~KATİLİN AŞKI~

🖤33.BÖLÜM💔

Hepinize selammm

Umarım hepiniz iyisinizdir depremden etkilenenleriniz yoktur🙏❤️

Yukarıdaki şarkıyı umarım beğenirsiniz rastgele seçtiğim ve çok çok beğendiğim bir şarkı oldu en mutsuz zamanında çıka gelen ve beni anlayan bir şarkı

Bölümü hızlı bir şekilde 13k olmamız şerefine paylaşıyorum🥳

Sizden rica ediyorum oy ve satır araları yorum yaparsanız çok mutlu olurum🥺🖤

Hepinize iyi okumalar

Aşk üç harf tek hecelik basit bir kelime olmasına rağmen basit değildi. Kolay dile getiriliyordu ama kolay değildi.

Aşk...

İllet gibi bir şeydi.

Masallarda veya filmlerdeki gibi mutlu sonla bitmezdi. Mutsuz sonla biterdi gerçek hayatta çünkü seven kadın yanlış bir adama aşık olarak hayatını mahveder, erkek ise nefsi için kadının sevgisini kullanır.

Bu böyledir nereye gidersek gidelim çoğu ülkede bu olay olur. Adam alacağını alır kadını terkeder kadın ise adamın ardından hayatını sonsuzluğa bırakarak yaşamını bitirirdi.

Peki adam aşık olup her şeyden pişman olsaydı o zaman ne olurdu?

Cevap çok basit aslında.

Her şey için çok geç olurdu çünkü kadın kendini yok etmiştir ruhunu sonsuzluğa bırakarak toprağın altına saklamıştır bedenini ve adamın omuzlarına yıllar boyu sürmüş olan kadının aşkını sırtlanırdı.

Geç olmuştu, çok geç olmuştu.

Bana aşkını itiraf etmişti ama her şey yok olduktan sonra itiraf etmişti. Bana kaybettim demişti benim ondan duymak istediğim kelimeyi söylemeden önce.

"Yeter Güneş!" Diye tısladı koltuktan kalkıp üzerime doğru bir adım atarken. "Yeter sen kendini kaybediyorsun sen her şeyi unutuyorsun!"

Konuşmak için dudaklarımı araladığımda konuşmama fırsat bile vermedi "sen aileni unutuyorsun!" Dedi tüm öfkesiyle.

Kaşlarım havalanırken onun günden güne değiştiğini idrak etmem birkaç saniyemi almıştı.

Kerem değişiyordu olmayan öfkesi öfke oluyor ve patlıyordu buna en büyük sebep Bora'ydı. Ne kadar uzak olursam olayım Bora'yla aramdaki çekim onu deli ediyordu ve Kerem kendi intikamını alamayacağı için fazlasıyla korkar hale geliyordu.

"Yeter!" Diye tısladım "şuna bir son ver dayanılmaz hale geliyorsun..." diye devam ettireceğim sırada bileğimden tutarak bedenimi bedenine çekti.

"Bana bağıramazsın," dedi uyarırcasına. "Bana karşı gelemezsin, onun dokunmasına izin veremezsin anladın mı beni?"

"Niye?" Diye bir kelime çıktı onun öfkesini dahada alevlendirerek. "Sen bana karışamazsın Kerem kimin dokunup dokunmayacağına sen karar veremezsin anladın mı?"

Bileğimi sıkmaya başladı "sen benimle evlisin," dedi öfkeyle. "O evlilik oyundan başka hiçbir şey değil," dedim çıkışarak ve bedenimi ondan kurtarmaya çalıştım.

"Sadece senin gözünde oyun benim gözümde değil," dediğinde kaşlarımı hızlıca çattım bu olmamalıydı bunu dememeliydi.

"Bu ne demek oluyor? Senin içinde oyun olmalı sadece," dediğimde bileğimi ve bedenimi ondan kurtararak geriye doğru gitmiştim.