BİLGİSAYAR KORSANIM |YARI TEXTİNG|

12. Bölüm

/Alec Benjamin~The Say You Felt/

***

"Didem! Hadi geç kalacağız." Abimin randevusuna geç kalacağımızı sandığı için beni saat ikide olan randevusuna saat onda kaldırdı. Şu an o kızın gidip saçını başını yolasım var yemin ederim ya.

Siyah bir kot ve gri baskılı bir swet giyinip aşağı indim. Abim kapıda hazırlanmış beni bekliyordu. "Geldim işte abi. Ne acelen var ki? Daha yarım saat var." "Tamam da geç kalacağımızı erken gidelim." Kafamı mecbur olumlu salladım. "He bu arada sen bana bu siyah sweatshirt'ü verdin ama sen gitmiş içine gömlek giyip dışında da ince swet gitmişsin?" "Yani?" "E ben yanıyorum!" "Napim abi ya of hadi. Bana diyorsun acele et geç kalacağız diye sen oyalanıyorsun şu an. Bak kız vallaha sen gelmeyince bırakır gider hadi." Daha kızın nasıl biri olduğunu bilmeden böyle birşey söyleyip de abimi kandırmam nasıl bir mantık bilmiyorum ama abimin bu mantığı yürütemediği belli ki acele acele kapıyı kapatıp çıktı.

Açık alanda kafe tarzı bir yerde oturmuştuk. Yaklaşık on beş dakika daha erken gelmiştik. Abimin ilk defa bu kadar heyecanlandığını görüyordum. Önceden de kız arkadaşları olmuştu maalesef fakat hiçbiri beni tanıtacak kadar yakını olmamıştı. Acaba onu sevecek miydim? Abimin bir anda konuşmasıyla ona döndüm. "Ha bu arada sana söyledim mi bilmiyorum ama onun da senin gibi bir kardeşi varmış." "Ee? Yani?" "O da gelecek." "Tamam gelsin bana ne." Ben zaten kendi halimde takılacağım için umurunda olmazdı.

*Sosyalleşme grubu*

Didem= Şu an abimle iki şahıs bekliyoruz ve ben ikisini de tanımıyorum.

Alper= İki derken?

Didem= Kardeşini de sürüklüyormuş yanında.

Alper= Hadi be?

Didem= Herhalde benim yaşımda bir şeydir.

Arif= Şu an ben de ablam tarafından neresi olduğunu bilmediğim bir yere sürükleniyorum.

Didem= Aga b.

Didem= Abla ve abi terörü.

Arif= Kesinlikle.

Arif= Hayır bir de kızmayayım diye söylemiyor nereye olduğunu.

Arif= Vallaha korkuyorum.

Arif= Ablamdan herşeyi beklerim.

Didem= Bekle bence. Çünkü ben de abimden bekliyorum. Hani bir gün sabah kalktığımda kel olmayı bile beklersin ya. O kadar güven yok.

Arif= Ciddi misin?

Didem= İrOnİ

Arif= Tmm ok.

Arif= Neyse ben gididiyom. Araba durdu.

Arif= Bye.

Didem= Bye.

"Geliyorlar." Abimin sakin bir şekilde söylediği sözle bakışlarımı telefonumdan abimin baktığı yere çektim. Biraz uzakta oldukları için tam kim olduklarını seçemiyordum ama biraz yaklaştıklarında...

Hey hayat sen şaka mısın? Nasıl yani?
Ciddi mi bu? Yanımıza yaklaştıklarında hala orada şok olmuş bir şekilde onlara bakıyordum. Abim ve sevgilisi(!) sarıldılar. Ardından da kız bana sarıldı. Ben de ayıp olmasın diye karşılık vermek zorunda kaldım. "Merhaba Didem. Nasılsın? Ada ben." Artık yüzüm nasıl bir haldeyse ben bile bilmeden sadece "İyiyim siz?" Diyebilmiştim ama hala kardeşiyle bakışıyorduk. "Ben de iyiyim." Abim ve ablası bizim bakışmamızdan rahatsız olmuş gibi abim sahte bir şekilde boğazını temizlerken Ada da konuşmaya başladı "Kardeşim Arif." Ardından abim konuştu. "Ama siz galiba birbirinizi tanıyorsunuz?" Bu sefer abime bakarak kafamı salladım. Abim bunu beklemiyordu galiba. Kaşları bir anda çatıldı. "Nerden? Ne zamandır?" "Ee abi Yalçın'ın bir arkadaşının grubundan biri." "Peki senin bunla ne alakan var?" "Ya işte biz grupça tanışacaktık." "Neden? Ne gerek var?" Abim kızmaya başlamıştı ve benim de kaşlarım çatıldı. Herhalde gerginlik çıkmasın diye Ada abla söze karıştı. "Ee. Bence artık oturalım. Sonra konuşursunuz değil mi Demir?" Abim kafasını salladıktan sonra masaya geri oturduk.

"Ee?" Diye soru attım ortaya. Ada abla konuşmaya başlayınca da susutum. "E ben biraz kendimi tanıtayım o zaman sana. Adımı biliyorsun zaten ama söyleyeyim yine de. Adım Ada Yıldız. On dokuz yaşındayım. Abinle okulda tanıştık. Böyle yani." "Müzik dinlemeyi sever misin?" Aklıma gelen ilk soruyu sordum. "Bayılırım." Güzel. "En sevdiğin grup ne?" Bakalım buna ne diyeceksin? "Bilir misin bilmem ama Why Don't We diye bir grup var. Onun şarkılarına bayılıyorum." Güzel. Benim de sevdiğim gruplar arasındaydı WDW. " Bilirim bilirim. Peki en sevdiğin şarkıcı?" Bunu da düzgün bir şey söylerse mis. "Alec Benjamin." Wow tam da bu gün Alec'in yeni şarkı çıkartması çok güzel denk geldi(Medyadaki şarkı).Bu kız tam benim kafadan. Hemen abimin kulağına eğilip. "Abi sen bu kızla sevgili olma." Dedim. Bana anlamayan ve sorgulayan bakışlar atarken devam ettim. "Direkt evlen." Abim bunu beklemiyordu sanırım biraz fazla şaşırdı ve "Ne zaman?" Diye sordu. Ben de gülmeye başladım. Ben gülünce doğal olarak Arif ve Ada da konuşmalarını bırakıp bize döndüler.

Abim Ada ablayla, ben de Arifle konuşuyordum. "Şunlara foto atalım mı?" Diye sordu Arif. Aslında bu garip tesadüften haberleri olsun isterdim. "Olur atalım. Ama sonradan şu mesajlar gelecek. -A A hani abinin ve ablanın işi vardı?- -Bizden habersiz neden bunuşuyorsunuz?- -Madem buluşacaktınız neden haber varmediniz?- gibi gibi." Arif de bunu çok talmamış olacak ki telefonunun kamerasını çıkarttı. Ama abim buradayken ben öyle samimi bir poz veremezdim. "Arif bi telefonunun mesajlarına baksana." Ama anlamayan bakışlarıyla bana bakarken ben "Hadi!" Diye tekrar uyardım ve kendi telefonumdan Arife yazmaya başladım.

*Arif*

Didem= Abim buradayken ben poz veremem.

Arif= Neden?

Didem= Çünkü verdiğim pozlar samimi olmuyor.

Arif= Yani?

Arif= Zaten amaç bu tesadüfü göstermek.

Didem= Tamam kahve söyleyelim onun üzerindeki fotoğrafı atarız.

Arif= Olur. Öyle yapalım. Mfjkcvjmf

Didem= Gülmee!

Arif= Gülmedim be telefonu kapatırken oldu o :)

Didem= Hı hı aynen. 😒

Telefonu kapatıp abime döndüm. "Abi biz bi kahve almaya gidiyoruz." "Biriniz gitsin. Niye ikimiz gidiyorsunuz?" O sırada Ada abla kıkırdadığı için abim ona döndü. "Of Demir ya. Ne uğraştın çocuklarla." Ada ablaya içten içe hak verirken devam ettim. "Biz gidiyoruz. Geliriz on dakikaya."

Arifle soğuk içeceklerinizi alıp içerideki bir masaya oturduk. Bu arada Arifle konuştukça çok kafa dengi bir çocuk olduğunu anladım. Cidden konuşması, sohbeti akıcılığı ve vesaire cidden eğlenceli bir çocuktu.

Kahvelerin fotoğraflarını attıktan sonra sohbet etmeye devam ettik. Bir anda "Anlamı sevdin mi?" Diye sormasını beklemiyordum. "Yani evet. Sevdim." Arif çok inanmamış gibi bana bakarken devam ettim. "Bak sevdim ama senin abimi sevdiğin kadar sevdim diyelim. Sen ablanı kıskanmıyor musun? Ben abimi kıskanıyorum mesela. Bu yüzden de ne olursa olsun az da olsa aramızda mesafe bırakmaya çalışacağım ablanla. Ama yanlış da anlama ablanı cidden sevdim. Hani illa tatmin olmak istersen orada benim güldüğüm şey de abime sen bu kızala sevgili olma direkt evlen dedim. Tabi abimin ne zaman diye sormasını beklemiyodum orası ayrı da. Neyse işte öyle. Sen abimi sevdin mi?" Yavaş yavaş anlatmama rağmen yorulmuştum. "Abini sevdim sevmesine de biz abi kardeş biraz fazla mı kıskançsınız?" Bunu dalgaya vurarak söylemişti ama ciddi ciddi soruyordu. Olabilir öyleyiz zaten. "Maalesef." Ben de gülerek söylemiştim bunu.

Bir anda aklıma gelen şeyle Arife döndüm. "Arif." Kafasını bana bakmak için kaldırıp ne olduğunu sordu." Biz internetleri kapataıp koyduk telefonu değil mi?" Balını evet diyerek salladı. "Peki mesajlar?" Arif de daha yeni anlamış olacak ki "Anaam." Diye telefonunu eline aldı. Bu tepkisi bana komik gelirken ben de telefonumu elime alıp mesajlara girdim.

***

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum 🍂

Bölüm hakkındaki fikirlerinizi yazarsanız sevinirim ♥️

Bu bölüm galiba Demir ve Arife yazıldı kfjkcf.