Maria's Flowers • [Zaylena]

3.

Evim dükkana yakın olduğu için kısa bir sürede evime vardım. Hemen üstüme pandalı pijamalarını giydim ve mutfağa gidip dünden kalan makarnamı buzdolabından çıkarıp ısıttım.

Makarnanın ısındığını düşündüğüm anda ocağı kapattım ve bir tabağa koyup masama oturdum. Daha sonra ise telefonumdan gündeme bakarak makarnamı yedim.

Yedikten sonra tabağımı lavabonun içine koydum.

Üzerimde uzun zamandır birikmiş olan bir yorgunluk vardı. O yorgunluk ruhsal açıdan yaşadığım ardı ardına gelen kötü şeylerden sonra hep vardı ama fiziksel olarak daha önceden böyle hissetmemiştim.

Gerçekten yoruluyordum. Belki de bazenleri dükkana bakabilecek birini işi almalıydım.

Daha fazla düşünmeden hemen yatağıma yattım ve yatağımdaki küçük ışığı kapatıp uykuya daldım.

—————————

Sabah kafamın yanında öten alarmım ile uyandım. Keşke bir gün olsa bile bu alarm çalmadan bir uyku uyabilseydim ama işte. Şu anda gerçekleşmesi zor olan düşüncelerimden sıyrıldım ve yatağımdan kalkıp paytak paytak banyoma doğru gittim. Kısa bir duş aldım ve duş ardından sonra dolabımın önüne gittim.

Üstüme siyah beyaz çizgili bir tişört, altıma ise siyah bir tayt giydim.

Saçlarıma çok fazla dokunmadım ve her zaman yaptığım günlük makyajımı yapıp çilekli parfümümden sıktım.

Odamın camından havanın nasıl olduğunu anlamak için baktım ve kapalı göründüğü için yanıma üstünde çiçeğe benzeyen desenleri olan kot ceketimi aldım. Zaman kaybetmeden hemen çantamı da alıp evden çıktım.

Her zaman yaptığım gibi yolumun üstümdeki pastaneden bir şeyler aldım ve dükkanıma geldim.

Çantamı mütevazi askılığıma astım. Pastaneden aldıklarımı da masama bıraktım.

Zaman kaybetmek istemediğim için hemen aldıklarımı yedim ve güzel görünen çiçekleri alıp dışarıdaki vazolara yerleştirdim. Daha sonra ise bugün saatlerine göre hazırlanması gereken çiçek siparişlerini hazırlamaya başladım.

Çiçekleri hazırlarken sabah neşem Olivia, birden kapıdan girdi. Yüzü gülüyordu ve gerçekten mutlu görünüyordu.

"günaydın çiçek kız." ona küçük bir gülümseme verdim "günaydın."

Olivia sandalyeye oturdu ve bana garip garip bakmaya başladı. Neden böyle baktığını gerçekten anlayamamıştım.

"Niye öyle bakıyorsun?" Olivia arkasına yasladı ve düşünceli bir şekilde bana bakmaya devam etti