BİLGİSAYAR KORSANIM |YARI TEXTİNG|

38. Bölüm

/Tiesto~The Busines/

İyi okumalarr 🖤

***

Uyandığımda boynum tutulmak üzereydi. Başımı koyduğum koltuk değil de bir kol olduğunu anlayınca başımı hemen kaldırdım. O tarafa döndüğümde bana bakan Alperle karşılaştım. Tabi ki arabada uyumuştum. Her zaman olduğu gibi...

"Geldik mi?" Diye sordum hemen. O da balını evet anlamında salladı.

"Neden uyandırmadın peki?" Dedim. Boşu boşuna benim uyanmamı neden beklemişti ki?

"Uyuyan insanı uyandırmayı sevmem. Uyandırılmayı da sevmem aslında." Dedi. Açıkçası bende sevmezdim ama madem gelmiştik beni uyandırabilirdi.

Konuyu çok uzatmadan etrafına baktım ormanın dibinde ama denizi gören ortada çardaklar olan bir yere gelmiştik. Geri Alpere döndüğümde o zaten bana bakıyordu.

"Neden geldik buraya?" Diye sordum.
Cevap vermeden arabadan indi ve benim kapımı açtı. Ben de indiğimde elimi tutup beni yönlendirmeye başladı.

Herhangi bir çardak değil de bir kadını oturduğu çardağın önüne geldik. Alper kadınla selamlaştı ben de tokalaştım. Ardından kadının karşısındaki boş yere oturduk. Alper bana dönerek konuşmaya başladı.

"Yasemin'in annesi Şeyma hanım." Dedi ve ardından Şeyma hanıma dönerek "Size bahsettiğim kız arkadaşım." Dedi.

Kadın kafasını anladığını belli edercesine salladı. Ardından Alpere döndüm.

"Evet size kısa kısa birkaç şey anlatmıştım fakat detaylı konuşma fırsatımız olmadı." Dedi Alper. Ver ardından kadın konuşmaya başladı.

"Yasemin'in hikayesini biliyormuşsunuz zaten. O yüzden orayı atlıyorum. Onu akıl hastanesine yatırmak tamamen onun iyiliği içindi. Zaten tahmin edersiniz ki hangi anne çocuğunun kötülüğünü isteyecek bir şey yaptırsın ki? Ben de yaptırmadım tabi ki. Ama Yasemin'in oradan çıkabileceğini olan inancım gün geçtikçe azaldı. Bir süre sonra onu da umutlandırmak istemedim ama benim içimde hala küçük umut kırıntıları vardı tabi ki. Hala var. Ama onun oradan kaçacak derecede yükseleceğini hiç düşünemedim. Tekrar yatırdılar kliniğe. Bu sefer de iyileştiği için serbest bıraktılar kısmı ama o bana kızgın olduğu için gelmiyor benimle. Eminim beni bir kere görse geri çevirmez. O da biliyor bunu. Bu yüzden de görüşmüyor benimle." Dedi kadın üzgün bir şekilde. Alper derin bir nefes alıp konuşmaya başladı bu sefer de.

"Bakın isterseniz kızınızı şu an getirmeye çalışırım fakat size vereceği tepkiyi bilemem." Dedi. Cidden şu an Yasemin'i alıp buraya getirebilir miydi?

Belki dedi Didem. Belki de kızı bulamayacak.
Off. Bulur diye umuyorum iç ses.

Kadın heyecanla konuşmaya atladı."Cidden kızımı şu an bana getirebilir misin?" Diye sordu.

Alper balını evet anlamında sallayıp konuşmaya başladı tekrar. "Denerim. Evinin adresini biliyorum. Belki oradadır. Ayrıca heyecanınızı anlıyorum yanlız hemen çok umutlanmayın bakın belki bulamam." Dedi temkinli bir şekilde.

Kadın kafasını onaylarcasına salladı tekrar. Alper bu sefer ayağa kalktı. Sanırım ciddi ciddi gidip Yasemini alacak.

Ben de onunla birlikte kalktım fakat kolmudan tutup tekrar oturtmaya çalıştı. Ama ben oturmadım. Onunla birlikte kalkıp arabaya doğru yürüdüm. Arabasının önüne geldiğimde hemen konuşmaya başladım.

"Alper cidden şimdi gidip Yasemini alacak mısın? Hayır madem alacaktın niye gelirken almadık?" Diye sordum.

Alper de derin bir nefes alıp verdikten sonra konuşmaya başladı. "Gelirken almadık çünkü kadının ne tepki vereceğini bilmiyorduk. Belki de buna hazır hisstemiyoru kendini bikemezdik. Ve evet artık Yaseminden tamamen kurtulmak için şu an gidip annesine bırakacağız ve onunla olan tüm ilişkilerimizi keseceğiz. Tamam mı?" Diye sordu bu sefer o bana.