algophobia~chanmin

22♡

Bu arada bi önceki bölümlerde kızlardan da bahsetmiştim hatırlıyorsunuz değil mi? Onları unutmadım merak etmeyin. Sadece biraz düşündüm nasıl yazsam diye. Onları daha sonra ortaya çıkarmayı planlıyorum. Ne zaman olucağını kafamda kurdum ama sır😉

Bang Chan

Chan:
"Öyle işte Felix. Napsam bilemedim."

Diğerleri mutfakta kahvaltılarını ederken biz Felix ile balkonda oturuyoduk. Balkondan mutfağı görebildiğim için ara sıra Seungmin'e bakıyordum. Bazen göz göze geliyorduk ama o takmıyodu.

Felix:
"Ya her şeyde net bir şey derdim sana ama evlilik söz konusu olunca git evlen ya da evlenme diyemem ki."

Chan:
"Haklısın."

Felix:
"Ama hyung bence hemen hayır deme. Bi düşün. Sonuçta birbirinizi seviyosunuz ve şöyle mantıklı bir şey var."

Chan:
"Sen mantıklı bir şey var dediysen kesin vardır. Söyle."

Felix:
"Bana Seungmin'in babası ile olan durumu anlattın ya."

Chan:
"Ee yani."

Felix:
"Eğer onu cidden korumak istiyosan kendi ailene çekmen daha mantıklı olur. Mesela şöyle düşün babası geldi evine dedi ki 'Alıyorum ben çocuğumu bana karışamazsın.' haklı olur çünkü Seungmin senin sadece sevgilin,karışamazsın. Adam alır götürür çocuğu ama eğer evlenip kendi ailene çekersen babası istediği şekilde alıp götüremez. Sonuçta siz artık evli olucaksınız."

Chan:
"Felix günde on dört saat uyuyup bu zekiliği nerden buluyorsun anlamadım."

Felix:
"Annem de zekiymiş öyle derler. Ondan geçmiştir. Neyse ee napıcaksın?"

Chan:
"Sanırım evlenicem onunla."

Felix:
"Haa bana bak. Tamam evleneceksin ama gidip de çocuğa pat diye 'Kabul ediyorum, evlenelim.' deme sakın."

Chan:
"Ya napıcam?"

Felix:
"Evlenme teklifi ediceksin."

Chan:
"Ne?"

Felix:
"Evet. Evlenme teklifi ediceksin. Seungmin'i azcık tanıyorsam duygusal birisi ve romantikliği seviyor. O yüzden evlenme teklifi et. Bizim çocuklara söylerim iş yerinden biraz daha izin alırlar. Bugün gidiceğimize haftaya gideriz. Hem sana yardımcı oluruz. Sonra düğün gününde çağırırsın bizi."

Demiş ve gözünü kırpıp mutfakta kahvaltı eden çocukların yanına gitmişti.

Felix mutfağa gider gitmez Seungmin yanıma gelmişti.

Seungmin:
"Ona evlenmek istediğimden mi bahsettin?"

Biraz sinirliydi.

Chan:
"E-evet ama...Seungmin otur lütfen."

Seungmin:
"İstemiyorum."

Sinirli halinden çıkmış şimdi ise üzgün gözüküyordu.

Chan:
"Seungmin, sorun ne?"

Seungmin:
"Korkuyorum."

Ayağa kalktım ve ellerimi yanaklarına koydum.

Chan:
"Sana neyden korktuğunu sormıycam. Söylemezsin biliyorum ama şunu bil. Her neyden korkuyorsan ben yanındayım ve koruyorum seni."

Başka bir şey demesine izin vermedim ve sarıldım.

Chan:
"Bi saniye. Uzadın mı sen?!"

Ortamın havasını değiştirme gereği duydum ve cidden bu beni geçmiş mi?