GÖKKUŞAĞI

🌈4/G⭐

Yeni bir bölümle merhabaa. Bol eğleneceğiniz bölüm olması dileğiyle.
Keyifli okumalar..

~~~~

Ata Martin Aras

Kapıdan çıkan Gökkuşağı'nın arkasından gülerek bakmıştım. Evi gerçekten çok güzel düzenlemişti. Bir ara kendini kaptırmıştı, sanki kendisi yaşayacak gibi bir havaya girmişti. Ama güzel olmuştu.

Çok geçmeden şimdilik yanıma aldığım valizden eşyalarımı çıkardım. Evi bu kadar hızlı bitirmelerinde ki isteğim otel odalarını sevmediğimdi. O yüzden hızlıca bitirmelerini istemiştim. Kendimi yatağa attığımda aklıma yine Gökkuşağı gelmişti. Uzun zaman sonra yüzümde gerçekçi bir gülümseme vardı. Başımı iki yana sallayarak uyumaya çalıştım.

Sabah yedi gibi kalkıp koşuya çıkmıştım. Değişmez rutinim koşuydu. Ev sahile yakın bir yerde olduğu için sahile indim. Benim gibi tek tük insan vardı. Koşmayı bırakıp yürüyerek devam ettim yoluma. Bir pastanenin önünden geçerken poğaça ve börek kokularına dayanamamıştım.

Bu kokulardan, bu ülkeden, bu şehirden uzak kalalı kaç yıl olmuştu. Nasıl o kadar dayanabilmiştim. İtalya uçağına binmeden önce yanıma gelen kişiyle konuşmalar aklıma geldi.

"Oraya gidebilceğini mi sanıyorsun. Hadi gittin diyelim nasıl geçineceksin orada. O kıytırıktan yaptığın resminlerle mi?"

"Yaptığım resimlere saygı duy!"Martin'in karşısında ki kadın dalga geçercesine güldü.

" Kulaklarım doğru mu duydu pardon?.. Resimlere saygı mı duyacağız."

Ata Martin sessiz kaldı.

" Sana en fazla 1 ay veriyorum. 1 ayın sonunda buraya tekrar geleceksin.. O zaman kim kime saygı duyuyor görüceğiz."

Kadın son sözlerini söyleyip arkasına döndüğünde, kararlı bir sesle konuştu Ata Martin.

" Emin ol bu ülkeye tekrar döndüğümde ne kadar güçlü ve başarılı insan olduğumu göreceksin... İşte o zaman saygı duyup bu sözlerine utanacaksın. "deyip Ata Martin'de arkasına döndü.

Aklıma gelenlerle gözlerim doldu. Evet güçlenmiştim,başarılı da olmuştum ama nasıl sonuçlarla karşılaşacağımı bilmiyorum.

Pastaneden istediklerimi aldığımda yakın olan evin yolunu tuttum. Apartmana girdiğimde giriş katta ki kapıya baktım. Resmimin onda olduğunu söylemişti. Hala işe gitmediyse alabilirdim. Saate baktığımda sekiz buçuğa geldiğini gördüm. Gitmediğini düşünerek zile bastım. Bir kaç dakika bekledim açılmayınca bir daha bastım. Tam tekrardan basıyordum ki kapı açıldı.

"Ya kardeşim ne istiyorsun bu saatte." diyerek açılmıştı kapı. Gözleri hala kapalıydı. Bu duruma güldüm.Ve de farkettiğim bir diğer şey gömleğimin hala üstünde olmasıydı. Gülümsemem daha da genişledi.

"Kardeşim deme lazım olur dememiş miydim?" deyince gözleri hızla açıldı.

~~~
Gökkuşağı Yıldız

"Kardeşim deme lazım olur dememiş miydim?" duyduğum tanıdık sesle uykulu gözlerim hızla açıldı.

"Ya ben senden kurtulamıyorum bir türlü ne istiyorsun sabahın bu saatinde."

"Sabahın bu saati mi? Saat on oldu." bu dediğiyle gözlerim kocaman açıldı.

"İnanamıyorum kafeye geç kaldım. Çok geç kaldım hemde.. Ya ben nasıl duymam alarmın sesini." diye söylene söylene odama girdim. Ama arkamdan seslenmesini duymuştum.