🌈 14/G ⭐

13.4K 554 27
                                    

"İyi misin?" diye sorduğunda Martin. Bir süre hiç bir şey yapamadı.

"İyiyim." diye cavapladı Gökkuşağı.

Yağmurun altında yeterince ıslanmışlardı. Ve Gökkuşağı yağmurda ıslanmaktan nefret ederdi. Bu sefer daha dikkatli geçerek arabasına bindi.

"Bir an çok korktum."

"Geçti. Daha dikkatli ol ama."

Gökkuşağı oturduğu yerde biraz daha sakinleşince arabasını çalıştırdı ve kabanını çıkardı.

"Islandık hep ya."

"Ne güzel işte"

"Güzel mi? Islanmayı sevmem Martin."

"Gökkuşağı'sın sen nasıl sevmezsin?"

"Gökkuşağı da yağmurdan sonra çıkar." diyerek bilmişçe gülümsedi.

"Haklısın."diyerek güldü Martin. O da üstünde ki ceketi çıkararak arkaya koydu.Gökkuşağı arabanın sıcak kısmını açıp biraz ısınmayı bekledi.

" Gitmeyi düşündüğün bir yer var mı? "

" Güzel etkileyici bir mekan olsa yeter. Onun haricinde senin götüreceğin yere gideceğiz."

Bir süre onu nereye götürebilir diye düşündü ve bir emlakçıya giderseler daha rahat edeceklerini düşündüler. Sonra aklına gelen fikirle arkadaşı olan Burak'ı aradı.

" Selam Burak nasılsın? "

" İyiyim Gökkuşağıcım sen nasılsın? "

" Bende iyiyim sağol... İş yerin de misin?"

"Hayır şuan değilim ama bir saate geçerim."

"Tamam bende anca gelirim zaten."

Gülümseyerek Martin'e döndüm.

"Bir arkadaşımı aradım eminim ki bir yer buluruz."

Başını sallamıştı.

"Şimdi sıkı tutun. Gökkuşağı Yıldız ile bir yolculuk geçirceksiniz."

"Vaovv çok heyecanlandım şuan." diye dalga geçti Gökkuşağı'yla. Ama aniden kalkışıyla  birlikte kapının koluna tutunmuştu. Bir süre yol alınca  köprüde trafiğe takılmışlardı.

Gökkuşağı arabanın içini müzikle doldurduğunda yol daha çekilirdi. Yabancı müzikle birlikte Gökkuşağı olduğu yerde dans etmeye başlamıştı. Martin ise hafif kapıya yaslanmış bu çılgın kadını izliyordu. Gözlerinde ki ışıldamayla hemde. Şarkının bir kısmında şarkıcıyla beraber çığlık atıp elini havaya kaldırıp indirdi.
Bu çığlık Martin'e kötü gelmemişti bile.

"Şuan yaz olması için her şeyimi verirdim." dedi Gökkuşağı. Adım adım ilerleyen trafikte.

"Neden?"

"Yazın bu arabayla varya çılgınlar gibi eğleniyorum. Hiç bilmediğim ıssız yollara giriyorum. Son ses müzik, üstü açık bir araba da hafif rüzgar tenini okşuyor, muhteşem ötesi. O hissi sende çok iyi bilirsin."

"Tamamen özgür, herkesten uzak.. Efsane." diye mırıldandı Martin. O da motoruyla çok sık yaptığı bir etkinlikti.

"Söyle bakalım resimler nasıl?"

"İyiler.." dedi ve gülümsedi. Martin hep kısa cevaplar veren biriydi. Konuşmayı pek tercih etmiyordu. Köprüyü geçtiklerinde trafik açılmış ve çok geçmeden istedikleri yere gelmiştiler. Gökkuşağı park ettiği arabadan havalı bir şekilde indi ve arka kapıyı açıp kabanını aldı.

GÖKKUŞAĞIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin