Maria's Flowers • [Zaylena]

29.Bölüm

Gözlerime gelen güneş ışığı ile uyanmaya başlıyordum. Hafif kıpırdanmaya başladığımda yanımda bir beden olduğunu fark etmiştim. Gözlerimi ovuşturup kafamı yanımdaki bedene döndürdüğüm de yanımda hala uyuyan Zayn'i görmüştüm. Yanımda oluyor olmasıyla dün film izlerken uyuya kalmış olmalıydık.

Yorgun gözlerim ile onu izlerken çok sevimli olduğunu düşünüyordum. Gece filmi hatırladığım söylenemezdi. Sanırım ikimizde film başlar başlamaz uyuya kalmıştık. İstemsizce ona bakmak iç çekmeme neden olmuştu. Onu üzen bazı şeyler vardı ve ne olduğunu bilmiyordum. Ona iyi geldiğimi hatta daha fazlasını söylüyordu ama ben neye iyi geldiğimi bile bilmiyordum.

Her şeyi geçtim fobimi gerçekten birinin yanında uyuyabilecek kadar atlatmış olabilmek onu bıraktım atlatabildiğimin düşüncesi çok ilginç ve beni şaşırtıyordu. Eğer atlatabiliyorsam bu onun sayesindeydi. Onun bana dediği gibi benim ona iyi gelmem ile birlikte o da bana iyi geliyordu.

Ona olan hislerimi anlamış gibi hissediyordum. Onu seviyordum ve gerçekten onunla olduğum her an bu hisleri daha çok anlamam ile birlikte ona olan bu hisler gittikçe artmaya devam ediyordu.

Ona olan hislerimi düşününce yüzümde bir gülümseme olmuştu. Yavaşça koltuktan kalktığımda ben ile birlikte üzerime dünden kalma yemediğimiz abur cuburlarda düşmüştü. Düşen abur cuburlarla hafif ses çıkmıştı ama Zayn'e baktığımda hala uyuyor olduğunu görmem ile rahatlamıştım.

Yerdeki abur uburları alıp masaya koydum ve banyoda elimi yüzümü yıkayıp mutfağa doğru adımladım. Mutfağa tam girecektim ki uykudan uyanmış gözleri şişmiş Zayn'i göremem ile duraksamıştım. Bana uykulu bir şekilde şişen dudakları ile bir gülümseme verdi. "Günaydın Maria" yavaş adımlarla karşıma gelip önümde durmuştu.

Ona gülümsedim. "Günaydın" uykusu yavaşça açılmaya başlamıştı. "film izlerken uyuya kalmışım" kafamı salladım. "Bende hatta hatırlamıyorum" güldüm. O da sanki gülmem hoşuna gidermiş gibi gülmeme eşlik etti.

"her neyse ben gidiyim." kapıya doğru adımladığında onu durdurmak için konuştum. Kahvaltıyı beraber yapabileceğimizi düşünmüştüm açıkçası "Zayn," adını seslenmem ile bana döndü. "Kahvaltıyı beraber yaparız diye düşünmüştüm?" ellerimi önümde birleştirdim. Diyalog kurmak beni geriyordu. "Yani eğer sende istersen tabiki" Zayn'e baktığımda yüzünde tatlı bir gülümsemeyle beni dikkatlice izliyordu. Bir süre bekledi ve gülümseyerek kafasını olumlu anlamda salladı.

Kalması ile mutlu olmuştum. Kahvaltıyı hazırlamak için mutfağa girmiştim. O da benimle mutfağa girmişti. Ne yapacağımı düşünürken onu sesini duydum "Banyo nerde? Yüzümü yıkamalıyım" Ona banyonun yerini gösterdim ve mutfağa geri döndüm. Buz dolabından bir kaç tane yumurta çıkardım ve omlet yapmaya karar vermiştim. O sırada uykusundan tamamen uyanmış Zayn mutfağa gelmişti.

Oturmasını bekliyordum ki yanıma gelip kollarını sıyırdı "Beraber yapalım" bana bakarak söylediğinde şaşırmıştım. Şaşkınlığımı atlatıp ona yanında yemek için domates ve salatalıkları uzattım. "Bunları kesebilirsin" elimden alıp tahtaya koymadan önce güzelce yıkadı ve bende o sırada yumurtaları kırıp omleti yapmaya koyuldum.

---------------

Kahvaltıyı hazırlamıştık hatta güzel bir sohbet eşliğinde kahvaltımız yapmıştık. Şimdi ise beraber masayı topluyorduk. Bana yardım etmesi hoşuma gidiyordu çünkü o zengindi evlerinde bunu yapacak insanlar olurdu. Bilmiyorum işte garip geliyordu.