CHAPTER 90

993 44 10
                                    

Pag-punta ni Yuta sa Japan ay dumiretso siya sa opisina ng kanyang kuya, si Yuichi Yamamoto.   
      
  
Mariing hinawakan ni Yuta ang hawak na katana at sinipa ang pintuan na agad nag-bukas. Pag-pasok sa opisina ay wala nadatnan na Yuichi si Yuta.
  
  
Ilinabas ni Yuta ang katana. Mabilis na sinira ang bawat gamit at bawat mahahalaga dokumento gamit ang katana-ng hawak. Sa isang iglap ang malaki opisina ay para bang dinaanan ng bagyo.
  
  
Pumunta sa harapan ng cctv si Yuta. Ang gamit na katangi-tangi hindi pa sinira sa loob ng opisina.
  

“Try to kill her again and you'll pay . . .  ”   Itinutok ni Yuta ang katana sa cctv at ilang segundo nakalipas ay sinira na rin niya ito.

  
   
  
  
  
  
  
 
 

━━━━━━ • ✿ • ━━━━━━

  
  
  
 
  
 
 

ZENNIE ' s POINT OF VIEW

 
  
  
 

Pag-gising ko hindi muna ako bumangon. Malambot naman itong hinihigahan ko kama, pero sobra sakit ng katawan ko lalo na ng mga balakang ko. 
  
 

Napabangon ako nang makakita ako ng chandelier sa kisame. Kailan pa nagka-chandelier sa hospital?
    
  
 
“Ah!”  Tili ko at agad ko binalot ng comforter ang katawan ko. Bakit ako naka bra lang?
   
 
 
Tinignan ko ang paligid. Nasa hospital pa ba ako? Bakit, parang nasa malaki sosyalin ako kwarto? Wala ako maalala mayroon malaki cabinet, yung hinihigahan queen o ba king o baka sa ninuno ng queen and king bed, alam ko pang isa hanggang dalawa ka-tao lang ito ah?
 
 
 
Tumakas ba ako sa hospital kagabi? Imposible. Mas malala pa ako sa lantang gulay kahapon sa sobra taas ng lagnat ko, kahit nga huminga napapagod ako.
   

   
 
Pag-tayo ko bigla ako napa-upo sa kama, sobra sakit naman ng balakang ko.  Pinulot at sinuot ko na ang mga damit ko kagabi.
       

  

Lumabas ako ng kwarto at bumaba. Pag-baba ko, katulad sa kwarto ay magulo rin dito sa sala. Ang dami basag na gamit, parang napasukan ng magnanakaw ang bahay na 'to.
      
  
  
  
Napa-hinto ako sa pag-lakad nung sumulpot sa harapan ko si Yuta na ang suot lang na pang ibabaw eh apron.
   
      
 

“Yuta  .   .   .   ”
     
      
  
Bago pa ako makapagtanong eh tinutukan  ako ng hawak na sandok.   “Don't come near me.”
    
   

Tinignan ko lang si Yuta. Ano problema nito? Siya nga itong halos hubad.
    
   

“Damn! Yung niluluto ko.”  Sabi ni Yuta saka siya umalis.   
   
 

 

Sinundan ko si Yuta at napunta ako sa kusina. Pag-tingin ko sa lamesa eh parang nag-laway ako nung makita ang sandamakmak na fluffy pancake na muka linuto ni Yuta.
 
 
 
“Parang ang sarap ng mga 'to.” 
  
 

Tinignan ko si Yuta. Pag-tingin sa akin ni Yuta mabilis siya lumapit sa akin. Inupo ako sa upuan at ilang segundo lang nakita ko ang sarili ko nakatali sa upuan.
  
   

I'M WITH THE SECTION ARES | Book 1Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon