BİLGİSAYAR KORSANIM |YARI TEXTİNG|

32. Bölüm

İyi okumalar 🤎

***

Eve girdiğimde bir felakete karşı karşıya geldim. Abim! Ona şirince sırıtıp "Merhaba abi." Dedim stresli görünmemeye çalışarak. "Merhaba Didem." Çok ciddi gözüküyordu. "Ne oldu abi? Niye far görmüş tavşan gibi bakıyorsun yüzüme ya?" Diye mala yattım biraz. Abim de "O çocuğun yanındaydın değil mi?" Diye sordu. Off nereden biliyor bu bunu ya?

İlahi abi içgüdüsü...
Var ya, çok haklısın...

Abime baktığında bana kızıp kızmamak arasında gidip geliyor gibiydi."Bak abi. Şimdi hani ben sana anlatmıştım ya. Alper beni seviyormuş falan diye." Dedim ve sustum.  Çünkü bana karşısında Alper konuşuyormuş gibi bakıyordu. "Ee?" Dedi ama eminim kızacaktı. "Yani şey işte biz sevgili olduk." Abim kaşlarını kaldırıp bana baktığı zaman bunu nasıl çevirebilir diye düşünmeden "Galiba." Dedim ama yine aynı bakışlarla bana bakıyordu "Sanırım." Hala aynı bakışlar. "Emin değilim." Düzelmiyor ya. Öylece bana bakıyor. "Offf abi ya ne dememi bekliyorsun?" Diye sordum. Yoksa sabaha kadar bana öylece bakacaktı. "Didem sence de daha erken değil mi?" Diye sordu. "Abi ne erkeni ya? Kaç yaşındayım ben sevgili yapabilirim bence artık." Diye itiraz ettim. "Hayır hayır. Sen sevgili yap. Ben ona birşey söylemiyorum da katil olmam için erken değil mi sence de?"

Ne diyor bu manyak ya? Allah'ın zır delisi...

Derin bir nefes aldım.cidden ne saçmalıyordu bu? "Lan bembeyaz oldun. Şaka yaptım salak."  Dedi. İçim rahatladı lan. "Of abi ya. Öyle söylenir mi? Ödüm koptu!" Diye biraz bağırdım. Ama biraz. Gülmeye başlayınca da "Hiç gülme abi hani senden beklerim ben." Dedim ve tam odama çıkacakken abim arkamdan seslendi "Ee? Ne zaman babama söyleyeceksin?" Diye sordu. Arkamı döndüm. Bunu babama şimdi söyleyemeyeceğimi biliyordu. "Yani sen benden büyük olduğun için senden ümidi kesmesinler diye seni bekliyorum." Dedim ve sinir etmenin verdiği rahatlıkla odama çıktım. Rutinlerimi halledip yatağıma yattım ve bugün olan herşeyi baştan aşağı düşünerek uyumaya başladım.

Sabah kalktığımda elime telefonu alıp saate bakmak istedim ama gözüme mesajlar çarpınca hemen onlara girdim.

*Sosyalleşme Grubu*

Özlem= Ee? Alper yani yaşının ilk günü nasıl?

Beliz= Alper?

Özgür= Alper niye yok ortalıkta.

Berat= Uyuyordur belki. Din akşam eve geç gitti ya.

Derin= O bu saate kadar hayatta uyumaz ama.

Arif= Yok arıyorum açmıyor.

Kutay= Beni de açmadı.

Ardından buradaki mesajların bitmeyeceğine karar verip endişeyle özelden gele mesajlara baktım.

*Özlem*

Özlem= Didem günaydın.

Özlem= Alpere ulaşabiliyor musun?

Didem= Hayır daha aramadım. Arayacağım şimdi.

Dedim ve konuşmalardan çıkıp Alper'i aradım. Açmayacağını bile bile defalarca aradım.

Ardından pes edip tekrar Özlemle olan konuşmaya girdim.

Didem= Açmıyor.

Yazıp merakını giderdim. Aslında o da biliyordu almayacağını.

Endişeyle Alper'i aramaya ve mesaj atmaya devam ettim. Ama yok. Açmıyor.

Tam tekrar mesaj yazacakken Alper çevrimiçi oldu. Bir süre cevap vermesini bekledim. Fakat yaklaşık iki dakika sonra tekrar çıktı konuşmalardan. Mesajlara bakmamıştı bile. Bu da ne şimdi?