GÖKKUŞAĞI

🌈56/G⭐

Keyifli okumalar dilerim...

Gökkuşağı Yıldız

Akşam yemeğimiz olması gerektiği gibi son derece eğlenceli geçmişti. Artık kötülükleri arkamızda bıraktığımızı düşünüyorduk. Umuyorum ki öyle de kalmıştır.
Yemekten sonra içilen çaylar tam bir keyif çayı olmuştu bizim için, şimdi ise Martin arkadaşlarını kapıdan geçirirken Leyla'ya yatak hazırlıyordum.

"Bir misafir odam yok canım, bu yüzden bir gecelik idare edebilirsin değil mi?"

"Bu da sorumu Mavi abla."

Elimde ki yastık kılıfını bırakıp şaşkınca arkama döndüm, onunda bakışları tedirgince bana döndü.

"Şey sana bazen Mavi diyorlar ya, ondan söyledim."

"Sıkıntı değil canım, sadece bir anda sen söyleyince şaşırdım"

Hafifçe gülümseyip, işimi bitirdim ve mutfağa geçip sürahiye su doldurdum.

"Suyunu da koydum, gece kalkarsan."

"Teşekkürler."

"Gecelik getirdin mi, benden vereyim mi?"

"Ben getirdim, abim söyledi."

O sırada salona giriş yapan Martin üstünde ki sweatshirtü çıkardı. İçinde ki siyah tişört ile kaldığında mırıldandı.

"Evin içi sıcak olmuş."

"Doğalgazı çok açmıştım."

"Güzelim fatura çok gelecek ama."

Kardeşine göz kırpıp koltuğun kenarına oturdu, Leyla onun söylemine kıkırdadı.

"Neden çalışıyorsun sen o zaman, evimizin faturasını bile ödeyemeyeceksen."

Kolumdan tutup bir dizine oturttuğunda gülsem bile mırıldandım.

"Kardeşin burada."

"Leyla gözlerini kapatır."

Leyla ile anlık göz göze geldik, kahkaha atmaya başladığımda onunda sesi eşlik etti.

"Ben yokmuşum gibi devam edin lütfen."

Leyla telefonu ile ilgilenmeye başlayınca keskin bakışlarım Martin'i buldu ama pek işlemedi. Yanağımdan öpüp kendi ile birlikte ayağa kaldırdı.

"Gel yat kardeşim, biz de odamıza gidelim."

Elimin tersi ile Martin'in karnına doğru vurdum, sırıttığında onu takmadan Leyla'ya döndüm.

"Leyla, Tarçın falan gece havlarsa korkma, onlarda ayrı odada, eğer korkarsan çekinme gel yanıma."

"Tamam Mavi abla sağol."

Giyinme odasına geçip Martin'in burada bıraktığı eşofman takımını aldım ve yanına geçtim. Kendisi yatağa sırt üstü uzanmış tavana bakıyordu. Ama yüzünde güzel bir gülümseme vardı.

"Bu gülümseyi neye borçluyuz acaba?"

"Yanımda ki kadına."

"Hmm." derken,yatağa çok yatmadan hafifçe bacağına başımı koydum.

"Benim güzel gözlü sevdiğim." iç çeker gibi söylediği ile gülümsedim ve gözlerimi kapattım.

"Bu dünyadan alacağım en güzel hediye, sevdiğim kadar sevilmekti, bu hediyeyi bana fazlasıyla veriyorsun."

Söylediklerimden sonra avuç içine bir öpücük kondurdum ve doğruldum. Göz göze geldiğimizde bir süre baktı ve sessizce fısıldadı.

"Evlensek ya biz." dediğinde yüzümde büyük bir gülümseme oluştu.