~KATİLİN AŞKI~

🖤27.BÖLÜM💔

Selammm

Bu bölüm psikolojinizi bozmak amaçlı yazdım dermişim ahahahs şaka şaka ama duygularınız karışacak...

Çok uzatmadan bölüme geçiyorum ama bölüme geçmeden önce alttaki yıldıza basıp ve satır araları yorum yaparsanız çokkkk mutlu olurum😘😘😘

İyi okumalar...

Bir karar bitmek için.

Bir karar yeniden özgürlüğe kavuşmak için.

Verdiğim bu kararda ya biticektim yada özgürlüğüme kavuşup bir kuş gibi uçup gidecektim.

Ve ben her şeye rağmen o kuş olucaktım bunun için canımdan vazgeçecek olsam bile.

Kucağımdaki Ece'ye sıkıca sarılıp derin derin kokusunu içime çektim ondan kopamıyordum bu benim canımı yakıyordu.

"Güzel kızım benim," diye mırıldandım saçlarından öperken. "Anne," dedi bir defa daha anne dedi. Ben bir defa daha anne oldum.

Ece benim hiç doğamayacak kızımdı, hiç anne diyemeyecek kızımdı ve o benim her şeye rağmen boncuk gözlü kızımdı.

Ece'yi beşiğine yatırıp gözyaşlarımı elimin tersiyle sildim. Ceketimin cebinden çıkardığım zarfı Ece'nin yastığının altına koyup son defa baktım Ece'ye, son defa saçlarını okşadım.

Ece gözlerini uyumak için kapatırken derin nefes aldım ve odadan çıktım. Yavaş adımlarla merdivenlerden aşağı inerken kalbim sıkışıyordu elim ayağım buz gibi olmuştu ama vazgeçmeyecektim.

İçeriden Bora'nın sesi gelirken yavaş adımlarla ona doğru ilerledim Kerem'le konuşuyordu. Beni cehennemden kurtaracak kişiyle konuşuyordu.

Bora'nın bakışları bana çevrilirken Kerem sadece Bora'ya odaklı bir şekilde bakıyordu. "Bir yere mi gidiyorsun hayırdır?" Dedi Bora göz kırparak ve elindeki tableti koltuğun kenarına bıraktı.

"Dışarı çıkmak istiyorum," dedim mavi gözlerine bakarken. Bora kaşlarını çattı "akşam akşam dışarı nerden geldi bu cesaret?" Diye sordu.

Derin nefes aldım "lütfen," diye mırıldandım son defa yalvaracağım adama "sadece bir saat lütfen çok bunaldım sadece bir defa."

Bora kısa bir süre yüzümü inceledi sonra kısa bir şekilde Kerem'e baktı "arabamı hazırlasınlar söyle adamlardan birine bide kendin için araba hazırla yanınada iki adam almayı unutma," dedi.

Kerem robot gibi başını sallayıp "tamam abi," diyerek arkasını döndü ve benle göz göze geldi. Gözleri korkusuzdu benim aksime. Destek verircesine gözlerini kırptı ve salondan çıktı.

                              🖤♾💔

Sadece yarım saat içinde evden çıkıp İstanbul'un trafikli yollarına karışmıştık ve ben yarım saattir öylece arabayı süren Bora'yı izliyordum.

"Böyle boş boş dolaştırmak için mi dışarı çıkardın gecenin bu vakti," diye söylendi Bora ve başını yoldan çevirip bana döndürdüğünde benim ona baktığımı gördü. Gözlerimde her ne gördüyse yutkundu bu yutkunuş gözlerimde gördüğü acının yutkunuşu muydu acaba?

"Uçurum kıyısına götürür müsün?" Diye mırıldandım onun denizi andıran gözlerine bakmaya devam ederken. Bir şey söylemedi neden diye sormadı üstelemedi uzun zamandan sonra sadece başını sallayarak tamam dedi.