အပိုင်း ၂၈၂ သူ့ဦးနှောက်က ဘာဖြစ်သွားလို့လဲ
ထိုသုံးယောက်ရဲ့ နတ်ဆိုးဆန်တဲ့ အကြည့်တွေကို ခံစားမိတော့ လုဇြီ ပြောလိုက်သည်။
မင်းတို့တွေ ဘာလုပ္ဖို့ ကြံနေတာလဲ၊ငါ့ကို စော်ကားဖို့ ကြံနေတာတော့ မဟုတ္ဘူးမလား၊ ငါ့ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကိုသာ ရမယ်၊ နှလုံးသားကိုတော့ ဘယ်တော့မှ ရမွာ မဟုတ္ဘူး
ထို့နောက် လုဇြီက မ်က္လုံးမွိတ္ကာ ဆက်ပြောသည်။
လာပါ ငါ မခုခံပါဘူး
လေထုက တိတ်ဆိတ်သွားသည်။
လင်းလင်:
နန်ကုန်းကျင်း:
ချိုးယွဲ့ဟော်၇ှား:
နန်ကုန်းကျင်း ပြုံးလိုက်သည်။ ချိုးယွဲ့ဟော်၇ှားရဲ့ အပြုံးက ပိုမိုသာ ဆွဲဆောင်မှုရှိလာသည်။ ဒီကေလးက သူမတို့ ေ၇့ှမှာတောင် ဒီလိုပြောရဲတယ်လား၊ သူ အသက်မ၇ှုင်ချင်တော့တာလား။
လင်းလင်ကတော့ ခိုးကြောင် ခိုးဝှက်ဖြင့် ထွက်ပြေးရန် ပြင်နေခဲ့သည်။ လုဇြီကေတာ့ အန္တရာယ်၇ှိနေပြီ၊ သူမကေတာ့ ကယ္ဖို့ စိတ်ကူးမ၇ှိပေ။
လုဇြီ မ်က္လုံး ပြန်မဖွင့်သေးခင် အချိန်တွင်ပင် နှဖူးမှ ခံစားနေကြ နာကျင်မှုကို ရလိုက်သည်။ သို့သော် တစ်ကြိမ်ထဲ မဟုတ်လေဘဲ ဆက်တိုက်ဖြစ်၏။ ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ။
ထိုအခိုက် တံခါးခေါက်သံကို ကြားလိုက်ရသည်။ ယင်ယင်လေးက မော့ကြည့်ကာ တံခါးသြား ဖွင့်ပေးလိုက်သည်။
သက်လတ်ပိုင်း လူတစ်ယောက်က တဖက်တွင်ရှိနေကာ သူက ကေလးမေလးကို မြင်လိုက်သည်။ ထိုကေလးမေလးက တစ္မီတာသာ ရှည်သေး၏။ သူက မင်သက်သွားကာ ထိုကေလးမေလးကိုသာ ကြည့်နေတော့သည်။
ဘာလို့ ဆရာမ နန်ကုန်းရဲ့အိမ်မှာ ကေလးမေလး ရှိနေတာလဲ။ ဆရာမ နန်ကုန်းက လက်ထပ်ပြီး ကလေးတစ်ယောက်တောင် ရနေပြီလား။ ထိုအချိန်တွင် ယင်ယင်က မေးလာသည်။
ဘယ်သူ့ကို ရွာတာပါလဲ
သူကလည်း ကေလးမေလးကို ပြုံးကာ ပြောလိုက်၏။
သမီးလေး ဆရာမ နန်ကုန်းရှိလား
ယင်ယင်က မျက်တောင် တဖ်က္ဖ်က္ခတ္ကာ ပြောသည်။
အာ အစ်မကျင်းကို ပြောတာလား
