BİLGİSAYAR KORSANIM |YARI TEXTİNG|

6. Bölüm

***

Önüme çıkan siyah ekrana bakıyordum sadece. Ne bir ses çıkartıyordu ne de görüntüsünü açıyordu. Yaklaşık otuz saniye sonra telefonuma bildirim geldi. Hemen kimden geldiğine bakmak için telefonumu aldım. Bilinmeyen şahıstan gelmişti. Mesajlara girip okumaya başladım.

054* *** ** **= Ee?

Didem= Ne ee?

054* *** ** **= Görüntünü aç.

Didem= Yoo, niye?

054* *** ** **= Of Didem ya. Madem konuşmayacaktın neden açtırdın da uğraştırdın beni bu kadar.

Didem= Sanki konuşmak için uygulamalar yok 🙄

Didem= Ayrıca cidden biz neden buradan konuşuyoruz. Uygulama açsana.

054* *** ** **= Sence şu an konuşuyor muyuz?

Didem= Sen konuşursan ben de konuşurum.

054* *** ** **= Peki ama sadece sesimi duyacaksın. Görüntümü açmayacağım.

Didem= Peki 😒

Telefonu kapatıp masamın üzerinde herhangi bir yere koyup bilgisayara bakmaya başladım.

Çok geçmeden bir erkek sesi geldi. "Didem şu an görüntünü açmaman birşey değiştirmiyor. Biliyorsundur umarım." Sesi kalındı. Ama benim yaşlarımda olduğunu belli ediyordu. Sesi ne çok sertti ne de çok yumuşak. Soru Sor gibi söylediği şeyi daha fazla yanıtsız bırakmayarak konuştum. "Biliyorum. Beni bir çok kez gördün. Ama ev halimle." "Peki şu an neredesin? Bir saç toplamakla iş kadını mı oldun?" Bunu dalga geçer gibi söylemesi canımı sıkmıştı. Benim ev halimi bilmesinde sıkıntı yoktu ama dalga geçmesinde vardı. "Sen nasıl dolaşıyorsun evde? Takım elbiseyle mi, damatlıkla mı?" "Hıh. En azından dağınık bir ev topuzuyla dolaşmıyorum." Cidden sinirlenmeye başlıyorum artık. " Ya bu konuşma nereden kapatılıyor. Açma bir daha. Konuşmayalım bence." "Tamam tamam. Sakin şaka yaptım sadece." "Çok güldüm bir daha olmasın." Diyerek ben de dalgaya vurdum.

Yaklaşık onbeş yada yimi dakikadır konuşuyorduk. Cidden akıcı bir konuşması vardı ve eğlenceli biriydi. Anlık olarak aklıma helen bir soruyla günlük sorumu soracaktım ki biri kapımı tekrar ve tekrar çalmadan girdi odama. Artık sinir krizi geçirme evrenise gelmiştim. Hiç söylemediysem en az kırk kere söyledim kapıyı çalarak girmelerini.

Abimin odama bodoslama girmesi ile bilgisayarı kapatmam bir oldu. İçimden kırılmaması için dua ederken abim kapıdan içeri girdi ve bana sorgulayan bakışlarını yolladı. Kafamı ne var dercesine salladım ama dümdüz bir şekilde bakması beni korkutuyordu.

Bir süre daha yüzüme baktıktan sonra konuşmaya başladı. "Kimle konuşuyordun?" Ellerim terlemeye başlamıştı stresten. Tişörtümün etkilerine ellerimi sildim ve cevap verdim. "Hi-hiç kimseyle." Dedim sesimin titremesine lanet ederken. Abim bilgisayarımı açtı. Açtığı anda bana bir bakış yolladı ama ben bilgisayara değil de abime bakıyordum sadece. Ne gördüğü hakkında hiç bir fikrim olmadığı için fazlasıyla korkuyordum. Çünkü onun tanımadığı biriyle konuşmama genelde kızardı. Erkek kankalarım tabi ki vardı. Fakat abim hepsini tanırdı. O yüzden onlara ses etmezdi.

Abim bilgisayarı bana çevirdi. "Benim haberim olmadan neden bir discord sunucusuna katılıyorsun? Hepsine birlikte katıldık. Bunun ne eksiği var?" Ben şok olmuştum ama kısa sürede hemen kendime gelip aklıma gelen ilk şeyi ona söyledim. "Bu sunucuda sadece kızlar varmış. O-o yüzden böyle şey etmiştimmiş" Abim bana anlamsız bakışlarını attı. "Ney ney ney? Kızım sen konuşmayı mı unuttun?" Abimin bu söylediği üzerine daha demin kurduğum cümlenin saçmalığı ve üzerinde kalkan korku ile büyük bir kahkaha attım. Bana korkuyla bakan abim dışında hiçbir sıkıntı yoktu tabi. "Kızım sen kafayı yemişsin." Demesiyle benim kahkaham daha da büyüdü.