BİLGİSAYAR KORSANIM |YARI TEXTİNG|

29. Bölüm

/Dolu Kadehleri Ters Tut~Yapma N'olursun/

80K 🪐
Çok hızlı büyüyoruz 🥺 Hepinize çok teşekkür ederim ♥️ Hepinizi çok seviyorum. 💙

İyi okumalar💛

***

Sabah kalktığımda aklıma gelen ilk şey Alperle olan dünkü konuşmamızdı. Yatağımdan kalkıp giyindim ve telefonumu almak için odama girdim. Telefonu açtığımda Alperden onlarca mesaj gelmişti. Ona saat kaçta bulacağımızı sormak için konuşmayı açtım.

*Alper🖤*

Didem= Saat kaçta buluşacağız?

Alper= Sana da günaydın hanımefendi.

Didem= Alper düzgünce söyler misin saati?

Alper= Didem niye böyle yapıyorsun?

Didem= Bana böyle davranılmasına gıcık oluyorum. Madem yarın söyleyeceksin ne diye bana şimdi söylüyorsun da beni meraklandırıyorusun. Ayrıca korktum. Kötü bir şey olduğunu söylediğin zaman ödüm koptu ve sen direnerek hâla söylememeye devam ettin.

Alper= Didem özür dilerim ama tepkini görmem gerekiyor. Yani tepkini görmesem bile yine de seninle konuşmam gerek.

Didem= Tamam işte saati söyle.

Alper= On dakikaya sitenin önünde olurum. Yavaştan aşağı in sen.

Didem= Tamam. Görüşürüz.

Konuşmadan çıkıp çantamı ve telefonumu yanıma aldım ve aşağı kata indim. Abim telefonda konuşuyordu. "Abi ben çıkıyorum. Haberin olsun." Dedim. Telefondaki kişiye biraz bekleteceğini söyleyip telefonu sessize aldı ve "Nereye yine? Bi otur kahvaltını yap. Gidersin sonra." Dedi. "Abi benim şimdi çıkmam lazım. Alper benimle birşey konuşmak istiyormuş. Eve geldiğimde öğlen yemeğini birlikte yeriz. Neyse görüşürüz çıktım ben." Dedim ve ayakkabılarımı giyip dışarı çıktım.

Sitenin önüne geldiğimde Alper'i arabasının önünde beni beklerken gördüm. O da beni görünce yaslandığı arabasından doğrulup benim gelmemi bekledi. Siteden çıkıp yanına vardığımda "Hoş geldin kelebek. Nasılsın?" Diye sordu.

Bak canım benim kelebek deme. Düşüyoruz olmuyor böyle.

"İyi. Sen?" Diye sordum.

Öküz...

İç sesim bana saydırırken ben selamlaşma faslını bitirip arabaya bindim. O da binince "İyi." Dedi bıkkın bir şekilde.

Tabi bıkkın olacak. İki gündür çocuğa trip atıyorsun kendine gel lan. Çocuk ne yaptı sana?
Off. Tamam haklısın.

Arabayla Sarın kafenin oraya geldiğimizde ben arabadan indim. O da arabayı park edip yanıma geldi. Birlikte kafenin içine girdik. O sırada kafenin içinde görüğümüz Yeliz ve Özgür dışında hiç bir sıkıntı yoktu.

Ne yapıyorlar bunlar burada yaw?
Ayy! Alperin doğum günü için rezervasyon.

"A-a bunlar Özgür ve Yeliz değil mi?" Diye sordu Alper. "Yok hayır değiller. Sen benzetmişsindir. Neyse gel şöyle ücra-yani gölgede bir yerlere oturalım." Dedim. Eğer onları görmeye devam ederse onlar olduğuna emin olacak ve yanlarına gitmeye çalışacaktı. "Ben hemen bir lavaboya gidip geliyorum." Dedim. Ve o birşey demeden yanından ayrıldım.

Lavaboların oaraya geldiğimde telefonumu çıkartıp hemen Yelizi aradım. Anında açtı ve konuşmaya başladım "Yeliz hemen kafeden çık. Hiçbir şey sorgulama herşeyi anlatacağım ama  hemen çık." Dedim ve telefonu suratına kapatıp Alperin yanına gittim. Telefonunda birisiyle mesajlaşıyordu sanırım. Ben gelince hemen kapatıp ters bir şekilde masaya koydu.