Maria's Flowers • [Zaylena]

16.Bölüm

Bazen bazı duygular hissettiğiniz yada hiç bir duygu hissetmediğiniz anlar olur. Birine karşı olan duygularınızı yönetmeye çalışsanızda yönetemediğiniz anlar. Onunlayken yada onunla konuşurken kalbinizdeki ses hep başka duygulardan yada başka hislerden bahseder. Elinizde olmayan bir şekilde duygularınız kontrolünden çıkar ve belki sizin için yanlış olan bir yere gidiyordur. İşte, ben kalbimin oraya gitmesini istemiyorum. Ona engel oluyor muyum bilmiyorum ama orası benim için en yanlış yer şu anda.

Düşüncelerim ile kedinin yumuşak tüylerini okşarken havanın karardığını fark ettim ve eve gitmeye karar verdim. Kediyi yavaşça tutup yanıma koydum ve son kez kafasını okşayıp ordan kalktım.

Evime kısa bir süre sonra geldikten sonra açıkçası ne yapıcağımı pek bilmiyordum. Yatak odama gittiğimde yatağımdaki Zayn'nin kazağını gördüm ve onu alıp bir torbanın içine koydum. Onu Olivia'a verip Alex'e vermesini, onunda Zayn'e vermesini isteyecektim.

Odamdan çıkıp mutfağa gittim ve dolabımdaki makarnayı ısıtıp yedim. Pek bir enerjim yoktu. Bu yüzden yatmaya karar verip pijamalarımı giydim ve yatağıma yatıp uykuya daldım.

———————

4 gün sonra

Alarm sesi ile gözlerimi açtım. Hemen yatağımdan kalktım. Eski rutinime dönmüştüm sanki ama eski rutinimde daha enerjik biri olduğuma emindim. Dört gün geçmişti ve duygularımda hiç bir değişiklik yoktu. Kırgındım ve üzgündüm.

Elimi yüzümü yıkadıktan sonra dolabımı açtım ve bir şeyler seçmeye başladım. Altıma yırtık bir kot pantolon seçtim. Üzerime ise düz beyaz bir tişört ve kot bir ceket. Ayakkabı olarak ise düz bir beyaz ayakkabı giymeye karar verdim.

Üstümü giyindikten sonra çilekli parfümümü alıp sıktım ve henüz vermediğim Zayn'nin kazağını alıp evden çıktım. Kısa bir yoldun sonra varmıştım ve dükkana girdim. Olivia gelmişti.

Masama oturdum ve zaman kaybetmeden işlerimi halletmeye başladım. Bugün psikoloğa gidecektim ve bu yüzden oyalamadan işlerimi yapmaya başladım.

Zayn beş gündür buket gül alıyordu ve genellikle üstü hep siyah oluyordu. İlk başta benim için geldiğini düşünüyordum ama geldiğinde benimle hiç ilgilenmiyordu hatta yüzüme bakma gereğinde bile bulunmuyordu. Kısacası beni yok sayıyordu.

Bu beni her seferinde üzsede umursamamaya ve es geçmeye odaklanıyordum. Zayn'e vakit harcayacak yada onun peşinden gidecek kadar boş bir kız değildim. Kendi bilirdi.

———————

Psikoloğumun saati gelmişti ve ben dükkandan çıkıp bir taksiye atlayarak psikoloğa gitmiştim. Şu anda ise bekleme bölümünde içeriye girmeyi bekliyordum. İlk geldiğim gibi kesinlikle hissetmiyordum. Hala beni derinden üzen şeyler vardı ama ilk geldiğim gibi değildi. Kızın adımı seslenmesi ile içeriye girdim. Deri koltuğa oturdum.