24.Bölüm

179 18 12
                                    


Evimin önüne gelmiştik. Uzun ve sessiz bir yolculuk olmuştu. Araba durmuştu ve inmek için kapıya doğru yeltenmiştim. Kapıyı açıcakken birden Zayn'nin çantamı tuttuğunu fark ettim ve ona dönüp sorar bakışlarla baktım.

"Maria, bugün olanları birine bahsetmeni istemiyorum." Fazlaca ciddi bir ses tonu ile söylemişti. Kafamı tamam dercesine salladım.

Hemen ardından Zayn çantamı bıraktı ve bana tatlı bir göz kırptı. Biraz utanmıştım bu yüzden yanaklarımın kızarmasına izin vermeden arabadan indim. Apartmanıma girerken son kez arkama baktım ve hâlâ ordaydı. Ona küçük bir el salladım ve abartmana girdim.

Evimin kapısını açtım ve mutlu bir şekilde odama girip zürafalı pijamalarımı giyip bilgisayarımı aldım. Daha sonra ise salona gidip koltuğuma oturdum ve uzun zamandır Charlie ile konuşmadığım için ona yazdım.

Kısa süre sonra bana cevap vermişti. Onunla konuşmayı özlemiştim ve hemen beni aramasını söyledim.

Normal arayacağını düşünürken görüntülü aramıştı. Hemen açtım ve karşımda Sweatinin şapkasını kafasına takmış, önünden ise sarı saçları çıkmıştı. Bana gülümsüyordu. Arkaya baktığımda fazlaca ışık geliyordu. Yüksek bir yerde gibi görünüyordu.

Dudağımı büzdüm ve ona duygulu duygulu baktım. "Charlie.. Seninle konuşmayı özledim." Yüzüne duygulu duygulu bakarken bu onu güldürmüş olmalıydı ki güldü. "Nerdeydin? Kaç gündür bana yazmanı bekledim Maria?" Onu anlayışla karşıladım o kadar fazla şey olmuştu ki haklıydı.

Önüme gelen saçlarımı kulaklarımın arkasına sıkıştırdım. "Çok fazla şey oldu Charlie. Günlerdir hayatımda belki hiç yaşamayacağımı düşündüğüm şeyler oldu."

Charlie sorar gözler ile bana baktı ve dudaklarını aralayıp konuştu. "Anlat." Kafa sallayıp derin bir iç çektim. Olanları anlatırken Zayn'nin beni uyardığını hatırlamıştım ama Charlie bizden uzakta yani new yorkta yaşadığı için sorun olmayacağını düşünerek ona her şeyi anlattım.

Charlie ben anlattıkça şaşırırken aynı zamanda garip hatta bazen komik olan tepkiler veriyordu. O gerçekten benim erkek halim gibiydi. Çok iyi anlaşıyorduk.

"Siktir! Ben sana demiştim. Peki sen ona karşı bir şey hissediyor musun? Yani karşılıklı mı hisleriniz?" Ne diyeceğimi çok merak ediyormuşçasına ekrana kesildi.

Kafamı bilmiyor dercesine salladım çünkü bilmiyordum. "Bilmiyorum. Yani bir şeyler var ama o şeylere bir ad verebilecek kadar bir bilgiye sahip değilim."

Charlie kafasını anladım dercesine salladı. "Acaba neden öyle bir şeye kalkıştı. Çok ilginç." Ağzına bir cips attı. "Bilmiyorum." İç çektim.

Charlie cips yerken tekrar konuşmaya başladı. "Bu çocuk senin fobini yendirecek. Bak ben diyorum. Gör sen." Gözlerimi devirdim. Evet Zayn'e isteğim ile iki kere dokunmuştum ama bilmiyorum. Pek inandırıcı gelmiyordu.

Konuyu değiştirmek adına Charlie'nin arkasındaki manzara çok güzel gözüktüğü için nerede olduğunu sormaya karar verdim.
"Nerdesin sen? Arkan çok güzel görünüyor." Charlie omuz silkti ve cipsine odaklanarak konuştu. Nerden geliyordu bu cips sevgisi bilmiyorum.

"Evimdeyim." Gözlerim açıldı. Gerçekten bu kadar güzel manzaraya sahip olan bir evimin olmasını bende isterdim. Bütün new york görünüyor gibiydi.

Maria's Flowers • [Zaylena]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin