~KATİLİN AŞKI~

🖤23.BÖLÜM💔

Herkese selammm...

Çok konuşmadan bazı şeyleri ortaya çıkararak bölüme geçiyorum...

Umarım bölümü beğenirsiniz🥰

Sizden emeğimin karşılığı olarak aşağıdaki yıldıza basıp oy ve satır başı aralarına yorum yapar mısınız?😌

Size iyi okumalar bölüm sonu görüşmek üzere...

~Gider gibi- Afraz~

"Güneş."

İrkildim. İsmimin onun ağzından söylenmesinden ilk defa korktum, uzun zamandan sonra ilk defa ona karşı korku hissettim.

O benim mavi gözlü katilimdi. Ama şimdi korkmaya başladığım biri, benim ecelim olmayı planlayan biri...

Omzuma dokunduğunu hissettiğim an elini itekledim ve hışımla ona döndüm "dokunma bana," diye soludum etrafıma baktım "bütün bunlar ne BORA?"

Yutkundu cevap vermedi bu beni daha fazla sinirlendirdi. Başımı kaldırıp yüzüne baktığımda yüzündeki duyguları okuyamıyordum.

"Bora cevap ver. Bir şey söyle Bora lütfen bir şey söyle," diye bağırdığımda gözlerimdeki yaşlar durmaya başlamıştı.

Bora yüzüme baktı birden kolumdan tutup odadan çıkardı. Öfke ve acıyla kolumu ondan kurtardığımda hala bir şey söylemiyordu. "Bir şey de lütfen!"

"Bu odaya girmemeliydin." Tek söylediği şey buydu gözlerime öfke bürünürken omuzlarından ittirdim onu "ne demek girmemeliydim ecelim olduğunu öğrenmemeli miydim yoksa daha erken miydi? Cevap versene Bora!"

Bileklerimden tuttu "yeter!" Diye bağırdı "yeter Güneş!" Geriye doğru ittirdi,sarsıldım. "Bir şey dememi istiyorsun dinle o zaman." Öne doğru bir adım attı "o odadaki her şey gerçek o oda senin hayatın, evet ben senin ecelinim!"

Başımı iki yana salladım gözlerimden dinmiş ama tekrar akan gözyaşlarımı elimin tersiyle sildim "neden?" Dedim titreyen sesimle. "Neden Bora neden?"

"Nedeni baban Güneş bu her şeyin sorumlusu baban," dedi ve histerik bir şekilde güldü "senin baban benim ailemi öldürdüğü için suçlu, sen ise," yutkundu gözlerine öfke büründü. "Sen ise onun kızı olduğu için suçlusun."

Nefes alamadım tıkandım yok olmak istedim yaşadığım şu yarım saati zihnimden silmek istedim, babamın katil olduğunu duymak istemedim unutmak istedim.

Unutamadım.

"Bora," dedim başka bir şey diyemedim. Dudaklarım sadece onun adını söylemek için açıldı ve diğer kelimeleri söylemek istediğimde ise dudaklarıma mühür basıldı. 

Kalbimi mühürleyen adam.

Ecelim olduğunu söyleyen adam.

Neden yapıyorsun ki bunu bana? Bize?

"Bana gerçeği anlat tüm gerçekleri anlat artık yalansız bir şekilde," diye fısıldadım yüzüne bakarak.