BİLGİSAYAR KORSANIM |YARI TEXTİNG|

26. Bölüm

İyi okumalar 💙

***

Ve evet. İşte o kavuşma günü geldi. Off ne diyor bu yine? Cidden iç sesimle kavga etmekten yoruldum.

Uyanır uyanmaz günlük rutin işlerimi halledip dün hazırladığım kıyafetlerimi giydim. Ardından aşağı kata inip kahvaltımı yaptım. Tabi ki tam çıkacakken bir sorun çıkmasa olmaz değil mi?

"Ooo Didem hanim. Bu aralar da hep dışarıdasınız. Yüzünüzü gören cennetlik vallaha." Diye yakındı abim. Neden yani? Ben sana ne yaptım? "Cennet o kadar kolay gidilen bir yer değil abi. Ne yaparsın?" Dedim. Sinir bozucu bir sesle. Ve o sırada arkamı döndüm. Abimin sinirli bakışlarını görünce başka da birşey demedim. Allah var şimdi daha demin söylediğim de saçma sapan bir şeydi. "Yine mi şu Alper denen çocukla dışarı çıkacaksın?" Diye sordu. Anlaşıldı bunun derdi. "Hayır abi. Özgür, Yalçın ve Yaşamla buluşacağız." Dedim. "Emin misin? Çünkü ben değilim de." Ne alaka şimdi bu ya. Nereden biliyor Alperin de geleceğini? "Neden ki?" Diye sordum. "Arif? O da geliyormuş. A tabi bir de bu aralar başımızdan eksik olmayan birisi. Neydi adı Alperen falan mı?" Diye sordu beni sinir etmek için. Ben de hemen "Alper! Abi adı Alper. Ne diye bu kadar gıcık oluyorsun çocuğa ya. Ne zararı var sana? Ayrıca onların bizimle geleceğini nereden biliyorsun sen?" Diye sordum çünkü cidden merak ediyordum. Ona Alper'i söylediğim ilk gün dışında Alper'i hep terslemişti. "Ada söyledi. Ona da Arif söylemiş. Ayrıca Alper konusuna gelirsek de. Evet belki bana zararı yok. Ama yararı da yok." Dedi kısaca. Oflayarak ayakkabılarımı ve ceketimi aldım. Ardından da abime dönüp "Ada abla belli benim başımı daha çok yakacak. Ne yapsam Arifden falan mı uzaklaşan yoksa senden mi?" Dedi alayla. Ben kapının eşiğinde beklerken o da "Dikkat et bu gün büyük bir şok yaşayabilirsiniz." Diye uyardı. Tahminimce Arifden bahsediyordu. Aha abi ah. Biz zaten bunun için uğraşıyoruz. Diye geçirdim içimden.

Abim beni yolcu ettikten sonra ben de Yaşamların evinin önüne geldim. Zaten çok da zor olmadı hepimiz aynı sitede oturduğumuz için.

Kapıyı çalıp açmalarını beklerken telefonuma bildirim geldi ve ona bakmak için telefonumu aldım ve mesajın Alperden geldiğini görünce bir an heyecanlandım fakat hemen kendime gelip mesaja baktım.

*Alper 🖤*

Alper= Hazır mısın kelebek?

Didem= Düştüm yanlız!

Alper= Nereye!? İyi misin?

Didem= Hayır ya. Yazdığına düştüm. Ldnflxnmx.

Alper= Of Didem ya yüreğime indi bir anda.

Didem= Neyse hazırım evet. Yaşamı bekliyorum.

Yazdığım sırada Yaşam kapıyı açtı. "Ok kanka erkencisin bayağı." Dedi. Ve ardından "Geç içeri otur ben de gelirim birazdan." Dedi. Ben de içeri geçip salondaki koltuklardan birisine oturdum. O sırada telefonuma tekrar mesaj gelmesiyle oraya baktım.

Alper= Hmm. Tamam. Ne zaman çıkarsınız?

Alper= Nereye gittin yaw?

Didem= Yaşam kapıyı açtı da içeri giriyordum ondan yazamadım.

Alper= Tamam.

Alper= Ne diyorduk?

Alper= Heh. Ne zaman evleneceğimizi konuşuyorduk.

Didem= Yuh Alper. Sakin yaw.

Alper= Of be kızım sen de inat çıktın be.

Didem= Alper aklım alıyor mu biz daha okuyoruz...