algophobia~chanmin

33♡

Sürekli yazmak istiyorum sürekli sürekli sürekli

Seungmin

Chan:
"Seungmin dur!"

Seungmin:
"Git evlenicek düzgün birini bul."

Kapıyı kendi üstüme kapayıp koşmaya başlamıştım. Şu an yanımda hiç bir şey yoktu. Zaten Chan olmadan önce de yoktu değil mi? O yüzden üzülmüyorum.

Bana dediği son şeyden sonra evde kalmayı bırakın yüzünü bile görmek istemiyorum.

Ben onu gelene kadar bekliyim o bana düzgün müyüm onu sorsun. Sevgim boşunaymış.

Tek üzüldüğüm şey ilerdeki bebeğim. Bir bebeğim olsun istemişimdir hep ama şimdi onun da olması imkansız.

Sadece koşuyordum. Gecenin bi yarısı koşuyordum. Kıskanç olmak kötü mü? Kıskanç olmak benim düzgün olmadığımı mı gösteriyor?

Hepsi saçmalık.

Beni her zaman kusurlarımla seven yere gittim. Kayalıklara. Gidip büyük bi kayaya oturdum hemen.

Tuttuğum göz yaşlarımı saldım. Dizlerimi kendime çektim ve göz yaşlarım akarken denizi izledim.

Kalbim kırılmıştı. Başkasından duysam sorun değildi ama uzun süre sonra sevebildiğim tek insan demişti bunu.

Telefonuma gelen bildirim ile cebimden çıkardım. Gecenin karanlığında yayılan ışık gözlerimi yakmıştı. Gözlerimi kısıp bildirime baktım.

Chan<3 adlı kişiden 1 mesaj

Bakmadım mesaja.

Chan<3 adlı kişiden 2 mesaj

Chan<3 adlı kişiden 3 mesaj

Bildirim sesine takmadan ağlamaya devam ettim.

Telefonum çalmaya başlamıştı. Zil sesimi Chan'ın bana söylediği şarkı yapmıştım. Onun sesini duymamla iyice sinirim bozulmuştu.

Reddete basıp telefonu sessize aldım. Kafamı sağa çevirmem ile Chan'ı görmüştüm. Bana doğru gelmeye başlamıştı. Anında ayağa kalkıp ters yöne koşmaya başladım.

Onun da arkamdan koşuş sesini duyabiliyordum. Kolumdan tutup beni kendine çevirmesi ile bağırdım.

Seungmin:
"BIRAK BENİ!"

Chan:
"Seungmin lütfen."

Seungmin:
"Ne lütfen Chan? Sen bana ne dediğini hatırlıyor musun? Şimdi bırak kolumu."

Kolumu hızlıca çektim ondan. Bu sefer omuzlarımdan tutmuştu.

Seungmin:
"İMDA-"

Chan eliyle ağzımı kapamıştı. Elini birlikte onu da ittirdim yere.

Seungmin:
"Bir daha karşıma çıkma."

Yine gidicekken elimden tuttu.

Chan:
"Bak lütfen eve gel konuşalım. Yarın düğünümüz var."

Alayla güldüm.

Seungmin:
"Seninle eve falan gelmiyorum. Ayrıca düğünü unut."

Elini ittirdim bir daha.

Chan:
"Bana yapıcak başka bir şey bırakmadın. Özür dilerim."

Seungmin:
"Neyden bahs-"

Elini yarama sokması ile bağırıcaktım ama diğer eli ile ağzımı kapadı. Yere düşmüştüm.

Seungmin:
"N-napıyorsun?"