GÖKKUŞAĞI

🌈 G /22⭐

Satır arası yorumları merakla bekliyorum...
Keyifli okumalar dilerim...

Ata Martin Aras

Gökkuşağı'na yaptığım haksız yorumlardan sonra beni hemen affetmesini beklemiyordum ama o yine yüce gönüllüğünü konuşturup benimle konuşmuştu. Ama tahmin ediyorum ki onu çok kırmıştım ve bir şekilde onu mutlu etmeliydim.

Karşımda bana gülümseyerek bir şeyler anlatan kıza baktım ve onu ne kadar çok sevdiğimi anladım. Çok güzel ve mükemmeldi. Onu ne kadar kısa zamanda tanıyıp sevsem de delicesine aşıktım.

"Neden öyle bakıyorsun?"

"Nasıl bakıyorum?"

"İşte böyle... Aşık gibi."

"Belkide aşık olduğum içindir." deyip omuz silktim ve önümde ki yemeğe döndüm.

"Kime?"deyip yüzünde manidar bir gülümseme olunca bende tebessüm ettim.

" Kime olacak, önümde ki balığa çok lezzetli değil mi? "derken ağzıma çatalı götürdüm.

" Benim ki kadar olmasa da, güzel. "dedi ve omuz silkti gülen suratı düşmüştü ama yinede tatlıydı.

" Seninkini hiç yemediğim için bilemem. "

" Yaparım bir gün. "derken sesi kısık gelmişti. Eğmiş ve yemeğini didikleyen Gökkuşağı'nın lafımı ciddiye aldığını anladığımda yanağını tutup başını kaldırdım.

" Asma suratını, ben sana aşığım. "

" Anlamadım. "

" Az önce' Kime? 'dedin ya, sana işte."32 diş sırıtıp bana baktığında kaşlarımı çattım.

" Biliyordum. Ama seninle oynamak istedim. "

" Bravo çok iyi rol yaptın."

"Lisede bir dönem tiyatro kulübüne giderdim."

"Kim bilir senden daha ne gibi sürprizler çıkacak." dediğimde elini havaya kaldırıp sallamıştı. Bu demek oluyordu ki daha çok sürprizler var.

Hesabı ödeyip çıktığımız da kolumu Gökkuşağı'nın omuzuna atıp kendime çektim.

"Arabayı ben kullanıyorum değil mi?"

"Hayır ben."

"Bak yine aynı tartışmayı yapmayalım." deyip uyarmıştım ilk başta ama dinleyen kim.

"O zaman konuşma." dediğinde gözlerimi kıstım.

"Ha sen konuşma dedin diye konuşmayacakmıyım?"

"Niye sözümü dinlemez misin?" derken durmuştu ve bana dönmüştü.

"Yok yavrum öyle değil de."

"Nasıl peki?" derken gözleri sorgulayıcıydı. Birazcık ürkmüş olabilirdim.

"Hem ben senin motorunu sürmek istiyor muyum?"

"Çünkü sürmeyi bilmiyorsun." dediğimde kaşlarını çattı ve bir adım yaklaştı.

"Ha, Hep gerçekleri söyle zaten...İzin vermiyorum." deyip yanımdan koştu ve arabaya önce ulaşıp şöfor koltuğuna oturdu.
Bu yaptığımız tartışmaya güldüm. Ve yanına kuruldum.

"Nedense hep arabadan dolayı tartışıyoruz." derken kemerimi takıyordum.

"Sen başlatıyorsun."

"Sende izin vermiyorsun."

"Çok araba sevdalısı isen çeksene altına bir araba."

"Motor tercihim."