlamaktan acıyan gözlerimi araladım hiçbir şey düşünmeden banyoya girdim üzerimdeki elbiseyi çıkarıp ateş kadar sıcak olan suyun altına bıraktım ölmüş bedenimi.

Ne kadar o suyun altında kaldığımı bilmiyordum ama banyonun her tarafından buharlar çıkmaya başladığında bende üzerime mor havluyu geçirip banyodan çıkmıştım.

Bir süre öylece boş boş etrafa bakındım bana ne olmuştu da ben bu hallere düşmüştüm eğer o gece ben o yangında gerçekten ölseydim bunları düşünmek zorunda kalmayacaktım ne güzel ruhumda bedenimde uyuyor olucaktı.

Yavaş adımlarla makyaj masasının üzerindeki tarak ile uzun kumral renkli saçlarımı taramaya başladığım sırada odanın kapısı tıklanıp açıldığında oturduğum puf koltuktan sıçradım.