20.Bölüm

235 19 11
                                    


Zayn'nin ağzından
Maria ile az önceki yakınlığımız beni fazla heyecanlandırmıştı. Sanki içimdeki üzüntülerim o an kaybolmuş gibiydi. Sadece ona odaklanmıştım. Sadece onu düşünüyordum. Sanki dünya bir anlık öylece durmuştu. Eğer dokunma ve dokunulma fobisi olmasaydı onu orda hiç bir şey umrumda olmadan öperdim. Beni her seferinde etkisi altına alıyordu. Bunun farkında değildi hatta ben bile bazenleri farkında olmadan onda kayboluyordum. Bana bir çok şeyi unutturup anlık olsada mutlu hissettiriyordu.

Öylece yanımdan kalkıp gitti. Az önceki yakınlığımızdan dolayı gittiğini düşünüyordum. Ona yakın davranıyordum ve bu yanlıştı. Belki ondan uzak durmam gerekiyordu. Gittikçe daha fazla şeyler hissediyordum ve hislerimi fazla ilerlemeden önüne geçmek daha doğruydu. Kardeşimi kaybettiğim gibi onu kaybedebilirdim. Yeteri kadar her yaşadığım an bu acıyı derinlerimde yaşarken Maria'ı kaybedip kendimi bitirişimi izin vermek istemiyordum.

Biz yanlıştık ve bunu aramızda bir şey olmadan engellemem belki de en doğru karardı. Bu hayatta olduğum her an kalbimdeki derin yara daha çok büyürken Maria ile bu yaramı daha fazla büyütemezdim. Ne bunu kendime yapardım yada zaten bir yarası olan kişiyi bitirmeye göz yumamazdım.

Ben bir karanlığın içimdeyken onu aydınlatamazdım. Sadece onu da karanlığıma çekerdim.

Oturduğum koltuktan kalktım ve Maria dönmeden evden çıktım. Sadece onu benden kurtarıyordum. Daha fazla onu kendi karanlığıma çekmeden kaçıyordum. Evet, kaçıyordum. Ondan değil kendi hislerimden kaçıyordum ben..

Arabama hızlı bir şekilde bindim ve hızlı bir şekilde sürerek evime gittim. Kafamı dağıtmak için viskimi çıkardım ve her şeyi unutana kadar içmeye başladım.

Maria'nın ağzından:
Az önceki olan şeylerden dolayı kalbim çok hızlı atıyordu. Elimdekileri banyoya koydum ve derin bir nefes alıp gülümser yüzle salona gitmeye karar verdim.

İçeri girdiğimde Zayn'i görememiştim. Bu şaşırmama sebep oldu ve ismini seslendim. "Zayn?" Lavabonun kapısına gidip tıklattım. Belki oradadır felan diye ama ses gelmemişti. Kapıyı açtığımda da yoktu. Bir kaç kere daha ismini seslendim ama ses yoktu. Camdan arabası var mı diye baktığımda arabası olmadığını gördüm. Gitmişti.

Koltuğa oturdum ve telefonumu elime alıp onu aradım. Neden gitmişti anlayamamıştım. Açmasını bekliyordum ama aramama cevap vermiyordu. Birkaç defa aradım ama cevap vermemişti. Merak ediyordum ama başka bir şey yapamayacağımı düşünüp odama gittim ve pijamalarımı giyip uykuya daldım.

———————-

Gözlerimi yavaş yavaş açtım ve yatağımda doğruldum. Hiç oyalanmak istemediğim için yatağımdan kalktım. Kısa bir duş aldım ve dolabımı açıp giyecek bir şeyler bulmaya çalıştım.

Üzerime siyah bir şey giyip altıma ise siyah taytımı giydim. Ayakkabı olarak siyah bir ayakkabı tercih ettim ve üzerime oversize bir ekoseli gömlek giydim.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Maria's Flowers • [Zaylena]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin