Hoofdstuk 7

3K 130 6
                                    

De volgende dag vertelde ik het aan Rachid. Ik vond dat hij het van mij moest horen. Hij vatte het best goed op. Hij wou het zelf ook niet. Het moest van zijn moeder. Rachid had al een ander meisje op het oog. Ik was blij voor hem. Rachid besloot om het tegen zijn moeder te zeggen en mijn moeder zou het tegen mijn vader zeggen. Ik had het ook verteld tegen Aisha, de zus van Rachid,  ze vond het op het begin wel jammer. Ze had graag gehad dat we schoonzussen zouden worden. Er is gelukkig niets tussen ons veranderd. Tante Fatima keek in het begin wel een beetje vuil naar me, maar dat veranderde al snel. Alles was weer zo als in het begin. Ik voelde me opgelucht. Toen ik verloofd was, voelde ik me elke dag slecht. Maar nu is alles weer beter Alhamdoulilah. Ik bedankte Allah Soubhanahoewa Ta3ala in mijn gebeden.

Ik besloot om mijn bekeerde vriendin, Sarah, eens op te bellen.

'Salaam wa3laykoem! 'Klonk er vrolijk.

'Wa3laykoemoe salaam!' Zei ik lachend terug.

'Heb je zin om wat te gaan eten?'

'Ja hoor. Wanneer?' Zei Sarah opgewekt.

'Straks om 16:00? Als dat gaat voor je?'

'Ja is goed. Ik kom je wel ophalen.'

'Oke doei!' En ik legde af. Ik maakte me al klaar. Het was bijna 16:00. Ik pakte een donkerblauwe khimaar uit de kast en trok die aan. Donkerblauw vond ik altijd al mooi bij me passen. Al zeg ik het zelf. Ik had nog wat tijd dus pakte ik mijn laptop en ging ik op zoek naar werk. Ik moest het ooit nog eens gaan proberen, maar met een khimaar nemen ze je niet zo snel aan. Ik ben al vaak afgewezen door mijn hijab. Het gaat toch om wat er IN je hoofd zit en niet OP je hoofd. Ik keek naar een paar vacatures. Ik wilde gewoon gaan werken! Het maakt niet uit waar, als ik maar gewoon wat geld verdien en niet steeds van het geld van mijn ouders moet leven.

Ik zag dat ze bij een bedrijf, niet zo ver van mijn huis, nog een werknemer zochten. Het interesseerde me wel, dus tikte ik het nummer in en belde. Het was een vriendelijke vrouw en aan haar naam, Leyla, te horen was ze van Marokkaanse afkomst. Ik vertelde haar over mijn khimaar en ze zei dat dat geen enkel probleem was. Mijn gegevens moest in opsturen naar haar. Na het telefoontje, stuurde ik snel mijn gegevens naar haar op. Ik hoorde getoeter van buiten. "Dat moet Sarah zijn." Ik liep de trap af en zei nog snel gedag tegen mijn ouders. Buiten zag ik Sarah al blij in de auto. Toen ik instapte begon ze al van alles te vertellen.

We kwamen bij het restaurant aan en zochten een leuk plekje, we bestelden wat. We waren volop aan het praten. Ik vertelde haar over Rachid en Hamza. Ik heb haar al heel lang niet meer gezien, maar toch vertrouw ik haar. Ze gaf me heel goed advies. Na het eten gingen we nog even shoppen. Wel in Islamitische winkels. Het werd een gezellige dag.

Toen ik thuis aankwam, ging ik weer naar mijn laptop en zag dat ik een mailtje had ontvangen van Leyla. Er stond in dat ik maandag een sollicitatiegesprek had. Ik was erg zenuwachtig. Nog 2 dagen en dan is het maandag, mijn eerste echte sollicitatiegesprek.

Al MaktabWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu