Bitirdiğim yemek tabağını sonrasında yıkamak için mutfak tezgahına bıraktıktan sonra geri dönerek koltuğa uzandım.
Stüdyonun ışıklarını kumandayla değiştirdim. Jungkook saatlerdir bilgisayarının önünde oturmuş son albüm çalışmasıyla ilgileniyordu.
Tekerlekli sandalyesini çevirerek bana döndüğünde kulaklıklarını çıkarttı. Sürekli dönerek bu şekilde bana bakmasına gülüyordum. Yeni saçlarım ona oldukça hoş gelmiş olmalıydı.
"Pembeye boyamak nereden esti bilmiyorum. Genelde tek seferde böyle şeylere karar veremezsin."
"Farklılık olsun dedim işte."
Sonrasında bıkkın bir yüz ifadesi ile sırtını sandalyeye yasladı.
"Bir kaç haftadır seninle ilgilenememek beni üzüyor... Bu albümü bitirmek için her şeyimden fedakarlık ediyorum. İstediğim başarıyı elde edemezsem hayal kırıklığına uğrarım."
Ayağa kalkarak sandalyenin arkasına geçip kollarımı ona sardım.
"Başarabileceğini biliyorum, böyle deme."
"Henüz hiç bir şarkıyı sana dinletmedim bile."
"Olsun."
Tekrardan koltuğa geçtikten sonra Jungkook telefonunu eline aldı.
"O telefonu bana doğrultuyorsun ne yapacağını biliyorum sakın çekme."
"Hayır çok güzel görünüyorsun."
"Hayır-"
Biz gülüşürken bir kaç kamera sesi duymuştum bile.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Lover and pink?
"Jungkook..."
"Gayet güzel görünüyorsun, hiç bir şey deme."
Her zaman yaptığı şeydi ama kendimi gereksiz bir şekilde rahatsız hissetmiştim. Fakat bir şey demedim.
Jungkook sandalyesinden kalkıp yanıma oturarak kollarını belime sardı. Yüzümü ona çevirdiğimde dudaklarımı öpüp geri çekildi.
Son bir haftada çok görüşmemiştik bu yüzden buluştuğumuz ilk saatten beri beni özlediğini belli eden hareketler sergiliyordu. Ben ise sadece sessiz bir şekilde yanında duruyordum.
Üstümde tarif edilemeyecek bir gariplik hissediyordum ve Jungkook'un yanında bu his daha da yoğunlaşmıştı.
Uzanır şekilde koltukta aşağıya kaydım. Jungkook başını omzuma yerleştirdikten sonra elini belime sardı.
