BİLGİSAYAR KORSANIM |YARI TEXTİNG|

✨Özel Bölüm ✨

Yine benn <33

İyi okumalar🦙
***

Bütün gün didik didik Romayı gezdik desem yeridir. Hoş, hala da geziyoruz ama neyse.

Bir anda yanımda yürüyen Alperin koluna girince bana baktı.

"Ne zaman Kolezyum'a gideceğiz? Ben orayı çok merak ediyorum."
Dedim yüzüne bakarak.

"Akşama doğru gideriz. Neden bu kadar ısrar ediyorsun ki?"
Diye sordu.

"Bir ara babam yurtdışı seyahatleri ne çıkardı. Bir keresinde Romaya gelmiş ve buranın çok güzel olduğunu özellikle de Kolezyumun güzelliğinden bahsetmişti."
Dedim.

Bana gülümseyip tekrar önüne döndü. Romayı gezmek için kiraladığımız iki arayı da otelin otoparkına park edip otele doğru gittik.

Kızlarla hazırkanmaya başlayacaktık ki onlara dönüp "Kızlar biz nereye gideceğiz ki?" Diye sordum. Neye göre hazırlanacaktık cidden.

Yaşam "AA cidden. Ne için hazırlanıyoruz ki?" Diye sordu.

"Günlük şık birşeyler giyinin işte Derinler de öyle yapacakmış." Dedi ve elindeki siyah, ince askılı crop ve siyah kot pantolonu gösterdi. Ben de hemen dolabını açıp içinden siyah askılı bir bluz ve siyah bir tayt çıkartıp üzerime giyinmeye başladım. Giyindikten sonra kızları süzdüğümde Yeliz tam bir iş kadını gibi duruyordu ama üzerindekileri de çok iyi taşıyordu. Yaşamın ise üzerinde koyu pembe çiçekli bir elbise vardı. Tabi ki her zamanki gibi rengarenk görüntüsünden ödün vermemişti.

"Ee? Çıkıyor muyuz?" Diye sordu Yaşam.

Telefonumu elime alıp saate baktığımda yemek saatinin geldiğini gördüm.

"E çıkalım bence. Yemeği kaçırmayı istemezsiniz o kadar yorgunluğun üzerine." Dedim ve kapıya doğru yürüdüm.

Aşağı kata indiğimizde bir masada kızları görünce hemen yanlarına geçip oturduk. Onlar fa bizim gibi sade ama çok şık olmuşlardı.

"Ee. Erkekler nerde?" Diye sordu Beliz.

Hiçbirimizin haberi yoktu galiba. Bir anda Derinin telefonuna mesaj gelince telefonu açıp mesajı okumaya başladı.

Ardından kısaca bir masayı süzüp tekrar telefona döndü ve mesaj atan kişiye tahminimce bizimle alakalı birşeyler söyledi.

Derin telefonunu elinden bırakınca bir anda ruh hali değişmiş gibi gerilmişti.

"Derin bir sorun mu var?" Diye sorduğumda beni geliştirerek ortaya bir sohbet konusu açmaya çalıştı.

Sohbet gittikçe koyulaşırken bir anda telefonum çalmaya başladı. Çantamdan çıkartıp arayanın Arif olduğunu görünce hemen açtım.

"Alo?" Diye konuşmaya başlayınca cevap verdim hemen.

"Efendim Arif neredesiniz siz ya?"
Diye sordum. Fakat sesi telaşlı geliyordu.

"Sen bizi boşver de şimdi etrafında kızlar var mı?" Diye doruğunda bende "Evet." Dedim.

"Tamam şimdi onların yanından biraz uzaklaşman lazım. Çok tepki verirsen korkarlar çünkü." Dedi. İyice telaşlanmıştım. Kızlardan müsade isteyip masadan kalktığımda dışarıdaki çimlik alana çıktım.

"Tamam Arif uzaklaştım ne oldu, sesin neden bu kadar telaşlı çıkıyor?" Diye sordum hemen.

"Didem. Alper arabayla kaza yaptı." Dedi bir anda. "Hastanedeyiz şu an doktor içeri aldı ama durumu hakkında hiçbir şey bilmiyoruz. Çok acil gelmen lazım. Sana konumu atıyorum." Dedi ama beynim durmuş gibi hissediyordum. Gözlerimden yaşlar akarken hiçbir şey düşünmeden, hiçbir şeyi umursamadan kendimi çimlere attım.  Nasıl kaza yapmıştı? Ne zaman yaptı? Durumu nasıldı?