Because This Is My Last Life[COMPLETED]

• KABANATA 24 •

"Chrome? you need to wake up. You have work today right?" 

Naalimpungatan ako dahil kay Brandish,when I opened my eyes I saw her wearing  apron sa ibabaw ng damit niya. 

Wow. That was a nice dream I got there. I ended up getting married to a person who Im suppose to kill. That was epic man. I was delighted though and it felt so real even the ring thingy. Nararamdaman ko pa nga iyon sa palasingsingan ko hanggang ngayon.

I slowly look at my hand. Ganon nalang ang pagkagulat ko pagkatapos at agad akong napabangon nang makita ko ang suot na wedding ring. WTF! I't freaking real. The wedding was real!

"Tinitingin tingin mo dyan? oh ba't mo ako pinandidilatan?" anas  ni De Silva.

"We actually got married...but why?" 

"I need you to love me." She blurted out of the blue. Para naman kaming dinaanan ng uwak segundo ang nakalilipas. Pakiramdam ko mas lalong sumabog ang utak ko sa mga hindi ko malamang pinaggagawa ni Brandish. 

"WHY" I was dumbfounded and dunno what to react.

"Just because." at parang hangin na lumabas siya ng silid ko pagkatapos niyang sabihin ang mga salitang walang klaro. Ilang segundo pa akong naiwan na nakatulala sa hangin,at natagpuan ko din ang sarili ko na nakatulala sa harap ng salamin ng banyo. Im trying to sink everything in but It wont just happen. May pinirmaha ba kaming mga papeles? I dont remember a thing. Pagkatapos na maisuot sa akin ni Brandish ang singsing kahapon ay lutang na ang isipan ko.

Urgh!Napasabunot nalang ako ng buhok,ngayon muka na akong sinabugan ng granada. Ngayon nagsisi na ako kung bakit nakaramdam ako ng kasiyahan cause reality scares and freaks me out.

"Wow. I'm a married man now,and soon Im coming to kill my own wife. That's great."

I was about to leave the house,I am now wearing my suit and tie but the hell with Brandish acting like a real wedded woman. Sinalubong niya ako pagkababa ko ng hagdanan with her sweet but creepy smile.

"Nagluto ako ng umagahan para sayo,this will make your day full of energy." then she held my arm saka hinila ako papunta sa dining area.

Bahagya naman akong napaatras ng makita kung anong hinain niya  sa para sa akin.Not to be exaggerated pero parang may binyag sa dami ng pagkain sa lamesa. Did she expect me to eat all of that, is that even edible?

Bakit parang walang pamilyar na pagkain doon sa akin. Ipapatikim ba niya sa akin ang mga putahe noong sinaunang panahon since wala kaming reception ng kasal. Now I remember,they left me dumbfounded after the wedding the other day kaya nagmuka akong adik na tao na nakatambay sa plaza at tulala matapos ang mga pangyayari.

"Ang sweet ko diba? Do you love me now?"

Napatingin ako sa kanya. Her eyes meant someting which I cant interpret. Anong ibig niyang sabihin sa  'Making you love me'  niya. Anong binabalak ng babaeng ito? Kinikilabutan ako.

Napailing ako. "Nope. This is absurd. You cant sway me like that." napabuntong hininga nalang ako. 

"I don't eat heavy meals in the morning. Ipamigay mo nalang yan sa mga pulubi dun sa labas ng subdivison." I boredly said.

Tiningnan ko ang wrist watch ko,it's getting late,but when I saw her face para namang may kumumurot sa konsenya ko. TCH. This woman.

"Fine. Bring me a loaf bread and coffee,but I'll just have your egg and bacon." napahilot ako ng sentido.

Nagliwanag naman ang muka niya at agad na umalis sa harapan ko. Nakunot ang noo ko. Where the heck is the old De Silva? Why is she being obedient. First the marriage thingy and now a housewife,at the back of my head I know that she's up to something however some part of my conciousness is telling me that Brandish might just wanna experience the fun of things like this that she's unable to do for the past years and centuries. Napakamot ako ng ulo,bahay bahayan pala ang gusto niyang laro dapat sinabi na niya noong una pa lamang.Whatever.