BİLGİSAYAR KORSANIM |YARI TEXTİNG|

19. Bölüm

İyi okumalar.

***

"Korku evine gidiyoruz." Dedi Kutay. Ama hayır. Tabi ki hayır. "Ne?" Diye bir tepki gösterdi Yeliz. "Ne korku evi ya?!" Diye onu korudum ama erkekler, yani en azından bazıları Kutayın dediğini onayladı. Bu arada bazıları derken Özgür dışındakilerden bahsediyorum. "Vallaha ben gelmem." Diye itiraz etti o sırada. "Neden lan eğleneceğiz işte." Diye diretti Kutay ama Özgür Nuh diyor peygamber demiyor. "Ben gelemem. Kötü anılatım var orada. En son on iki yaşında gitmiştim sonu kötü bitmişti." Dedi. "Bayıldım falan mı ne oldu?" Diye sorduğumda da "Hayır arkadaşlarımın önünde altıma yapmıştım rezil olmuştum." Dedi. Tabi gülmemek için zor duruyorduk ama gülmememiz gerekiyordu. Bu biraz dalga geçiyoruz havası verebilirdi ve üzülebilirdi. "Gülün Gül'ün ben her hatırladığım da gülüyorum." Dedi Yalçın'ın kızarmış yüzüne bakarken.

Gülmemiz yatışınca Kutay "Herkes geliyor değil mi?" Diye sordu. Fakat Özgür kafasını olumsuz anlamda sallayınca Beliz konuşmaya başladı. "Geliyorsun." Dedi. Özgür tekrar kafasını olumsuz sallayınca tekrar "Geliyorsun." Dedi. Ve aynı olay tekrarladı. Beliz bu sefer sesini biraz daha yükseltip oturduğumuz kafe masasında biraz Özgüre yaklaşıp "Geleceksin." Dedi. Özgür de el mecbur kabul etti. Biz Özgürün bu haline kahkahalarla gülerken Beliz de tekrar önceki oturma pozisyonuna döndü ve yüzüne zafer kazanmışcasına bir sırıtış ekledi.

"Peki geliyoruz gelmesine de. Benim her zamanki sorum ne zaman ve saat kaçta?" diye sordum. Her buluşmada aynı soruyu hep ben soruyordum. Galiba hiçkimsenin umurunda değildi nerede ve ne zaman buluşacağımız. Vahi gelecek sanki. İç sesime hak verip cevap vermelerini bekledim. Kutay "Bu gün saat akşam sekiz gibi? Uygun mu herkese?" Diye soru. Herkes de onay verince saate baktım daha saat 15:49'du. Bu sefer Derin konuştu. "E herkes evlerine dağılsın. Hazırlanalım. Saat yedi gibi tekrar Sarın kafede buluşuruz. Olur mu?" tekrar herkes onayladı ve hazırlanmak için evlere dağıldık.

Eve geldiğimde abime anneme haber vermesini söyledim ve odama çıktım. Odama çıktığım zaman aklıma onunla bayrağıdır hiç konuşmadığımıza geldi. Telefonumu çıkartıp mesajlarda onu buldum ve yazmaya başladım. Ama geri sildim. Ne yazacaktım ki. O sırada önüme gelen mesajla biraz şaşırdım.

*Bilgisayar korsanım*

Bilgisayar korsanım= Ne yazıyordun?

Didem= Sen beni mi kontrol ediyorsun?

Bilgisayar korsanım= Yoo.

Didem= N'aber yazacaktım.

Bilgisayar korsanım= Ee. Ne var ki bunda? Neden sildin yani?

Didem= Bilmem. Öylesine silesim geldi.

Bilgisayar korsanım= Peki.

Bilgisayar korsanım= Cevap vereyim mi yoksa hiç görmemiş gibi mi davranalım?

Didem= Cevap ver. En son sana soğuk davranmıştım ve o zamandır içim bi kötü oluyor. :/

Bilgisayar korsanım= Sorun yok. Ben gayet iyiyim. Asıl sen nasılsın? Hani o soğuk davranışlar falan?

Didem= İyiyim. Sadece biraz kafam karışıktı. O yüzden çok iyi davranamadım galiba. Özür dilerim.

Bilgisayar korsanım= Bak Didem sana sadece bir tek şey söyleyeceğim.

Didem= Dinliyorum.

Didem= Yani okuyorum mu deniliyor. İşte neyse sen yaz.

Bilgisayar korsanım= Benden özür dileme.