GÖKKUŞAĞI

🌈 G/31⭐

Keyifli okumalar dilerim....

Gökkuşağı Yıldız

Şuan ki tek odak noktamız kapıda ki kadındı. Orta boylarında esmer tenli, siyah saçlı ve herşeye inat gibi renkli gözlüydü. Ben kim olduğunu anlamaya çalışırken hala boynuna sarılı olduğum Martin'in gerilmiş olduğunu farkettim. Ellerim boynundan yavaşça ayrılıp doğrulduğum da kadın odaya girmişti bile.

"Gir dediğimi hatırlamıyorum."

"Bende izin almamıştım zaten." Bu şirkette Martin'e böyle cevap verebilcek bir kişi vardı. Feride!

"Gelinimizin geldiğini duydum bir ziyaret edeyin dedim." benden bahsedildiğinde ayağa kalkmış olan Martin'in yanına geçtim.

"Ne iyi yapmışsınız... Aileden biri ile tanışmak çok güzel." diyerek yapmacıkca gülümsedim. Aynı onun gülümsemesi gibi.

"Feride odadan çıkar mısın?" Martin'in bu kibarlığı tek benim yanımda yaptığını biliyordum.

"Aa neden ama? Bak sevgilinde çok mutlu oldu tanıştığımıza."

Martin ağzının içinde birşeyler mırıldanırken kolundan tutmuştum.

"Evet gerçekten çok mutlu oldum, sevgilim." şuan karşımda ki kadını çıldırtna peşindeydim.
Bizden yaşça büyük olduğu belli oluyordu ama fiziği ve yüzü ben gencim diyordu. Teşekkürler estetik! Diye bağırdığı kesindi. Yine de babasının kendinden 15-20 yaş küçük biriyle evlendiği belliydi.

Martin'in bakışları beni bulduğun da hafif göz kırptığımda kabullendiğini anladım. Biliyordum ki sırf benim canım bu duruma sıkılmasın, bana bir zarar gelmesin diye istemiyordu... Ama ben bir kere karar vermiştim. Dönüşü yoktu.

Geçip bir koltuğa oturduğunda bende karşısına geçmiştim. Martin masanın başına geçip oturduğunda sessizlik hakimdi.

"Eee küçük hanım anlat neler yapıyorsun?"

"Çalışıyorum kimseden farklı yaptığım bir şey yok... Zaten sonra evde Martin'le beraber."
Yalan... Doğru gibi aslında.

Kadının bakışları bir şahin edası ile beni izlerken ben gülümsüyordum. Bir kaç saniye sessizliğinden sonra ayağa kalktı. Hiç bir şey demeden odadan çıktığında ben arkasından kahkaha atmıştım.

" Bebeğim iyi misin sen? "

" Evet iyiyim." bakışlarım yavaşça ona döndüğünde, anlamaya çalışır bakışları bendeydi.

"Martin sinirlendi görmedin mi?.. Bu demek oluyor ki planımız gayet iyi."

Ayağa kalkıp bir kaç adım atıp karşımda durdu.

"Bunu neden yaptığını anlayamıyorum." eli belinde benden cevap beklerken yerimde dikleştim.

"Neden mi? Nedeni basit, sevdiğim adama yardımcı oluyorum... Senin huzurun mutluluğun olmazsa benim nasıl olacak?"

"Bende senin için bir şeyler yapmak isterdim."

"Benim için yapabilceğin en güzel şey, sevmek."

Elimden tutup beni kaldırdı, belimden tuttu ve hızla kendine çekti. Bedenlerimiz birbirine değdiğinde soluklarım hızlanmıştı. Yüzlerimiz arasında hiç boşluk kalmadığında derin bir nefes aldım.

"Çok aşığım. "sesinde ki tona aşık olduğum adam iki kelimesi ile bana dünyaları veriyordu. Gözlerim kapandığında belimde ki eli sıkılaştı.

" Hayatımı renklendiren kadın isminle bu kadar bütünleşme bee. "söyledikleri ile gülümdüğümde onunda sessiz gülüşü kulağımı doldurdu. Alnımdan ve yanağımdan öpüp geri çekildi.