GÖKKUŞAĞI

🌈 G /33⭐

Keyifli okumalar dilerim...

12.12.2012 Bolu-Düzce

Gökkuşağı etraf da olan koşuşturmayı izlemeye devam etti. Deniz'i hala bulamamışlardı. Uzaklaşmak istedi oradan ama yinede tek yapabildiği ayağa kalkmak oldu. Yardım çalışanlarından biri kolunu tuttuğunda başını çevirdi.

"İyi değilsin otur lütfen." başını iki yana sallayıp bir kaç adım attı.

O Deniz'e gitmeliydi. Deniz'i bulmalıydı.

Koşarak girdiği denizde üşümeye başlamıştı,ama bunu umursamadı. Polisler tarafından kendine seslenildiğini duyuyordu. Arkasını döndüğünde kendine yaklaşmakta olan jandarmayı gördü.

"Buraya gel, bizi zorlama ki arkadaşını daha çabuk çıkaralım."

Gökkuşağı onlara ayak bağı olmak istemiyordu sadece Deniz'i istiyordu.

"Denizz." birkaç kez bağırmasına rağmen kıyıya vuran dalga sesinden başka birşey yoktu.

"Deniz gözlüm gel artık." en sonunda denize kendini bıraktığında dalga içerisinde kalmıştı.

Saatler sonra olay yerine gelen iki ailede perişandı. Gökkuşağı seslere gözünü açtığında ambulans içerisinde buldu kendini. Yanında kimsenin olmadığını fırsat bilerek indi arabadan. Aklına direk gelen Deniz ile koştu sahile.

Deniz'in annesini gördüğünde yine gözleri dolmuştu. Annesi yer de öylece ağlıyordu.Yanına gitmek için atıldığında kolundan tutulmuştu.

"Gökkuşağı!" karşısında abisini görünce korkudan titredi. Başını eğip gelecek soruları, bağırmaları bekledi.

"Kaldır kafanı."

Başını kaldırıp baktı abisine. Gökyüzü bir süre kardeşini süzdü. Ne kadar perişan olduğu gözlerinden belliydi. İlerde yerde ağlayan kadına baktı bir kez de.

"Sana kızgınlar gitme." tek diyebildiği bu oldu.

"Kızım." babası ve annesi geldiğinde hıçkırdı. Direk ikisinede sarılıp ağladı.

"Ben özür dilerim. Çok özür dilerim." sürekli tekrar ettiği bu sözler iken bağıran kadının sesi doldurdu kulaklarını.

"Benim oğlum yok siz hala kızım diyorsunuz."

"Acınızı anlıyoruz..." Gökhan Bey'in sözünü kesti Deniz'in annesi Selma Hanım.

"Anlayamazsınız, bakın kızınız burada çünkü."

Gökkuşağı abisinin göğsüne yaslandıkça yaslanıyordu buradan kaybolmak ister gibi.

"Onun yüzünden oldu." Selma Hanım bir eliyle Gökkuşağı'nı gösterirken bir eliyle de gözyaşlarını siliyordu.

"Komutanım bir beden gördük." jandarmalardan biri seslendiğin de aile arasında ki tartışma sona erdi.
Herkes deniz kıyısına yaklaşırken merakla gelecek haberi bekliyorlardı.
Gökkuşağı' nın içi bir an da umutla doldu. Deniz belki de yaşıyordu. Gözlerini kapadı gelecek kötü bir habere hazırlıklı değildi.

Gözlerini açtığında siyah poşetin içinde bir beden çıktı. Başını iki yana sallamaya başladı. O olamazdı.

"Deniz Korkmaz." jandarmalar ellerinde ki kağıtlara notlar alırken Gökkuşağı yere çöktü.