GÖKKUŞAĞI

🌈 G /36⭐

Keyifli okumalar dilerim.

Gökkuşağı Yıldız

Martin ellerini bir iki kere açıp kapattı ve bakışları tekrar abimi buldu.

"Abi bunlar şimdi konuşulcak mesele mi?" diye mırıldandığım sırada elimi tutan Martin'e döndüm.

"Sorun değil Mavi." dediği gibi elini çekti.

"Babamla olan sorunum yüzünden İtalya'ya gitmiştim. O sıralarda şirket hisseleri Feride Hanım'a kalmış."

Martin son derece profesyonel şekilde konuştuğun da bakışlarım ondaydı. Çünkü onun kötü olmasını istemiyordum.

"Anladım, peki yönetimi ne zaman eline almak istiyorsun?"

Abim ile gözlerimiz kesiştiğinde bıkkın bakışlarımı farketmiş olacak ki hemen gözlerini çekti.

"Yeni yeni başlıyorum."

"İyi bakalım umarım başarırsın." abim konuyu kapattığında aldığım nefesi geri bıraktım.

"Gökkuşağı."

"Efendim yenge." bakışlarım karşımda kalan yengeme gelince gülümsedi bana.

"Ben balıkları kızartmadım, sen bana yardımcı olabilir misin?"

"Tabi yenge, çok acıktım hemen yapalım."

"Tabi hemen yapın, bende acıktım."

Abime bakıp  güldüğümde o da gülümsemişti. Martin'in önünde geçip mutfağa girdiğimiz  de yengeme döndüm.

"Evet ne yapıyoruz."

"Ben hamsileri temizledim, sen palamutları temizler misin ?"

Başımı sallayıp ellerimi yıkadım ve tahtanın önüne geçtim.

"Martin çok gerildi sorularda?"

"Bu benim söyleyebilceğim bir şey değil yenge... Zaten kendiside söyledi babası ile sorunları vardı.

" Anlıyorum. "

Yengemle günlük sohbetlerimizi ederek balıkları hazırladığımızda yerimizi almıştık. Zaten biz gelmeden yengem herşeyi hazır etmişti bir tek balıklar kalmıştı.

"Afiyet olsun." diyen abim ile önümde ki servis tabağını dolduruyordum.

Abim hamsileri tek tek inceleyerek ayıkladı ve Mars'ın önüne bıraktı. Bana baktığında göz kırpmıştı.

"Ne o fıstık kıskandın mı?"

"Yeğenimi kıskanmam abicim... Ama eskiden ben birşey söylemeden bana ayıklardın bir anda aklıma geldi."

O sırada abim ve Martin tabağımı aynı anda tuttuğunda bakışlarımız onlardaydı.

"Ben yardımcı olacaktım."

"Kardeşime ben yaparım."

Abim tabağı çekince Martin sıkıca tuttu.

"Abi, yapayım işte."

İkisinin de ellerinin üstüne elimi koyduğumda bana bakmışlardı.

"Beyler ben yapabilirim."

Martin parmaklarını çözüp bıraktığında abim de bıraktı tam elimde ki çatalla balığa dokunacağım sıra önümde ki tabak çekildi.

"İnanmıyorum abi ya." diye hayıflandığımda o sırıtmıştı.

"Çocuk gibisin Gökyüzü." diyen yengeme katıldım.