Maria's Flowers • [Zaylena]

5.Bölüm

Alice beni büyük bir salona getirmişti. Salon yirmi birinci kattaydı ve mükemmel bir manzaraya sahipti.

İlerde olan iki kadın yanıma geldi ve Alice onların organizasyon şirketi olduğunu söyledi. Beraber bir masaya oturduk ve salonu nasıl hazırlayacağımız hakkında konuşmalar yaptık.

Ben genellikle salonu hazırlayacağımız temanın uyumuna göre bir çiçek seçmek istemiştim. Organizasyon şirketi salonu gold ve beyaz ağırlıkta yapacaklarını söylediler. Bende bu renklere göre papatya çiçeğini seçtim.

Birkaç şeyi daha konuştuktan sonra salonun büyük bir balkonu vardı ve orayı da güzel bir şekilde papatyalar kullanarak hazılayacaktık.

—————————

Bir kaç saat sonra işim bitmişti. Bende Alice'in beni aldığı yere gidip oturdum ve daha sonra Alex'i aradım. Bir kaç çalıştan sonra açmıştı.

"Maria?" Hemen ona cevap verdim. " Alex benim işim bitti." Alex birileri ile konuştu. "Maria bir saniye" dedi ve birleri ile konuşmaya devam etti. " şey Maria benim biraz daha işim var. Kuzenim şu anda çıkıyor. İstersen ona derim o seni bırakır?" Alex'in dediği çok iyi olabilirdi ama tabiki de kabul edemezdim. Hem bana güzel bir teklif verip bir de onlardan beni bırakmalarını mı isteyecektim. Bu olmazdı. " Alex teşekkür ederim ama hiç gerek yok. Ben kendi-.." derken sözümü kesti. "Doğru ya, bunu sana sormam hata. Kuzenim seni bırakıcak. Sen aşağı, girişe in." Hiç gerek yoktu ama daha fazla uzatmak istemediğim için tamam deyip telefonu kapattım.

Asansöre bindim ve aşağı girişe inip beklemeye başladım. Acaba kuzeni kimdi diye kendi kendime düşürken karşıdan gelen  Zayn'i görmem ile gözlerimi devirdim.

Bu çocuk ile her dakika karşılamaktan sıkılmıştım. Umarım yanımdan bir an önce geçip giderdi diye düşünüyordum ki yanımda durdu. Hadi ama gerçekten sıkıldım bu durumdan!

Üstünde yine aynı tavırları vardı . Gözleri üstümdeydi ve beni süzüyordu. Her zaman ki gibi çarpık sırıtması da vardı tabiki. Gözleri ile gözlerimi buluşturdu ve bende ona göz devirdim. Bir an önce Alex'in kuzeni gelse de beni şu durumdan kurtarsaydı keşke.

" benimle geliyorsun." demişti. Bir dakika bu gerçekten ciddi miydi? O kimdi ki ben onunla geliyordum. Kendini ne sanıyordu bu?

Yüzüme bir şey ifade etmeyen bakışlar atıyordu ve birden ilerlemeye başladı. Hah! Gerçekten garip bu çocuk diye düşünüyordum ki birden arkasına döndü. " Maria gelmeyi düşünüyor musun acaba?" demişti ve bunu derken beni inceliyordu.

Artık bu durumdan gerçekten sıkılmıştım. Her beni gördüğümdeki o bakışları, yüzündeki o ifade..ve tam ona güzel bir cevap verecektim ki birden bana doğru gelmeye başladı.

Bir dakika o fazla garip geliyordu. Kalbim o bana yaklaştıkça daha çok hızlı atmaya başlıyordu. Ne yapıcağımı bilmiyordum ama sanki bana dokunacakmış gibi geliyordu. Şu anki gördüğüm kişiden öyle bir enerji alıyordum. Zayn bana geldikçe ben bir kaç adım istemsizce geriye gidiyordum ama o hala geliyordu.

Birden paniklemiştim. Ne yapıcağımı bilmiyordum. Kalbim çok fazla atıyordu. Korkudan titreyen sesimle " h-hayır, hayır b-bana yaklaşma!" demiştim ama Zayn hala geliyordu.  Birden geri geri gitmeyi bırakıp çıkış kapısına doğru koşmaya başladım.