BİLGİSAYAR KORSANIM |YARI TEXTİNG|

22. Bölüm

Sabah uyandığımda 10K olmuştuk.
Hepinize çok teşekkür ederim ♥️

/Alice Merton~No Roots/

İyi okumalar🧡

***

Arif gittikten on beş dakika sonra ben de yerimden kalktım. Eve vardığımda annemlerin yattığını ama abimin beni beklediğini gördüm. Salondaki koltukta oturmuş telefonuyla birisini arıyordu. "Abi? Sen neden yatmadın?" Diye sordum. Beni gördünce bir anda ayağa kalktı ve yanıma geldi. "Kızım sen neredesin sabahtan beri? Arıyorum açmıyorsun. Telefonunu mu kapattın? Saat kaç hebeirin var mı senin? Annemleri ben yatırdım sen gelene kadar ben bekledim. Allah aşkına ya kokutma insanı. Gecenin birvakti dışarı çıkıyorsun ve telefonun kapalı." Çok telaşlı görünüyordu ben de kendimi açıklamaya çalıştım "Abi sahile gitmiştim. Birşey yok yani telefonumun da şarjı bitmiştir. Özür dilerim." Derin bir nefes alıp bana sarıldı "Off Didem. Yüreğim ağzıma geldi resmen ya." Diye konuşmaya devam etti. 

Abimi sakinleştirdikten sonra odama çıkıp dinlenmeye çalıştım. Ama aklımda gezinen bazı şeyler buna engel oluyordu. Ve şu an hissettiğim büyük boşluk. Eskiden olsa yani birkaç saat veya gün önce, o zaman açar korsana, pardon Alpere yazardım ama şimdi... Kim olduğunu bildiğim ve tanıdığım birisi olduğu için günük hayatta da karşılaştığım birisi olunca rahat rahat yazamıyorum. Sanki Alpere yazmak istiyo ama onun yerine korsana yazıyormuşum gibi geliyor. Aklıma o atışmalarımız gelince gülümsedim. Ne yapacaktım ben şimdi. O büyük boşluk kimle dolacaktı. Hatta... Bir saniye Alper beni hala görebiliyor değil mi? Ona yazmak için bahane mi atıyordum bilmiyorum ama en azından yazacak birşey buldum. Ne kadar eskis gibi olamayacağımızı bilsem de.

*Bilgisayar korsanım*

Telefonumu açıp bu yazıyı görünce biraz kötü oldum. Neden o ölüş gibi konuşuyorsun. Doğru aslında diye geçirdim içimden ve yazmaya başladım.

Didem= Alper?

Didem= Birşey soracağım.

Didem= Müst misin?

Anında çevrimiçi olup görmesini beklemiyordum aslında.

Bilgisayar korsanım= Tabi.

Bilgisayar korsanım= Bir sorun mu var?

Didem= Ee aslında şey. Hani sen birara beni görebiliyordun ya.

Bilgisayar korsanım= Merak etme. Onu hallettim. Sana telefonuna girdim dediğin zaman rahatsız olduğunu söylediğinde çıktım. Ve bilgisayara gelirsek de sana haber vermeden bakmam. Merak etme. Hatta istiyorsan ordan da çıkarım.

Didem= Aslında gerek yok çıkmana.

Bilgisayar korsanım= Emin misin?

Didem= Evet.

Didem= Bugün sahile gittim. Belki Arif anlatmıştır. Onunla karşılaştık. O gittikten sonra biraz daha düşündüm. Belki birbirimizi tanısaydık daha farklı bir yaklaşımda bulunabilirdim bilmiyorum. Ama aklıma gelen tek şey bunu düzeltmek için tanışmak olduğu. Yani birbirimizi tanırsak bence yavaş yavaş alışırız.

Bilgisayar korsanım= Ne?

Didem= Ciddi misin?

Bilgisayar korsanım= Hangi konuda?

Didem= 'Ne?' yazdın? Hayatımda ilk defa bu kadar açık konuştum ve hazdığın şey 'Ne?' mi?

Bilgisayar korsanım= Eee. Bir şok yaşama ihtimalim vardı aslında. Bunu göz önünde bunundursaydın iyi olurdu ama şöyle söyleyeyim. Benim de aklıma bu geldi ama sana nasıl açıklayacağını düşünüyordum. Ve bana genel olarak buradan yazarsan daha iyi olur bence. Bu hattı salmayı düşünmüyorum da.