algophobia~chanmin

10♡

Hiç yazasım gelmiyo hüğğ

Bang Chan

  Sabah uyandığımda yağmur yağdığını fark ettim. Kötü bi yağmur değil ama bahar yağmuru. Gülümseyip yataktan kalktım ve Seungmin'in odasına gittim. Kapıyı yavaşça açtığımda uyanmış olduğunu fark ettim ve içeri girdim. "Aç mısın?"diye sorduğumda kafasını salladı. Bir şey demeden odadan çıktım ve mutfağa ilerledim.

  Bugün hiç halim olmadığı için sandiviç ve çilekli süt çıkardım ikimize de. Seungmin'i beklerken mutfakla salon birleşik olduğu için televizyondan rastgele bi film açtım ve izlemeye başladım. Film aslında kötüydü ama tuhaf bi şekilde yokluktan sarmıştı beni. Seungmin gelip beni dürtene kadar hiç anlamamıştım. "Ne ara geldin?"diye sordum. "Şimdi."diye cevap verdi. Bana dik dik bakarken onun sevdiği sandalyede oturduğumu fark etti. Hemen kalktım ve kendi yerime oturdum.

  "Niye dalgınsın? Ben mi bir şey yaptım yine? Of kesin ben yaptım dimi? Bak vall-"daha fazla soru soramadan ağzına sandiviçi soktum ve "Sen bir şey yapmadın. Ayrıca dalgın değilim uykuluyum sadece."dedim. Ağzına soktuğum lokmayı yavaşça çiğnemeye başladı.

  Tüm yemek boyunca beni izlemişti. Yemeği bittiğinde "Bugün bi tuhaflık var hiç iyi hissetmiyorum."dedi. Ona bakıp "Kötü mü hissediyorsun? Hasta gibi mi yoksa daha farklı mı?"diye sordum ve ayağa kalkıp oturduğu sandalyeye yürüdüm. "Hasta gibiyim biraz."dediğinde elimi alnına götürdüm. Tespiti doğru sanırım. Yanıyo bu çocuk.

  Öksürmeye başlayınca napcağımı bilemedim. Hasta birine napılır ki? Hastaneye mi gidicez? Sadece bi ilaç verip uyumasını mı sağlıycam? Hiç bilmiyorum ki.

  Annemin bana eğer hasta olursam diye verdiği bi doktor numarası vardı. Onu arayıp konuştum. Şimdilik bi ilaç içmesini ve uyumasını eğer durun ciddileşirse hastaneye gitmesini söylemişti. İlaç dolabından doktorun söylediği ilacı çıkardım ve bi bardak su doldurdum. Seungmin'e odasına çıkıp yatmasını söylemiştim.

  Odasına girdiğimde dediğimi yapmış yatıyodu. Elimdeki ilacı ve suyu ona verdim. Alıp içmişti. Bana şimdi napıcam bakışı atmıştı. Annem bana napıyodu hasta olduğumda? Bunları düşündüm bi kaç saniye. "Üşüyo musun?"diye sordum. "Çok üşüyorum."dediğinde annemin bana yaptığını yaptım. Umarım yaptıklarım doğrudur. Yorganı üstünden çektim. "Ama ben üşüyorum ya."diyip yorganı kendine çekmeye çalıştı. Halsiz gözüküyodu. "Dur tamam yorganı yine örtücem ama şu kazağını çıkaralım bari."dediğimde gözlerini büyütüp bana baktı. "K-kazağımı mı?"diye sorduğunda kafamı salladım. Niye şaşırdı ki bu kadar?

  "Kazağını çıkartıcam ve tişört giydiricem. Bu kadar."dedim. "Ben yaparım."diyip yataktan kalkmaya çalıştı ama kalktığı anda geri oturdu. "Halim yok yapamıycam."dedi. Her ne kadar tatlı olsada hasta o yüzden gülmedim. Belki sinirlenir. Kollarını kaldırmasını söyledim ve kazağı çıkardım. Dolabına tişört almak için ilerlediğimde utanmış yorganın ucuyla üstünü kapamaya çalışıyodu. Hafif kıkırdadım ve sade beyaz tişörtü alıp yatağa doğru ilerledim. "Hızlı olur musun? Üşüyorum."dedi. Kafamı salladım ve tişörtü giydirdim.

  Öksürmeye devam ediyodu. Onu iyice yatırdım ve üstünü fazla olmıycak derece de örttüm. Gidip sıcak bi içeçek hazırlamaya karar verdim. Ama gidicekken bileğimdeki elle durdum. Seungmin'e bakıp "Bir şey mi istiyosun?"diye sordum. "Gitmesen. Yani gitmek istiyosan git ama benimle uyusan. Lütfen."diyip dudağını büzdüğünde gülümsedim ve yanına yerleştim. İşte şu sıralar en sevdiğim şey bu. Seungmin'e sarılıp uyumak. Sıkıca sarıldım ve saçını öptüm.

  Uyandığımda hava azcık kararmaya başlamıştı. Seungmin hala uyuyodu. Yataktan kalkmadım ve uyanmasını bekledim. Biraz sonra uyanmış gözlerini benimkilerle buluşturmuştu. Yağmurun cama çarpma sesi,gün batımının güzel pembemsi ışığıyla aydınlanan karanlık oda,o anın verdiği huzur ve Seungmin'den gelen o güzel,rahatlatıcı koku. Her şey o kadar güzeldi ki son bi kaç yıldır hayatımdaki en mutlu anları yaşıyodum. Anın verdiği cesaret ve etki ile hiç yapamıycağım bir şey yaptım.

  Dudağımı Seungmin'in o güzel yumuşak dudakları ile birleştirmiştim. Hasta olması umrumda bile değil. Yavaşça gözlerini kapatmasını izledim ve ben de aynı şekilde kapadım. Alt dudağını yavaşça emmeye başladığımda bana karşılık vermekte zorlanıyo gibiydi. Kalp atışlarını duyabiliyodum. Büyük ihtimalle o da benimkini duyuyo. Hiç istemesemde bi süre sonra dudaklarını bırakmak zorunda kaldım. Gözlerimi yavaşça açtığımda onunkiler hala kapalıydı...

Burda bitiriyorum kendinize iyi bakın eheh♡