Maria's Flowers • [Zaylena]

39.Bölüm

Paragraf arası yorum atın

Birden çöküşe geçiyorum.

Bazen içimde yaşadığım üzüntüye bir isim bulamıyorum.

Üzüldüğüm bir şey var ama ne olduğunu sorsanız buna verebileceğim bir cevabım yok.

Bazen bunu düşünüyorum. Neden üzüldüğümü ya da neden ağladığımı soruyorum kendime ama her seferinde hiçbir cevaba ulaşamıyorum.

Göz yaşlarım yanağımdan öylece süzülüyor ama nedenini bilmiyorum.

Kendime kızıyorum ama nedenini bilmiyorum.

Sürekli uyumak istiyorum ama nedenini bilmiyorum.

Ortadan yok olmak istiyorum ama nedenini bilmiyorum.

Her zaman hayatımda olan şeylerden farklı bir şeyin beni üzdüğünü biliyorum ama hiçbir zaman ne olduğunu bilmiyorum.

O zaman neden birine anlatıyorum. Benim bilmediğimi neden karşı taraf bilmesini istiyorum.

Duvara bakmayı kesip başımı yana çevirdiğimde yanımda uyanmış bana bakan Harry'i görmem ile ona pek içimden gelmeyen gülümsememi gönderdim.

Onun bana dönük olduğu gibi ona döndüm ve bir elimi yastığımın altına koydum.

Harry diğer elim ile oynarken bana bakarak konuştu.

"Ne düşünüyorsun?" Gözlerimi kırpıştırdım.

Ne diyebilirdim ki? Dün Zayn, bana beni aldattığını söyledi ve bende bütün gece bunu düşündüm falan mı diyecektim yani?

"Hiç öyle. Senin uyanmanı bekliyordum." Az önce ki gibi gülümsedim.

Biraz daha yaklaştı ve elimle oynayan elini saçlarıma çekip mırıldanır gibi sesler çıkardı.

"İnanmış gibi yapacağım." Dudağımı öpmek için yeltendiği sırada birden geri çekildim ve yataktan kalktım.

Kafamdaki düşünceler varken bunu istememiştim. Garip hissediyordum. Harry bana şaşırmış ve sorguluyor derecesinde bakarken oradan sıyrılıp gülümseyerek konuştum. "İlk günüm. Geç kalmak istemem."

Onun bir şey demesine izin vermeden banyoya gidip kısa bir duş aldım. Duşun ardından odaya döndüğümde Harry'nin olmaması işime gelmişti.

Harry'nin evinde olmama rağmen kıyafetlerimin birazını burada tuttuğum için dolaba gidip şık bir şeyler aradım.