Maria's Flowers • [Zaylena]

25.Bölüm

Hızlı adımlarla ordan uzaklaşıyordum. Gerçekten Zayn'i o kızla o şekilde görünce kalbim kırılmıştı. Beni sevdiğini düşünmüştüm ama Zayn kızla sarmaş dolaş kahvaltı yapıyordu. Gerçekten de dediği gibi beni en derinlerine koymuş(!)

Gözümden düşen yaşlara engel olamadan evime doğru hızlı bir şekilde gitmeye başladım. Gerçekten mutlu olduğumu hissediyordum ama bu da her zamanki gibi yalandı. Beni kusurlarımla kabul edicek biri yoktu. Bunu bilmeme rağmen kendimi bu gibi bir şeye inandırmamalıydım.

Apartmanıma girip merdivenleri hızlı bir şekilde çıktım ve göz yaşlarımdan dolayı bulanıklaşan gözlerimi silip anahtarı deliğe sokup kapıyı açtım. Hızlı bir şekilde evime girip odama gittim ve kendimi yatağıma atıp yastığıma göz yaşlarımı bıraktım.

Sadece sevildiğimi gerçekten düşünmüştüm ama onu orda o kızla görmek beni parçalamıştı. Birde hiç bir şey olmamış gibi peşimden gelmişti. Beni daha fazla üzmek mi istiyordu?

Bu kadar neden üzüldüğümü bilmiyorum ama sanki onun yanımda oluşunu düşündüğümdeki güzel duygu artık eksik ve buruktu. Bu duyguya bir ad koyamıyordum ama Zayn ile o kız aklıma getirdikçe içimdeki bir şeyler gidiyor ve sanki nefesim kesiliyormuş gibi hissediyordum.

Bana daha bir gün önce aşık olduğunu söyleyen adam şimdi nasıl bir kızı kucağına oturtmuş sarmaş dolaş kahvaltı yapabiliyordu. Gerçekten her şey bu kadar basit miydi? İnsanlar neden sadece kendi duygularını düşünüp karşı tarafın kırılıp kırılmadığına aldırış etmeden davranıyordu? Sadece ben mi böyle düşünüyordum yoksa herkes mi bencildi?

Daha fazla Zayn'i düşüp kendimi üzmeyecektim. Belkide burdan bir süre gitmek benim için daha iyi olabilirdi. Yatağımda doğruldum ve kafamı ellerimin arasına alıp düşünmeye başladım. Düşünürken o sırada Charlie ile yaptığımız dün konuşma geldi. Onun teklifini kabul edip New York'a gidebilirdim. Belki bu benim için daha iyi olabilirdi. Kendimi belki de bu ortamdan uzaklaştırmak en doğrusuydu ve sanırım bende doğru olduğunu düşündüğüm şeye uyup Charlie'nin yanına gidicektim.

Yatağımdan kalktım ve telefonumu alıp Charlie'yi aradım. Kısa bir çalıştan sonra sesi kulaklarıma geldi. "Maria?" Derin bir iç çekip konuştum. "Charlie dün bana yanına yani New York'a gelebileceğimi söylemiştin." "Evet?" Gözlerimi kapattım. "Eğer hâlâ teklifin geçerliyse yanına gelmek istiyorum?"  Sadece ondan gelicek cevabı bekledim.

Charlie birden kulağıma bağırdı. "Tanrı Aşkına! Maria biletini hemen bu akşama alıyorum." Aşırı heyecanlanmıştı. Küçük bir şekilde güldüm. "Tamam o zaman görüşürüz?" Charlie kahkaha attı ve konuştu. "Siktir! İnanamıyorum her neyse görüşürüz." Verdiği tepkiler beni çok güldürüyordu. Telefonu kapattım ve telefonumu yatağıma atıp dolabıma yöneldim.

New York soğuk olduğu için yanıma kalın şeyler aldım ve bavuluma koydum. Çok fazla kalmayacağım için çok fazla bir şey koymadım. Bu yüzden bavulumu hazırlamak çok uzun sürmemişti.

Eşyalarımın hepsini aldığımdan emin olduktan sonra bavulu kapatıp üstümü giyinmek için giysilerimi çıkardım.