algophobia~chanmin

20♡

Gece gece bölüm atıyorum ama napim canım sıkıldı. E yazmak hoşuma gidiyo. E aranızdan diğer bölümleri merak edenler var. Daha 1 milyon sebep sayarım ama yazmak istiyorum🙂

Bang Chan

Işıkları söndürüp Seungmin'in yanına yerleştim.

Chan:
"Bakın baştan söylüyorum kimse birbirini korkutmasın. Yoksa bir önceki gibi olur."

Seungmin:
"Bir öncekinde ne olmuştu ki?"

Jeongin:
"Y-ya hadi başlatın filmi."

Changbin:
"Bak Seungmin anlatayım-"

Jeongin:
"Hyung! Geceleri uyurken Jeongin isimli katil insanları öldürebiliyomuş. Hatırlatıyım."

Changbin:
"Bak bak bak. Tehdit ediyor bide."

Jeongin:
"Tehdit değil zaten gerçek bu."

Jeongin psikopatça gülümsemeye başlamıştı. Changbin ise yanında oturan Hyunjin'e korkuyla sarılmıştı.

Changbin:
"Hyunjin koru beni koçum."

Hyunjin:
"Niye ben ya? Jisung korusun seni hıh."

Changbin:
"Lan küstün mü bana? Ne yaptım ki?"

Hyunjin:
"Çüş be unuttun mu? Kahvemi üstüme döktün üstüme. Gitti güzelim şey."

Changbin:
"Ya onu dert etme sen. Sonra yine alırım sana."

Chan:
"Ne boş yaptınız be. Hadi kimde kumanda başlatın filmi."

Film başlamış ve herkes susmuştu. Elimdeki mısır tabağını Seungmin'e doğrulttum. Sessizce konuştu.

Seungmin:
"Ya ben sana kilo vermem lazım diyorum sen bana mısır uzatıyorsun."

Chan:
"Seungmin sinirimi bozma. Kilo vermiyceksin aaa. Zaten incecik bir şeysin. Hem hala o çalışanı takıyosan konuştum onunla ve müdürüyle. Kızın maaşını kesiceğini söyledi. Şimdi ye şu mısırdan."

Seungmin:
"Peki."

İsteksizce söylemişti. Bazen biraz emir vererek konuşuyordum onunla ama arada böyle yapmam daha mantıklı ve doğru geliyor.

Herkes filme odaklanmıştı. A hayır sadece ben ve Minho. Diğerleri ya yastığa sarılıp gözlerini kapamış ya da kulaklarını tıkamıştı. Seungmin ise kolumu filmin başından beri var gücüyle sıkıyordu.

Chan:
"Seungmin kolum acımaya başladı."

Seungmin:
"Ha...şey pardon."

Hemen sıkmayı bırakmış ve normal bir şekilde sarılıyordu.

Film cidden korkunçtu. Herkes arada sırada bağırıyor ve mısırları yere döküyolardı. Nasıl temizlencek lan buralar?!

♡♡♡♡♡♡♡♡

Film bitmişti ve ışıkları açmıştım. Herkes ağlıycak gibi duruyodu. Ben de dahil!

Hyunjin:
"Bi-bi bok kokusu mu var?"

Felix:
"Evet ben sıçtım sanırım."

Hyunjin:
"Lan şaka yapmıştım. Cidden sıçtın mı mal?"

Felix:
"He evet abicim sıçtım. Şaka yapıyorum tabii."

Chan:
"Neyse herkes birbirini korkutmadan uyumaya gitsin. Bakın sakın ha. Korkutma yok."

Hepsi kafasını sallayıp yavaş yavaş yapıştıkları yerden kalktılar.

Jisung:
"Felix kalktığın yer niye kahverengi. Abicim cidden sıçtın mı?"

Felix:
"Lan hayır aaa. Koltuğa eskiden kahve döküp temizlemeyen Chan hyung'un suçu."

Chan:
"Felix haklı. Hadi herkes yataklaraaaa."

Hepsi gitmişti. Seungmin hala kalkmıyordu.

Chan:
"Hadi biz de gidelim."

Seungmin:
"Korkuyorum."

Dudağını büzmüştü. Gülümseyip kucağıma aldım onu. Gözleri büyümüştü hemen. Odaya girdiğimde yatağa bıraktım yavaşça. Kapıyı kapattım ve aklıma gelen şey ile bir süre donuk kaldım.

Seungmin:
"Yatmıycak mısın?"

Chan:
"Seungmin..."

Yatakta oturan Seungmin'in yanına gittim ve ben de oturdum.

Chan:
"Hani sana demiştim ya. Vücudunda hala yara var mı diye."

Seungmin:
"E-evet. Yani?"

Chan:
"Ba-bakabilir miyim?"

Biraz gerilmiş ve hırkasını büzüştürmüştü.

Chan:
"Bak valla merak ediyorum. Korkmana ya da utanmana gerek yok."

Seungmin:
"Ama hastalandığım zaman zaten görmedim mi? Üstümü değiştirdiğinde."

Chan:
"O zaman utanırsın diye hiç dikkatli bakmadım ki."

Seungmin:
"Anladım."

Chan:
"Ee bakabilir miyim?"

Kafasını olur anlamında salladığında yatakta ona biraz daha yaklaştım ve ilk olarak hırkasını çıkardım. Korkuyordum açıkçası. Yaralı olmasından korkuyordum. Giydiği beyaz yazılı tişörtün en alt kısmını tuttum kaldırmak üzere ve yüzüne baktım.

Hiç bi ifade yoktu yüzünde. Gözlerimi her ihtimale karşı kapadım ve yavaşça çıkardım tişörtünü. Gözlerimi açmaya korkuyordum ama açmak zorundaydım. Yavaşça araladım. Yaraların ve morlukların bulunduğu bir bedene bakıyordum. Gözlerim dolmuştu,kalbim acıyordu ve yutkunamıyordum.

Seungmin:
"Gördün işte. Ne kadar kötü olduğumu gördün."

Sarıldım ona. O sıcak ve çıplak vücuduna soğuk ellerim değmişti.

Seungmin:
"Ellerin çok soğuk."

Chan:
"Özür dilerim."

Geri çekildim ve omuzlarında bulunan morlukları minik minik öpmeye başladım.

Seungmin:
"Benim gibi önemsiz biri ile birlikte olmak nasıl hissettiriyor?"

Öpmeyi bırakmış ve yüzüne bakmıştım.

Chan:
"Seungmin...sen önemsiz değilsin. Lütfen kendini küçük görmeyi bırak artık."

Tişörtünü ve hırkasını geri giydirdikten sonra sarıldım ona. Yavaşça yatağa uzandım ve onunda benimle yatmasını sağladım.

Chan:
"Seni seviyorum. Unutma bunu."

Seungmin:
"Ben de."

Kimse bizi Chan gibi sevmiycek hadi buna yakalım lsndçdmcçd.

Burası çok ayrı benim için. Burda mutlu oluyorum. Yazarken falan. Ayrıca okuyanlar adam, oy verenler adamın dibi, yorum yapanları alınlarından öpüyorum, bunların hepsini yapanla aşk yaşıyorum<3