BİLGİSAYAR KORSANIM |YARI TEXTİNG|

30. Bölüm

/Dolu Kadehleri Ters Tut~Yoksun/

İyi okumalar 🧡

***
Alperin doğum günü gelmişti. Onun yanına gidip bir sürpriz yapmak istiyordum. Fakat evine gidemeyeceğim için öncelikle mesaj atmam gerekiyordu. Hemen telefonumu çıkartıp ona mesaj yazmaya başladım.

*Alper🖤*

Didem= Alper?

Didem= Birşey söyleyeceğim.

Didem= Şey, bugün buluşabilir miyiz?

Didem= Alper?

Didem= Neyse müsait olunca yazarsan sevinirim.

Yazdım ve telefonu kapattım. Çevrimiçi olmasına rağmen yazmıyordu. Belki bir işi vardır diye düşünüp salondaki koltuğa oturdum.

E şimdi ben ne yapacağım. Bütün gün Alper'i nasıl oyalayacağımla alakalı planlarla doluydu. Ama bilin bakalım ne eksik?

Alper?
Aferin sana zeki.

Telefonumu çıkartıp Yeliz'i aradım. Telefonu açınca "Efendim Didem? Ne oldu?" Diye sordu telaşla. Herhalde Alper'i oyalayamadığımı düşünüyordu. Ama ortada Alper bile yok. "Şey Alper'i bugün hiç gördünüz mü? Ben mesaj attım ama cevap vermedi." Dedim. Yeliz biraz şaşkın çıkan sesiyle konuşmaya başladı "Nasıl yani? Aradın mı peki?" Diye sordu. "Hayır aramadım. Ama belki görmüşsünüzdür diye size bir sorayım dedim." Diyince o da "Yani ben görmedim. Onların da gördüğünü zannetmiyorum. Sen bi aradan. Duruma göre yanımıza gelirsin en olmazsa." Dedi. Ben de onu onaylayıp telefonu kapattım ve Alper'i aradım.

Alper'i üçüncü arayışımdı ve Yelizle konuşmamızın üzerinden bir saat geçmişti. Ara sıra Alper'i arıyordum ama açmıyordu. Zaten son iki arayışımda telefonu kapalıydı. Endişelenmeye başlamıştım. En sonunda bizimkilerin yanına gitmeye karar verdim. Tam üzerime bir hırka alıp kapıyı açmıştım ki kapıyı çalmak üzere olan Alperle kalakaldım.

Bir süre o bana baktı ben ona baktım. Ardından konuşmaya başladı " Didem özür dilerim mesajlarına cevap veremedim. Bir işim vardı sonra da telefonum kapandı. Yani şarjı bitti. Ondan dolayı cevap veremedim." Dedi telaşla. "Sen iyi misin birşey mi oldu?" Diye sordu. "Yok hayır. Belki biraz dolaşırız diye aradım ama açmayınca tek çıkıyordum." Dedim hemen. "Hm peki. Nereye gidecektik?" Diye sordu bu sefer. "Bilmem. Geçen gün aklıma Emir geldi bir anda." Dedim. Evden çıkıp kapıyı kitlemiştim ve şu anda siteden çıkıyorduk. "Hangi Emir?" Diye sordu. Gerilmiş miydi bu? "Hangi Emir olacak Alper. Eski sevgilim olan tabi ki." Dedim onu iyice sinir etmek için. Kaşları anında çatıldı. "Derken?" Dedi sinirle. "Ya onu çok özledim de bir ziyaretine mi gitsek?" Şu an kıpkırmızı gözüküyordu. Gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım. Ellerini yumruk yapmıştı bunu görünce gülmemi daha fazla bastıramadım. Yumruk yaptığı elini  tutup "Ya şaka yaptım. Köye gittiğimizde gördüğümüz bir çocuk varı ya Emir o." Bunu duyunca rahatlamıştı. Ellerini gevşetip o da benim elimi tuttu ve "Ya Didem Allah'a aşkına böyle şaka mı olur ya." Diye sitem etti. Ardından "De? Ne olmuş ona? Niye birden bire aklına geldi?" Diye sordu. "Bilmem. Onu bir günlüğüne şuna parka falan götürsek veya ne bileyim istediği bir şey varsa onu yapsak?" Dedim sorarcasına. Bir an bana bakarken gözleri parladı. Yolun ortasında durup bir anda bana sarıldı. Ben de kollarımı onun boynuna doladım. "Bir melek kadar iyi ve bir kelebek kadar temiz yürekli olduğunu söylemiş miydim?" Diye sordu. Hafif bir gülümsemeyle ondan ayrıldım. Biraz uyanmıştım. Ardından yürümeye devam ettik. O sırada da konuşmaya devam ediyorduk . "Bu arada Emiri alacak mıyız?" Diye sordum. O da kafasını olumlu sallayıp arabayı alalım onu da alırız dedi.